1061-IPTPB2.4511.190.2016.1.MK - Określenie skutków podatkowych sprzedaży dzieła sztuki po upływie pół roku od dnia nabycia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 4 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży dzieła sztuki po upływie pół roku od dnia nabycia - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży dzieła sztuki po upływie pół roku od dnia nabycia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zamierza nabyć od wyspecjalizowanej galerii sztuki, mającej siedzibę w Szwecji, dzieło sztuki w postaci rzeźby z brązu. Nabycie nastąpi na cele prywatne, poza działalnością gospodarczą. Jednocześnie intencją Wnioskodawczyni jest podpisanie z ww. galerią sztuki przedwstępnej umowy sprzedaży, na podstawie której galeria sztuki zobowiąże się kupić od Wnioskodawczyni to samo dzieło sztuki nie wcześniej niż 24 miesiące i nie później niż 10 lat od daty nabycia rzeźby przez Wnioskodawczynię. Galeria zobowiązana będzie do zakupu rzeźby po uprzednim pisemnym wezwaniu Wnioskodawczyni. Cena rzeźby na podstawie wspomnianej umowy przedwstępnej zostanie ustalona jako kwota, za jaką Wnioskodawczyni nabyła dzieło, powiększona o 10% za każdy pełny rok, licząc od daty podpisania umowy przedwstępnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód osiągnięty ze sprzedaży dzieła sztuki (które zostało nabyte przez Wnioskodawczynię w wyłącznym celu jego dalszej odsprzedaży) dokonanej poza działalnością gospodarczą podatnika w terminie przekraczającym 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym dzieło zostało nabyte, niezależnie od osiągniętego dochodu, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych do źródeł przychodów zalicza się odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Ponieważ Wnioskodawczyni sprzeda dzieło sztuki po upływie pół roku od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, to na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten nie podlega opodatkowaniu niezależnie od wysokości osiągniętego zysku lub poniesionej straty na transakcji. Jedynym warunkiem w przypadku podatnika, który dokona zbycia poza działalnością gospodarczą jest, aby sprzedaż nastąpiła po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stanowisko zgodne z powyższym zostało przedstawione m.in. w interpretacjach indywidualnych:

* z dnia 3 kwietnia 2014 r., nr IPPB2/415-15/14-2/MK,

* z dnia 23 stycznia 2015 r., nr IPPB4/415-865/14-2/MS,

* z dnia 19 grudnia 2014 r., nr IBPBII/1/415-769/14/MGZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W katalogu źródeł przychodów zawartym w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, jako odrębne źródła przychodu wyszczególniono odpłatne zbycie rzeczy.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, innych rzeczy niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a-c) rodzajów działalności oraz opiera się na następujących przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z "Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny", wydanym przez Wydawnictwo Naukowe PWN, pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000 r., organizować to: przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim: nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

W złożonym wniosku Wnioskodawczyni wyraźnie wskazała, że Jej zamiarem jest sprzedaż jednego dzieła sztuki w postaci rzeźby z brązu. Jednorazowa czynność nie nosi znamion działalności gospodarczej, gdyż nie można jej przypisać cechy ciągłości i powtarzalności.

Obrót dziełami sztuki jako rzeczami (przedmiotami materialnymi) nie jest równoznaczny z obrotem prawami autorskimi do utworów, które zbywane dzieła sztuki utrwalają, stanowiąc ich oryginalne, materialne nośniki (egzemplarze). Zgodnie bowiem z treścią art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia majątkowych praw autorskich do niego. Jest tak często dlatego, że właściciel dzieła sztuki jako rzeczy nie posiada z reguły majątkowych praw autorskich do utrwalonego w nim utworu, gdyż co do zasady prawa te przysługują twórcy (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).

Przychodem ze sprzedaży dzieł sztuki jako rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej dzieła sztuki, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1, 3 i 4 ww. ustawy).

Natomiast dochodem z odpłatnego zbycia dzieł sztuki jako rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, jeżeli przychód z tego tytułu nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży dzieła sztuki a kosztem jego nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania dzieła sztuki przez jego zbywcę (art. 24 ust. 6 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza nabyć od wyspecjalizowanej galerii sztuki, mającej siedzibę w Szwecji, dzieło sztuki w postaci rzeźby z brązu. Nabycie nastąpi na cele prywatne, poza działalnością gospodarczą. Jednocześnie intencją Wnioskodawczyni jest podpisanie z ww. galerią sztuki przedwstępnej umowy sprzedaży, na podstawie której galeria sztuki zobowiąże się kupić od Wnioskodawczyni to samo dzieło sztuki nie wcześniej niż 24 miesiące i nie później niż 10 lat od daty nabycia rzeźby przez Wnioskodawczynię. Galeria zobowiązana będzie do zakupu rzeźby po uprzednim pisemnym wezwaniu Wnioskodawczyni. Cena rzeźby na podstawie wspomnianej umowy przedwstępnej zostanie ustalona jako kwota, za jaką Wnioskodawczyni nabyła dzieło, powiększona o 10% za każdy pełny rok, licząc od daty podpisania umowy przedwstępnej.

Mając na względzie powyższe, a także fakt, że od końca miesiąca, w którym nabyto dzieło sztuki mające być przedmiotem sprzedaży upłynie sześć miesięcy, a sprzedaż nie ma charakteru ciągłego i zorganizowanego, sprzedaż nabytego przez Wnioskodawczynię dzieła sztuki bez względu na wynik tej sprzedaży, nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że uzyskany z tego tytułu przychód/dochód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego......, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim,ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.