1061-IPTPB1.4511.95.2016.1.ISL - Ustalenie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z działalności gospodarczej jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od 2006 r. do 31 grudnia 2015 r. była zatrudniona w Szpitalu na umowę o pracę na stanowisku młodszy, a potem starszy asystent (lekarz). Od 1 stycznia 2016 r., Wnioskodawczyni jest zatrudniona w tym samym Szpitalu na podstawie umowy kontraktowej i wykonuje te same usługi na rzecz byłego pracodawcy. Wnioskodawczyni od 1 listopada 2015 r., prowadzi działalność gospodarczą #61485; indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską.

Wynagrodzenie za ostatni miesiąc pracy na podstawie umowy o pracę w Szpitalu za grudzień 2015 r., zostało przelane na konto Wnioskodawczyni 8 stycznia 2016 r., z tytułem przelewu "wynagrodzenie za m-c XII/2015". Wnioskodawczyni uzyskała także informację od księgowej Szpitala, że otrzyma PIT-11 za 2016 r. z rozliczeniem tej jednej wypłaty. Do 2015 r. włącznie Wnioskodawczyni podlegała ogólnym zasadom rozliczania podatkowego (18% i 32%). Wnioskodawczyni przy zakładaniu działalności również wybrała taki sposób rozliczenia za 2015 r. w CEIDG.

Wnioskodawczyni w dniu 1 stycznia 2016 r., po zapoznaniu się z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 9a ust. 2, z uwzględnieniem ograniczeń opisanych w ust. 3 ww. artykułu, poprzez dostęp internetowy złożyła wniosek w CEIDG, o zmianę formy opodatkowania działalności gospodarczej, wskazanej w art. 30c ust. 1 na podatek liniowy 19%. Wnioskodawczyni 30 grudnia 2015 r., złożyła również do Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze podatku liniowego, dla prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni ma możliwość od 1 stycznia 2016 r. opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy, z uwagi na fakt, że wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę za grudzień 2015 r. otrzymała w styczniu 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro dla Szpitala Wnioskodawczyni zakończyła z dniem 31 grudnia 2015 r. wszelkie świadczenia (pracę) na podstawie umowy o pracę (rozwiązanie umowy), to pomimo tego, że z dniem 1 stycznia 2016 r. świadczy te same usługi na rzecz byłego pracodawcy, to przy założeniu terminowego złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania, Wnioskodawczyni miała prawo wybrać formę opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy, a więc podatek liniowy, ze względu na rozpoczęcie nowego roku podatkowego.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi jednak fakt, opóźnionej wypłaty wynagrodzenia za grudzień 2015 r., która to wypłata wpłynęła na konto Wnioskodawczyni z dniem 8 stycznia 2016 r., w związku z czym pracodawca wystawi PIT-11 za 2016 r. uwzględniający tylko to jedno wynagrodzenie.

Wnioskodawczyni znalazła dwie interpretacje podatkowe w analogicznych sytuacjach, które to interpretacje dopuściły możliwość wyboru opodatkowania w formie podatku liniowego: interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2014 r. i 2015 r.: Nr ITPB1/415-199/14/AK oraz Nr ITPB1/4511-1013/15/MW (które załączone zostały do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3:

* stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2);

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy - w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy - uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 - o czym stanowi art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

#61485;prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

* odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

* są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;

* wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów #61485; pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Zgodnie z powyższym, możliwość opodatkowania "podatkiem liniowym" jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników (w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki osobowej), wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni od 2006 r. do 31 grudnia 2015 r. była zatrudniona w Szpitalu na umowę o pracę, na stanowisku młodszy, a potem starszy asystent (lekarz). Wynagrodzenie za grudzień 2015 r., zostało przelane na konto Wnioskodawczyni 8 stycznia 2016 r. Od 1 stycznia 2016 r., Wnioskodawczyni jest zatrudniona w tym samym Szpitalu na podstawie umowy kontraktowej, zawartej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i wykonuje te same usługi na rzecz byłego pracodawcy. Działalność gospodarczą Wnioskodawczyni prowadzi od 1 listopada 2015 r., a obejmuje ona indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską. Do 2015 r. włącznie Wnioskodawczyni podlegała ogólnym zasadom rozliczania podatkowego (18% i 32%). Wnioskodawczyni przy zakładaniu działalności również wybrała taki sposób rozliczenia za 2015 r. w CEIDG. W dniu 30 grudnia 2015 r., złożyła natomiast do Naczelnika Urzędu Skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze podatku liniowego dla prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni w 2016 r. nie wykonuje czynności na rzecz Szpitala w ramach stosunku pracy, to w przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem fakt zawarcia w 2016 r. umowy kontraktowej na świadczenie usług medycznych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tymże Szpitalem pozwala na opodatkowanie przychodów uzyskiwanych w 2016 r. w ramach tej działalności 19% podatkiem liniowym.

Zauważyć jednocześnie należy, że na opodatkowanie w tej formie nie ma wpływu fakt otrzymania w danym roku wynagrodzenia za pracę wykonywaną w roku poprzednim.

Wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Informuje się jednocześnie, że jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.