1061-IPTPB1.4511.7.2016.3.MM - PIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPB1.4511.7.2016.3.MM PIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 marca 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.7.2016.1.MM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 25 marca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego oraz prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, z zastosowaniem podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W listopadzie 2015 r. Wnioskodawca otrzymał od swojego ojca (prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą) darowiznę, której przedmiotem było całe przedsiębiorstwo prowadzone przez ojca. Przedsiębiorstwo to jest kontynuowane przez Wnioskodawcę w niezmienionej formie, tj. nie doszło do zmiany profilu działalności, nie były dokonywane żadne zmiany operacyjne, nie przewiduje się redukcji zatrudnienia. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa jest produkcja różnego rodzaju form, narzędzi i części do maszyn z tworzyw sztucznych oraz świadczenie usług związanych z produkcją takich produktów, np. w postaci realizacji na zlecenie napraw gwarancyjnych, serwisowania sprzętów itp. Darowizna miała formę prawną darowizny przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego na rzecz syna, a w jej skład wchodziły: maszyny, urządzenia, środki trwałe, wyposażenie, materiały do produkcji, towary gotowe po wyprodukowaniu oraz należności i zobowiązania. W ramach darowizny przeniesione zostały także należności oraz zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Wartość przedmiotowej darowizny z wyszczególnieniem wartości poszczególnych składników majątku trwałego i wyposażenia, materiałów, półproduktów i produktów gotowych oraz należności i zobowiązań została wykazana w umowie darowizny, zgodnie z wartością rynkową, ustaloną na podstawie wyceny przeprowadzonej przez niezależnego biegłego rzeczoznawcę.

Wnioskodawca, po przekazaniu przedsiębiorstwa w drodze darowizny na Jego rzecz, wykorzystuje całe przedsiębiorstwo w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Jednym z elementów przedsiębiorstwa są składniki majątku trwałego (maszyny i urządzenia, wartości niematerialne i prawne), których wartość przekracza kwotę 3 500 zł. Przedmiotowe składniki zostały wprowadzone przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej przez Wnioskodawcę w wartości początkowej, ustalonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), a następnie Wnioskodawca rozpoczął dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami powoływanej ustawy.

W skład przedsiębiorstwa weszły także materiały, półprodukty i produkty gotowe wyprodukowane w firmie darczyńcy i przekazane do firmy Wnioskodawcy w ramach przedsiębiorstwa. Zarówno Wnioskodawca, jak i darczyńca, prowadzą ewidencje podatkowe, zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów z wykorzystywaniem metody remanentowej. Wnioskodawca wykorzystuje nabyte w drodze darowizny materiały, półprodukty i produkty gotowe do wykonywania przez siebie działalności gospodarczej poprzez sprzedaż towarów wyprodukowanych, realizację produkcji w toku oraz wytwarzanie towarów z nabytych materiałów.

Zarówno Wnioskodawca, jak i darczyńca, ujmują koszty związane z wypłatą wynagrodzeń (łącznie z narzutami z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne finansowane przez pracodawcę i Fundusz Pracy) na zasadzie kasowej, tj. dopiero w dacie ich faktycznej wypłaty. Z uwagi na moment dokonania darowizny, naliczenie wynagrodzeń za miesiąc listopad nastąpiło jeszcze w działalności darczyńcy, ale wypłata tych wynagrodzeń łącznie ze składkami na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy pracodawcy, zostały wypłacone już po przejęciu przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę, jako że zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy, wraz z przejęciem zakładu pracy na nabywcę, tj. na Wnioskodawcę przeszły obowiązki wynikające z przepisów prawa pracy, a dotyczące wypłaty wynagrodzeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowym jest twierdzenie, że w przypadku gdy Wnioskodawca otrzymał przedmiotowe przedsiębiorstwo w drodze darowizny, to jest On uprawniony do wprowadzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do założonej przez siebie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej, równej wartości rynkowej, określonej na podstawie wyceny, przeprowadzonej przez niezależnego biegłego rzeczoznawcę i wykazanej w umowie darowizny, a następnie będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tak ustalonej wartości, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które to odpisy będą pomniejszać przychód Wnioskodawcy osiągnięty z tytułu prowadzonej przez Niego jednoosobowej działalności gospodarczej, jako koszty uzyskania przychodów.

2. Czy wynagrodzenia w kwocie brutto (tekst jedn.: łącznie z należnymi składkami na ubezpieczenie społeczne finansowanymi przez pracodawcę i Fundusz Pracy) należne przejętym pracownikom, naliczone jeszcze w firmie darczyńcy ale wypłacone faktycznie przez Wnioskodawcę, będą stanowiły dla Niego podatkowy koszt uzyskania przychodów w dacie ich wypłaty.

3. Czy wartość materiałów, półproduktów i produktów gotowych przejęta przez Wnioskodawcę w ramach przedsiębiorstwa w cenach ich wytworzenia i nabycia, stanowi u Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w przypadku ich wykorzystania lub sprzedania w toku prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1. Natomiast w zakresie pytania Nr 2 i Nr 3 wydana zostaną wydane odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto, przepis art. 9 ust. 2 tej ustawy, wskazuje definicję dochodu ze źródła przychodów, którym jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeśli przepisy art. 24, art. 25 oraz art. 30f powołanej ustawy nie stanowią inaczej. Jeśli natomiast koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnicą jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 22 ust. 8 cytowanej ustawy precyzuje ponadto, że kosztem uzyskania przychodów uznane zostają m.in. odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że jeśli przedmiotowe środki trwałe (dalej: "ŚT") i wartości niematerialne i prawne (dalej: "WNiP") nabyte przez Wnioskodawcę w drodze darowizny wypełniają znamiona uznania za środek trwały oraz spełnione zostaną przesłanki, opisane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Wnioskodawcę od ich wartości, zgodnie z przepisami art. 22a-22o z uwzględnieniem art. 23 tej ustawy, będą mogły pomniejszyć przychód Wnioskodawcy, osiągnięty z tytułu prowadzonej przez Niego jednoosobowej działalności gospodarczej, jako koszty uzyskania przychodów.

Przepis art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje pojęcie "środka trwałego", który może podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami powoływanej ustawy, a odpisy amortyzacyjne dokonywane od jego wartości mogą stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy.

Przepis art. 22a ust. 1 tej ustawy stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podobnie również art. 22b ww. ustawy określa wartości niematerialne i prawne wskazując na ich związek z prowadzoną działalnością oraz czas użytkowania powyżej roku. Mając na uwadze treść powoływanego przepisu oraz fakt, że przedmiotowe środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, które zostały nabyte przez Wnioskodawcę w drodze darowizny, Wnioskodawca wykorzystuje w przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, na potrzeby związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą, poprawnym jest twierdzenie, że wpisują się one w definicję "środka trwałego" zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, który może podlegać amortyzacji, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy mieć również na uwadze, że w przypadku, gdy wartość danego środka trwałego przekracza kwotę 3 500 zł, podatnik jest zobowiązany, zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzić dany środek trwały do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania go do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4. Zgodnie z przeprowadzoną wyceną przez biegłego rzeczoznawcę, wartość rynkowa, ujawniona również w umowie darowizny na rzecz Wnioskodawcy przekraczać będzie kwotę 3 500 zł, a zatem wartość ŚT i WNiP będzie mogła pomniejszać przychód Wnioskodawcy jedynie poprzez okresowe dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, po uprzednim wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych bez możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania ich do używania.

Przepis art. 22 ust. 8 powołanej ustawy, wprowadza m.in. zastrzeżenie, że odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z art. 22a-22o tej ustawy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile nie zostały uznane, mocą art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów. Należy mieć zatem na uwadze treść art. 23 ust. 1 pkt 45a ww. ustawy, który wskazuje trzy grupy sytuacji, w których odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów. Przedmiotowa kwestia, dotycząca możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ŚT i WNiP, które Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny, wchodzi w zakres przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a cytowanej ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych nieodpłatnie, jednakże jeśli spełniony zostanie jeden z trzech warunków, wskazanych w tym przepisie, odpisy amortyzacyjne będą mogły pomniejszać przychód, jako koszty uzyskania przychodów.

Zatem, jeśli:

* nabycie w drodze spadku lub darowizny nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tytułu nabycia w drodze spadku lub darowizny jest zwolniony od podatku dochodowego lub

* nabycie w drodze spadku lub darowizny stanowi dochód od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,

- to wartość początkowa środków trwałych, bądź wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w drodze spadku lub darowizny, będzie mogła pomniejszać przychód podatnika w drodze dokonywanych odpisów amortyzacyjnych, uznanych za koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie, w przypadku nabycia w drodze darowizny przez Wnioskodawcę ŚT i WNiP spełniony zostanie warunek, wskazany w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opisany w powyższej liście, jako warunek numer 1, tj. opisywane nabycie przez Wnioskodawcę w drodze darowizny nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw z uwagi na treść art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

W celu uzasadnienia przedstawionego stanowiska należy odnieść się do treści ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86, z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy, znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy. Należy mieć jednakże na uwadze, że dana darowizna zwolniona jest z podatku od spadków i darowizn, jeśli obdarowany spełnia przesłanki wskazane w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, warunkujące zastosowanie zwolnienia. W przedmiotowej sprawie darowizna przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy skorzysta ze zwolnienia, opisanego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeśli Wnioskodawca w ciągu 6 miesięcy od dnia złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego zgłosi przedmiotowe nabycie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, bowiem nabycie własności przedsiębiorstwa następuje przez zstępnego darczyńcy. Możliwość skorzystania z opisanego zwolnienia nie neguje jednakże faktu, ze przedmiotowa darowizna wchodzi w zakres opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, zgodnie z powołanym art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a co za tym idzie, podlega wyłączeniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując, z uwagi na powołane wyżej przepisy, nabycie przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości w drodze darowizny nie wchodzi w zakres stosowania przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, Wnioskodawca będzie uprawnionym do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości ŚT i WNiP które otrzyma w drodze darowizny po ich wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej, ustalonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uprawniony będzie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości ŚT i WNiP, które otrzyma w drodze darowizny. W tym celu będzie zobowiązany do wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w określonej wartości, zwanej wartością początkową, od której będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych, o czym stanowi art. 22f ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z powoływanym przepisem, podatnicy z wyjątkiem tych którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 3 oraz w art. 22b.

Ponadto, zgodnie z art. 22f ust. 3 tej ustawy, w przypadku, gdy wartość początkowa danego środka trwałego w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3 500 zł, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h i 22m.

Natomiast szczegółowe zasady określania wartości początkowej danego środka trwałego opisane są w przepisie art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W związku z przytoczonym przepisem, w opinii Wnioskodawcy, prawidłowym będzie przyjęcie jako wartości początkowej ŚT i WNiP wartości rynkowej wynikającej z treści umowy darowizny ustalonej zgodnie z wyceną, przeprowadzoną przez biegłego rzeczoznawcę.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe stanowisko potwierdzają następujące interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego, wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 września 2014 r., Nr IBPBI/1/415-1041/14/ZK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 stycznia 2009 r., Nr ILPB1/415-851/08-3/AA,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., Nr ILPB1/415-894/13-4/AA,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 grudnia 2013 r., Nr ILPB1/4151-104/13-5/AG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lutego 2014 r., Nr IBPBI/1/415-1132/13/AB,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 grudnia 2013 r., Nr IBPBI/1/415-982/13/AP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 lipca 2014 r., Nr IBPBI/1/415-451/14/BK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego......, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl