1061-IPTPB1.4511.55.2016.1.KLK - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu 50% podatku od towarów i usług nieodliczonego od wydatków związanych z samochodem wykorzystywanym do celów "mieszanych".

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu 50% podatku od towarów i usług nieodliczonego od wydatków związanych z samochodem wykorzystywanym do celów "mieszanych" - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 7 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę leasingu operacyjnego z... S.A we... na samochód osobowy Audi.... Wartość przedmiotu leasingu to 67 073,17 zł netto. Umowę zawarto na 48 miesięcy.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 2010 r. Wybrała formę liniową rozliczenia podatku dochodowego, księgę przychodów i rozchodów oraz jest podatnikiem VAT.

Działalność polega na prowadzeniu szwalni, w której usługowo jest szyta odzież damska i męska. Wnioskodawczyni zatrudnia 42 osoby.

Samochód jest niezbędny przy tego rodzaju działalności, gdyż zlecenia szycia zależą od operatywności właściciela firmy, rozmów handlowych w różnych miejscach na terenie kraju, pilnego dostarczenia dodatków produkcyjnych. Zleceniodawcy nie chcą wiązać się umowami terminowymi, więc zlecenia szycia Wnioskodawczyni ma zaplanowane tylko na okres około miesiąca i aby zapewnić pracę zespołowi musi pozyskiwać nowe zlecenia składając oferty firmom, negocjując ceny, wyszukując nowych zleceniodawców. Do tych celów Wnioskodawczyni nabyła odpowiedni samochód do intensywnej eksploatacji.

Pojazd jest użytkowany w firmie, jednak sporadycznie istnieje możliwość jego wykorzystywania w celach prywatnych. Wnioskodawczyni w związku z tym (dostosowując się do nowelizacji ustawy o VAT):

* stosuje częściowe odliczenie VAT w wysokości 50%,

* nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu dla celów VAT,

* nie zgłosiła samochodu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przepisy o użytkowaniu samochodu osobowego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony z dopuszczeniem sporadycznego użytkowania prywatnego, dotyczące odliczenia VAT w wysokości 50%, stosuje do wszystkich wydatków związanych z umową leasingu, tj.:

* rata leasingu,

* wymiana opon,

* zakup części zamiennych,

* przegląd techniczny,

* usługi serwisowe,

* opłaty eksploatacyjne,

* zakup paliwa od 1 lipca 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu 50% VAT nieodliczonego od wydatków samochodowych.

2. Czy należy wyłączyć część kosztów (50%) dotyczących używania samochodu z kosztów podatkowych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony, w tej części, w której zgodnie z przepisami VAT nie przysługuje obniżenie kwoty VAT. W związku z tym Wnioskodawczyni może zaliczyć nieodliczony (50%) VAT do kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodu zalicza się koszty poniesione w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Sporadyczne wykorzystywanie do celów prywatnych nie przesądza o wyłączeniu 50% wydatków samochodowych z kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć wydatki związane z samochodem plus 50% VAT-u nieodliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty. Ujęte w nim wyłączenia mają różny charakter i pełnią różne funkcje.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;

Wyjaśnić należy, że podatek naliczony, o którym mowa w powyższym przepisie, to suma kwot podatku od towarów i usług (podatek VAT) określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika m.in. przy nabyciu towarów i usług. Powyższe wynika z treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zgodnie z którym, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie zaś z ust. 1 ww. przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl natomiast art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zatem, zgodnie z powyższym przepisem, 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur związanych z eksploatacją samochodu osobowego - nie obniża podatku należnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 2010 r. Wybrała formę liniową rozliczenia podatku dochodowego, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jest podatnikiem VAT. W 2014 r. podpisała umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Umowę zawarto na 48 miesięcy. Działalność gospodarcza polega na prowadzeniu szwalni, w której usługowo jest szyta odzież damska i męska. Samochód jest niezbędny przy tego rodzaju działalności, gdyż zlecenia szycia zależą od operatywności właściciela firmy. Pojazd jest użytkowany w firmie, jednak sporadycznie istnieje możliwość wykorzystywania w celach prywatnych. Wnioskodawczyni stosuje częściowe odliczenie podatku VAT w wysokości 50%, nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów dla celów VAT oraz nie zgłosiła samochodu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu 50% podatku od towarów i usług nieodliczonego od wydatków związanych z samochodem, którego nie może odliczyć od podatku należnego na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (50% tego podatku).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.