1-2/423-0001/06 - Pierwsza deklaracja powinna być sporządzona za miesiąc, w którym podatnik osiągnął przychód podatkowy.

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie konieczności wystąpienia o nadanie NIP oraz zwolnienia z obowiązku składania deklaracji CIT przez Spółkę, która nie rozpoczęła działalności gospodarczej i nie uzyskała przychodów do opodatkowania

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz uzyskała numer identyfikacyjny REGON, nie otrzymała natomiast Numeru Identyfikacji Podatkowej. Obecnie Spółka nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia działalności gospodarczej. Pełnomocnik Spółki zwraca się z zapytaniem czy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie prowadząca działalności gospodarczej powinna wystąpić o nadanie NIP oraz o zwolnienie z obowiązku składania deklaracji CIT w okresie, w którym nie rozpoczęła działalności i nie uzyskała przychodów do opodatkowania. Zdaniem Pełnomocnika Spółka powinna wystąpić o nadanie NIP oraz złożyć oświadczenie, że nie planuje rozpoczęcia działalności gospodarczej i wystąpić do Urzędu Skarbowego o zwolnienie z obowiązku składania comiesięcznych deklaracji CIT-2. Po przeanalizowaniu przedmiotowego wniosku mając na uwadze obowiązujące przepisy prawne tut. Organ podatkowy stwierdza co następuje: stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy podatku dochodowego mają obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający prawidłowe określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Na podatniku ciąży więc konieczność wypełnienia wymogów ww. ustawy i obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby jednoznacznie z nich wynikał rachunek podatkowych przychodów i kosztów uzyskania przychodów. Zasady poboru podatku dochodowego od osób prawnych uregulowane są w art. 25 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani bez wezwania składać deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego od początku roku podatkowego i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

Z powyższego można wnioskować, że deklaracje należy składać od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej. Jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy przyjąć za dzień rozpoczęcia działalności. Definicje podatnika i obowiązku podatkowego zawiera ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Zgodnie z art. 7 § 1 tej ustawy podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu, zaś obowiązkiem podatkowym na podstawie art. 4 ww. ustawy jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Zdarzeniem takim zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest fakt osiągnięcia dochodu, który ustala się zgodnie z art. 7 tej ustawy. Dochodem w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W określonych w ustawie przypadkach dochodem bywa przychód (art. 7 ust. 1).

Zatem, aby mógł wystąpić dochód, podmiot musi uzyskać przychody. Od tego momentu powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych, a z tym wiąże się obowiązek składania deklaracji CIT-2. Pierwsza deklaracja powinna więc być sporządzona za miesiąc, w którym podatnik osiągnął przychód podatkowy. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni wyjaśnia dodatkowo, że pisemne oświadczenie, o którym mowa w art. 25 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwalniające podatnika z obowiązku składania miesięcznych deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) dotyczy podmiotu, który:

Z uwagi na powyższe, ponieważ Wnioskodawca nie mieści się w katalogu podmiotów, które zgodnie z ww. art. podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu i w następstwie czego uzyskują numer identyfikacji podatkowej NIP, nie zachodzi konieczność wystąpienia z wnioskiem o przyznanie numeru NIP i przyznaniem go w drodze decyzji przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.