0461-ITPP3.4512.45.2017.1.PB - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem związanym z przebudową drogi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. "XXX" - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. "XXX".

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operację typu "XXX", w ramach poddziałania "XXX", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, dla inwestycji pn. "XXX". W dniu 25 maja 2016 r. podpisana została umowa pomiędzy Gminą a Samorządem Województwa na dofinansowanie ww. zadania. Załącznikiem do wniosku o dofinansowanie inwestycji było oświadczenie o kwalifikowalności VAT informujące, iż Gmina realizując ww. operację nie może odzyskać VAT z powodu zapisów art. 15 ust. 6 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem inwestycji jest przebudowa odcinka 1544 mb drogi oraz budowa chodnika o szerokości 1,5-2,0 m i utwardzeniem poboczy na szerokości 0,75m. Ponadto w ramach przebudowy drogi wykonana została przebudowa istniejących zjazdów indywidualnych i publicznych. Wykonana przebudowa doprowadziła do poprawy stanu jezdni oraz podwyższenia parametrów technicznych drogi. Stan nawierzchni jezdni poprawiony poprzez położenie warstwy ściany z AC 11S oraz warstwy profilowej z AC 16W.

Droga będąca przedmiotem inwestycji stanowi dojazd do zabudowy mieszkaniowej oraz budynku użyteczności publicznej - szkoły w miejscowości M. Przed dokonaniem przebudowy ruch pieszy odbywał się po jezdni lub poboczach gruntowych. Przebudowa drogi była także uzasadniona z uwagi na konieczności dostosowania do aktualnych wymagań prawnych, gdyż znaczny odcinek drogi znajduje się w terenie zabudowanym (gdzie wcześniej nie występował obok jezdni ciąg pieszy). Inwestycja nie zmieniła zatem funkcji drogi, a spowodowała poprawę bezpieczeństwa i komfortu jazdy, zmniejszyła hałas komunikacyjny, zapylenie i poprawiła bezpieczeństwo pieszych poruszających się tym ciągiem komunikacyjnym. Gmina realizując ww. projekt realizuje zadanie własne nałożone na jednostki samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a tym samym nie będzie prowadziła i nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej VAT ani usług ani usług związanych z realizowaną inwestycją. Działalność gminy związana z utrzymywaniem dróg gminnych nie generuje żadnych dochodów opodatkowanych VAT zapłaconego z faktur podczas realizacji inwestycji. Zakupy z faktur w trakcie realizacji inwestycji nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - dlatego też we wniosku o dofinansowanie i umowie o dofinansowanie wnioskowana kwota dofinansowania wykazana została w kwotach brutto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do wykonanej inwestycji Gmina ma możliwość odzyskania naliczonego VAT w całości lub części?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zrealizowaną inwestycją pn. "XXX" nie ma możliwości odzyskania naliczonego VAT w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów jak i po jej zakończeniu, gdyż jest to inwestycja z zakresu zadań własnych Gminy. Realizując zadania publiczne, będąc podatnikiem VAT, w tym zakresie Gmina nie ma prawa do zwrotu podatku od towarów i usług poprzez odliczenie podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) ma więc prawo do potraktowania podatku jako kosztu kwalifikowalnego. Zakupione w ramach projektu towary i usługi nie były i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (użytkowane były i będą nieodpłatnie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zakupione towary i usługi nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. Gminie nie przysługuje również zwrot podatku, gdyż środki, z których realizowany był projekt wymieniony we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, gdyż kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14 na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.