0461-ITPP2.4512.634.2016.1.AGW - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku ze zrealizowanym projektem - modernizacji plaży miejskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.), uzupełnionym w dniach 9 i 14 listopada 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku ze zrealizowanym projektem pn. "XXX"- jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 9 i 14 listopada 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku ze zrealizowanym projektem pn. "XXX".

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Realizacja projektu pn. "XXX". Inwestycja dofinansowana ze środków RPO 2007-2013, zrealizowana przez Gminę, to inwestycja celu publicznego, polegająca na modernizacji plaży miejskiej.

W ramach realizacji inwestycji wykonano:

* pawilon wejściowy wraz z toaletami i przebieralnią,

* hangar na sprzęt wodny,

* oświetlenie,

* budowę parkingu,

* budowę małej architektury,

* zagospodarowanie terenu zielenią.

Cała wytworzona infrastruktura udostępniona mieszkańcom i turystom bezpłatnie przez cały okres trwałości projektu.

Jako beneficjent realizując projekt, Gmina w żaden sposób nie może i nie mogła odzyskać poniesionego kosztu na podatek VAT. Zrealizowana inwestycja służy mieszkańcom miasta i gminy jako obiekt do bezpłatnego użytkowania. W projekcie o dofinansowanie kwota VAT została określona jako wydatek kwalifikowany. Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT. Realizacja projektu trwała w latach 2010-2012.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, zgodnie z zasadami, może odliczyć koszt VAT poniesiony przy realizacji projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w żaden sposób nie ma możliwości odzyskać kosztu poniesionego na podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W związku z tym, że złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego, który zaistniał w latach 2010-2012 niniejszą interpretację wydano na podstawie przepisów obowiązujących w tych latach.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzeniu.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozdziału 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.).

Od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. powyższa kwestia w sposób tożsamy była uregulowana w rozdziale 9 i § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu gdyż zakupione towary i usługi nie były i nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gminie nie przysługuje również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanych rozporządzeniach.

Końcowo zauważyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, gdyż kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.