0461-ITPB4.4511.853.2016.1.KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 23 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Dnia 28 marca 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny o powierzchni 133,57 m² (umowa przeniesienia własności z dnia 22 maja 2014 r.). Lokal ten Wnioskodawczyni nabyła ze środków własnych do majątku osobistego, będąc w związku małżeńskim, ale posiadając rozdział majątkowy (umowa majątkowa małżeńska z dnia 25 września 2002 r.). Dnia 31 maja 2016 r. sąd okręgowy orzekł rozwód Wnioskodawczyni z jej mężem. Następnie 2 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni zbyła wyżej opisany lokal mieszkalny za kwotę 489.000 zł. Sprzedaż nastąpiła do majątku osobistego i nie była wynikiem prowadzenia działalności gospodarczej. Całą powyższą kwotę Wnioskodawczyni zamierza wydatkować na własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć w całości powyższą kwotę ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w Polsce na zakup mieszkania w Wielkiej Brytanii, gdzie przebywa (studiuje) jedyna córka Wnioskodawczyni, tak aby być bliżej swojego dziecka. Zakupu w Wielkiej Brytanii zamierza dokonać przed upływem 2 lat od sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego w Polsce, tak aby skorzystać z ulgi mieszkaniowej w podatku dochodowym - przeznaczając te środki w całości na własne cele mieszkaniowe. W zakupionym w ten sposób lokalu mieszkalnym, w którym Wnioskodawczyni będzie realizować własne cele mieszkaniowe, planuje wynająć osobie obcej jeden pokój, aby ograniczyć koszty jego utrzymania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia podatkowego (przeznaczając środki na własne cele mieszkaniowe) dokonując zakupu lokalu mieszkalnego w Wielkiej Brytanii na majątek osobisty, przeznaczając na własne cele mieszkaniowe wszystkie środki ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego w Polsce?

2. Czy Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia podatkowego (przeznaczając środki na własne cele mieszkaniowe) dokonując zakupu lokalu mieszkalnego w Wielkiej Brytanii wraz z córką (córka posiada własne środki pieniężne)? Nabyty w ten sposób lokal mieszkalny Wnioskodawczyni posiadałaby w odpowiednich do wpłaconej kwoty udziałach.

Zdaniem Wnioskodawczyni, może skorzystać ze zwolnienia podatkowego przeznaczając na własne cele mieszkaniowe środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania w Polsce na zakup mieszkania w Wielkiej Brytanii przed upływem 2 lat od dnia sprzedaży lokalu w Polsce, gdyż Wielka Brytania jest nadal państwem członkowskim Unii Europejskiej oraz Polska ma podpisane z Wielką Brytanią umowy o podwójnym opodatkowaniu. W opinii Wnioskodawczyni, może skorzystać ze zwolnienia podatkowego przeznaczając na własne cele mieszkaniowe środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania w Polsce na zakup mieszkania w Wielkiej Brytanii łącznie z córką, gdyż art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że "za wydatki na cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na: (...) lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że w listopadzie 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal mieszkalny, który nabyła do majątku osobistego w marcu 2014 r. Oznacza to, że przychód uzyskany z tej sprzedaży podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

* położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik powinien wydatkować przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości na cele określone w ust. 25, w tym m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu.

Wskazać należy, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Istota odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu "własne cele mieszkaniowe". W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie udziału w nieruchomości nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. "dachu nad głową". Ustawodawca nie odniósł możliwości skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowym lokalu jedynie w chwili jego nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy - zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych. W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu lub remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu udziału w nieruchomości w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu udziału w nieruchomości i późniejszych decyzji co do dalszych losów tej nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem udziału w nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

W związku z tym w rozpatrywanej sprawie nie ma przeszkód prawnych, aby Wnioskodawczyni przeznaczając środki pieniężne ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na nabycie nowego lokalu mieszkalnego w Wielkiej Brytanii lub udziału w takim lokalu (przy nabyciu wspólnie z córką) mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile istotnie takie nabycie będzie podyktowane koniecznością realizacji przez Wnioskodawczynię Jej własnego celu mieszkaniowego. W tej sytuacji wynajęcie jednego z pokoi w takim lokalu mieszkalnym obcej osobie, w celu zmniejszenia kosztów utrzymania, nie będzie powodowało utraty prawa do przedmiotowego zwolnienia.

W świetle przywołanych uregulowań prawnych, należy stwierdzić, że sprzedaż lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawczynię do majątku odrębnego w 2014 r., dokonana przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód ze sprzedaży tego prawa co do zasady powinien podlegać opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e tej ustawy. Przyjmując za Wnioskodawczynią, że kwota uzyskana ze sprzedaży ww. lokalu zostanie w całości przeznaczona na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego, a Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.