0115-KDWT.4011.702.2022.2.JC - IP Box - przesłanki 5% stawki PIT – usługi IT

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 października 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDWT.4011.702.2022.2.JC IP Box - przesłanki 5% stawki PIT – usługi IT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełnił Pan wniosek - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 4 października 2022 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dowodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm., dalej powoływana jako "ustawa o PIT").

Wnioskodawca prowadzi od 2 sierpnia 2021 r. jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych według skali podatkowej, rozliczając się za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane jego kontrahentom w ramach świadczonych na ich rzecz usług, na podstawie odpowiednich umów o świadczenie usług.

Wnioskodawca posiada kierunkowe wykształcenie, odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie do wykonywania usług programistycznych. Cechuje się dużą znajomością języka programowania (...) oraz znajomością narzędzi programistycznych (m.in. (...)).

Wnioskodawca tworzy i rozwija kilka rodzajów programów komputerowych lub ich części (modyfikacji, ulepszeń nowych modułów), które na potrzeby niniejszego wniosku będą łącznie przywoływane jako: "Oprogramowanie", "części Oprogramowania", "Programy komputerowe".

Wnioskodawca działa i będzie działał na zlecenie różnych kontrahentów. Jednak działalność Wnioskodawcy, bez względu na zmianę kontrahentów, zachowuje cechy wskazane we wniosku.

Przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami jest wytwarzanie oprogramowania oraz dostarczanie innych usług informatycznych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, które są nazywane tworzeniem oprogramowania, obejmują w szczególności następujące czynności:

- Tworzenie kodu w językach programowania;

- Ulepszanie i rozwijanie istniejącego kodu, np. stworzonego przez samego Wnioskodawcę.

Tworzenie oprogramowania jest działaniem szerokim i nie zamyka się w samym tylko tworzeniu kodu źródłowego. Wnioskodawca podkreślił, że realizuje projekty programistyczne w całości, począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych.

Zgodnie z doktryną prawa autorskiego, część programu (fragment kodu) lub oprogramowania (nowa funkcjonalność), którą tworzy, jest utworem w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, z późn. zm.).

Wnioskodawca podkreślił, że tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i jego części stanowią utwór na gruncie art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie i jego części, czyli utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca nabywa łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualne wiedzę, w tym przede wszystkim z informatyki, technologii, programowania oraz umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania.

Działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych produktów, zastosowań i funkcjonalności Oprogramowania, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę nie miały miejsca. Wnioskodawca ma na celu rozwiązywanie problemów biznesowych kontrahentów Wnioskodawcy poprzez dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania kontrahenta. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i jego części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Proces wytwarzania Oprogramowania i jego części obejmuje m.in. analizę problemu, zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

W ramach rozwoju każdego Oprogramowania i jego części Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części i funkcjonalności Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie funkcjonalności Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek oraz usprawnień.

Tworzone oraz rozwijane Oprogramowanie powstaje przy użyciu najnowszych rozwiązań technologicznych. Prowadzi to do ciągłego rozwoju Wnioskodawcy oraz przyswajania nowej wiedzy i umiejętności. Z każdym projektem, zadaniem i funkcją Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności i wiedzę w pracy.

Każdy projekt wymaga również zastosowania unikatowego zestawu narzędzi lub architektur. Istotą prac jest dopasowanie do danego projektu, aplikacji, programu odpowiednich technologii i narzędzi, które pozwalają utrzymywać kod przejrzystym i możliwym do ciągłego rozwoju.

Tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom kontrahenta lub konkretnego użytkownika wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego Oprogramowania i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez kontrahenta wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób. Prace programistyczne Wnioskodawcy realizowane są według określonych harmonogramów w metodyce Serum. Prowadzona działalność nie ma charakteru incydentalnego.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych.

Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Również czynności rozwoju (modyfikacji) Oprogramowania nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do Oprogramowania. W wyniku prowadzonych ulepszeń i rozwoju Oprogramowania i jego części powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca pragnie podsumować, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność, której przedmiotem jest wytwarzanie, ulepszanie i rozwój Oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu.

Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm.

Przykładem Oprogramowania wytwarzanego, ulepszanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę jest oprogramowanie służące do uczenia sztucznej inteligencji analizującej wyniki badań (...). Docelowo oprogramowanie nie będzie potrzebować ingerencji człowieka (...) do poprawnej pracy w zakresie analizy wyników badań. Oprogramowanie było tworzone na zamówienie kontrahenta, odpowiadające na zgłaszane przez kontrahenta potrzeby w zakresie funkcjonalności oprogramowania.

Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania i jego części ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem Oprogramowania i jego części, jakie tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przekazania praw autorskich. Z chwilą przekazania wytworzonego Oprogramowania kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Na podstawie zawartej z kontrahentem umowy Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia na kontrahenta całości praw autorskich do wytworzonego w ramach zlecenia Oprogramowania. Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia na kontrahenta również wszelkich praw zależnych i pokrewnych bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

W przeważającej części wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Programów komputerowych.

Wnioskodawca każdorazowo na podstawie raportów czasu pracy ustala, jaka część wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do Oprogramowania i części Oprogramowania oraz za wykonywanie innych usług. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie ewidencji czasowej stwierdzającej ilość godzin poświęconych na stworzenie określonego programu komputerowego

W praktyce mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

- projekt - czyli wytworzenie Oprogramowania - jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych, wówczas część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, stanowić będzie część ogółu wynagrodzenia za dany program komputerowy wykonywany w ramach danej umowy;

- w tym samym okresie rozliczeniowym prace prowadzone są nad kilkoma projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej faktury przychodów, pochodzących z poszczególnego projektu lub ich części;

- projekt wytworzenia Oprogramowania zamyka się w obrębie jednego okresu rozliczeniowego i jednej faktury przychodowej, wówczas część obejmująca wynagrodzenie z tytułu praw autorskich, będzie odnosiła się do przychodu z danego oprogramowania.

Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności są przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wnioskodawca nie wyodrębnia jednak na fakturach przychodu z wytworzonych praw własności intelektualnej.

Sposób nazwania FV nie ma decydującego znaczenia, gdyż z art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika wymóg wskazania w treści faktury nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Natomiast przepis ten nie określa, na ile szczegółowo należy sprecyzować nazwę towaru lub usługi w treści wspomnianego dokumentu. Nazwa widniejąca na fakturze przedstawia szeroki zakres świadczonych usług, w ramach których mieści się główny przedmiot działalności, a mianowicie usługi programistyczne. Jednak jak zostało wskazane, wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich - mimo, że nie jest wyodrębnione na fakturze - jest zawsze ustalone na podstawie ewidencji czasu pracy i wykonywanych działań.

W związku z powyższymi faktami, Wnioskodawca jest zainteresowany opodatkowaniem dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach preferencyjnych z art. 30ca ustawy o PIT. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, począwszy od 2 sierpnia 2021 r.

Na potrzeby prowadzonej działalności Wnioskodawca prowadzi podatkową księgi przychodów i rozchodów. W celu skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, na podstawie przepisu art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT (dalej jako "Ewidencja IP Box"). Wnioskodawca prowadzi odrębną Ewidencję IP Box w arkuszu kalkulacyjnym, zgodnie z Objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX. W prowadzonej Ewidencji dla celów rozliczenia preferencyjnego Wnioskodawca:

- wyodrębnia każde prawo własności intelektualnej.

- ustala przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję na bieżąco od 2 sierpnia 2021 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności programistycznej.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustala i będzie ustalał faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Podstawą sporządzenia proporcji jest prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu świadczenia usług.

Wnioskodawca podkreśla, że przyjęta metodyka alokacji kosztów stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu z konkretnych przychodem z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie jest możliwe.

Stosując powyższy schemat. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do konkretnego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją prac polegających na wytwarzaniu, ulepszaniu i rozwijaniu Oprogramowania. Bez ich poniesienia, prace nie mogłyby być realizowane, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno sprzętu oraz ponoszenia dodatkowych wskazanych we wniosku kosztów.

Wnioskodawca oblicza i będzie obliczał wskaźnik nexus stosownie do przepisów ustawy o PIT.

Należy wskazać, że Oprogramowanie i jego części opisane powyżej stanowią przykłady i z uwagi na okoliczność, że wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca może tworzyć inne rodzaje Oprogramowania, oraz działać na zlecenie innych kontrahentów, ale zawsze Oprogramowanie i działalność Wnioskodawcy będzie wykazywała cechy wskazane we wniosku.

Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony, a tym samym rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży oprogramowania nie ulegnie zmianie.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Używając w pytaniu pierwszym pojęcia "podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania komputerowego i jego części (...)" Wnioskodawca ma na myśli wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Zadania w zakresie wytwarzania oprogramowania komputerowego i jego części polegają na tworzeniu kodu źródłowego w językach oprogramowania oraz na rozwijaniu lub ulepszaniu określonego kodu źródłowego (programu komputerowego) przez pisanie nowego kodu źródłowego.

W ramach zadań, które Wnioskodawca nazwał "działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części" Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego Oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb kontrahentów. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę jego kontrahenci otrzymują nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania lub całościowe aplikacje, których nie da się nabyć na otwartym rynku. W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez kontrahentów wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego Oprogramowania.

W ramach rozwoju każdego Oprogramowania Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek oraz usprawnień. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowania z uwagi na ich innowacyjność tworzone są przez Wnioskodawcę od podstaw. W ramach świadczonych usług i realizowanego projektu Wnioskodawca tworzy, zmienia i dostosowuje Oprogramowanie i jego części.

Stworzone, zmienione i ulepszone Oprogramowani i jego części według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawne autorskim i prawach pokrewnych są utworami.

Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza Oprogramowanie, które odzwierciedla potrzeby rynku i klientów. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego Oprogramowania i jago funkcjonalności i części oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania.

Wnioskodawca starał się szczegółowo opisać te działania we wniosku. Jako przykład tworzonego, rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, Wnioskodawca podał oprogramowanie służące do uczenia sztucznej inteligencji analizującej wyniki badań (...).

Wnioskodawca wskazuje jednak, że jego intencją nie jest ograniczenie treści zapytania do ww. przykładu, ponieważ Wnioskodawca może również rozwijać inne rodzaje oprogramowania, lecz schemat jego tworzenia i zakres działań będzie zawsze tożsamy, do tego opisanego we wniosku. Przez Oprogramowanie Wnioskodawca rozumie zatem zarówno aplikacje będące programami komputerowymi jak i części (modyfikacji, ulepszeń, nowych modułów) aplikacji, które również stanowią programy komputerowe. Z uwagi na okoliczność, że wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca może tworzyć inne rodzaje Oprogramowania, ale zawsze o cechach wskazanych we wniosku.

Ponadto, Wnioskodawca może wykonywać również inne usługi informatyczne, które nie stanowią tworzenia oprogramowania komputerowego i jego części, co nie jest przedmiotem wniosku.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie podejmuje działalności obejmującej badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej i ma zamiar kontynuować tę działalność w przyszłości.

Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego Oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb kontrahentów. Jednak tworzenie oprogramowania jest działaniem szerokim i nie zamyka się w samym tylko tworzeniu kodu źródłowego. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że realizuje projekty programistyczne w całości, począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. Wnioskodawca prowadzi te prace w celu wytworzenia nowych funkcjonalności i zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania dostosowanego każdorazowo do wymagań kontrahentów.

Podejmowane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem było/jest stworzenie prawa własności intelektualnej w formie programu komputerowego napisanego w języku programistycznym (Oprogramowanie i jego części). Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki jako produkt będący następnie przedmiotem sprzedaży. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy.

Wynikiem prac rozwojowych jest powstanie nowego, rozwiniętego lub ulepszonego kodu źródłowego (Oprogramowania i jego części), stanowiącego nowy produkt, którego wdrożenie wywoła określony, zaplanowany efekt w systemie informatycznym klientów. Prawa do tak powstałego Oprogramowania i jego części, które są wynikiem prowadzonych prac rozwojowych, są następnie zbywane na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował, stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, czyli Oprogramowanie i jego części, które szczegółowo opisano powyżej. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy, Oprogramowanie i jego części mają nowy, innowacyjny charakter, który nie jest wynikiem rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów.

Wnioskodawca świadczyć może również inne usługi informatyczne, jednak nie są one przedmiotem wniosku.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (Oprogramowania i jego części).

Wszystkie efekty prac polegających na wytwarzaniu lub ulepszaniu/rozwijaniu Oprogramowania i jego części są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do wytworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania i jego części.

Wytworzone, rozwijane oraz modyfikowane Oprogramowanie i jego części będące efektem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Sposób "przekazania" autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

W każdym przypadku tworzenie, rozwijanie oraz modyfikowanie przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i jego części wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego prac rozwojowych w rozumieniu ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Stworzone Oprogramowanie jest efektem łącznych prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Wytworzone, rozwijane oraz modyfikowane Oprogramowanie i jego części zawsze są efektem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Pana pytania:

1) Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania komputerowego i jego części przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2) Czy Oprogramowanie i jego części wskazane we wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3) Czy jeżeli wskazany powyżej stan faktyczny nie ulegnie zmianie (Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody ze sprzedaży praw własności intelektualnej prowadząc działalność, jak w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym), Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych oraz w stosunku do lat przyszłych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania i jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca definiując w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, z późn. zm.).

Również definicja prac rozwojowych została wprowadzona poprzez odwołanie do definicji w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, o prowadzeniu działalności badawczo - rozwojowej, zgodnie z ustawą o PIT, należy mówić, gdy spełnione są następujące przesłanki:

- działalność obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe;

- realizowane prace mają twórczy charakter;

- prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób;

- wykonywane prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Wszystkie wskazane powyżej przesłanki występują w przypadku projektów B+R realizowanych przez Wnioskodawcę.

Prace rozwojowe

W ocenie Wnioskodawcy, jego działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania i jego części wyczerpuje pojęcie prac rozwojowych zawarte we wskazanych powyżej przepisach. Wnioskodawca prowadzi prace wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości i funkcjonalności Oprogramowania. Wnioskodawca podkreśla, że każdy projekt polega na wdrożeniu rozwiązania problemu specyficznego dla konkretnych wymagań kontrahentów. Tym samym Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe zdefiniowane we wskazanych powyżej przepisach.

Należy przy tym podkreślić, że opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prace zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Twórczy charakter

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministra Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej jako: "objaśnienia IP Box"): "Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika".

W objaśnieniach podatkowych Minister Finansów, powołując się na orzecznictwo w zakresie przepisów prawa autorskiego podkreśla, że rezultat działalności twórczej powinien być (I) odpowiednio ustalony, (II) mieć charakter indywidualny, (III) mieć charakter oryginalny.

W przypadku Wnioskodawcy, przesłanka twórczości jest spełniona. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest odpowiednio wyodrębnione, ustalone. Produkty tworzone przez Wnioskodawcę mają charakter indywidualny, ponieważ nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji.

Tworzone Oprogramowanie ma charakter oryginalny. Działania podejmowane w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania kontrahentów. Oprogramowanie służy zaspokojeniu potrzeb biznesowych konkretnych kontrahentów co oznacza, że w wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę jego kontrahenci otrzymują nowoczesne i innowacyjne Oprogramowanie, ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez kontrahentów wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych.

W pracy nad Oprogramowaniem nie występuje element typowej standaryzacji. Działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę nie miały miejsca. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Oprogramowanie i jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę jest dedykowane wyłącznie konkretnym potrzebom kontrahentów, jest niepowtarzalne, ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy kontrahenta, podobne programy nie istnieją. Tym samym tworzone wdrażane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Jednocześnie należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego części oraz funkcjonalności jako rezultat prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej wynikającej z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, z późn. zm.).

Systematyczność prac

Za Objaśnieniami IP Box, kryterium systematyczności jest spełnione, kiedy przedsiębiorca prowadzi działalności badawczo-rozwojową w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, w sposób metodyczny i zaplanowany.

Prace programistyczne Wnioskodawcy realizowane są według określonych harmonogramów na bazie metodologii (...). Prowadzona działalność nie ma charakteru incydentalnego.

Zatem, również kryterium systematyczności działalności badawczo - rozwojowej jest, w przypadku Wnioskodawcy, spełnione.

Kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych. Wnioskodawca posiada umiejętność programowania w wielu językach.

Wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca realizując przedmiotowe prace uzyskuje nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie może wykorzystywać do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań.

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, kontrahent Wnioskodawcy otrzymuje nowoczesne i innowacyjne Oprogramowanie, ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki, natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego Oprogramowania i jego części, wymaga specjalistycznej wiedzy interdyscyplinarnej. Jednocześnie celem prac nie jest wyłącznie wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do Oprogramowania. Dodatkowo Wnioskodawca, celem konkurencyjnego świadczenia usług musi ciągle poszerzać swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawiona we wniosku działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, gdyż jest podejmowana w sposób systematyczny, ma twórczy charakter, podejmowana jest w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz kontrahentów. Z uwagi na powyższe zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez Niego prace celem wytworzenia Oprogramowania i jego części stanowią (i będą stanowić) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i jego części oraz tworzone i rozwijane w podobny sposób inne Oprogramowanie i jego części, o cechach wskazanych we wniosku, stanowią autorskie prawa do programu komputerowego, a tym samym są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

- patent,

- prawo ochronne na wzór użytkowy,

- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

- autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

- przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

- prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oprogramowanie zostaje wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co zostało szczegółowo opisane we wniosku.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)

plastyczne;

3)

fotograficzne;

4)

lutnicze;

5)

wzornictwa przemysłowego;

6)

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)

muzyczne i słowno-muzyczne;

8)

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)

audiowizualne (w tym filmowe).

Autorskie prawo do programu komputerowego jest chronione w myśl art. 74 przywołanej ustawy. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Jak wynika z powyższego, oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaliczają się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT ponieważ:

- są wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie,

- podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

- ich przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli wskazany powyżej stan faktyczny nie ulegnie zmianie (Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody prowadząc działalność, jak w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym), Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskiwanych oraz w stosunku do lat przyszłych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

- z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta wytworzone Oprogramowania i jego części oraz majątkowe prawa autorskie do nich.

W przeważającej części wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Programów komputerowych. Wnioskodawca nie wyodrębnia jednak na fakturach przychodu z wytworzonych praw własności intelektualnej. Otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Strony umowy współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować zatem jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W ramach usług Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej, kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Na podstawie art. 30ca ust. 4, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wskazanego w ustawie wzoru z uwzględnieniem tzw. wskaźnika nexus.

Wnioskodawca wskazuje, że kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym zostanie przez Wnioskodawcę każdorazowo pomnożony o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4 i nast. ustawy o PIT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że podtrzymuje stanowisko zawarte we wniosku. Wnioskodawca uzupełnił to stanowisko o stwierdzenie, że:

- głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy w ramach zadań, które nazwał "działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części" jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego części, które następnie są sprzedawane jego kontrahentowi w ramach świadczonych na jego rzecz usług, na podstawie umowy współpracy. Działalność Wnioskodawcy w ramach zadań, które Wnioskodawca nazwał "działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części" dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych, które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. Wnioskodawca tworzy i rozwija kilka rodzajów programów komputerowych lub ich części (modyfikacji, ulepszeń, nowych modułów), które stanowią odrębne programy komputerowe w rozumieniu prawa autorskiego,

- Oprogramowanie i jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

- Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej w ramach zadań, które Wnioskodawca nazwał "działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części", prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w ramach zadań, które Wnioskodawca nazwał "działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części" obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego jak również czynności rozwoju (modyfikacji) oprogramowania nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania.

Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania i jego części, rozumiana jak wyżej, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania i części Oprogramowania) wytwarzanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w ramach zadań, które Wnioskodawca nazwał "działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części" zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

- patent,

- prawo ochronne na wzór użytkowy,

- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

- autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Art 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

- przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

- prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oprogramowanie zostaje wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co zostało szczegółowo opisane we wniosku. Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)

plastyczne;

3)

fotograficzne;

4)

lutnicze;

5)

wzornictwa przemysłowego;

6)

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)

muzyczne i słowno-muzyczne;

8)

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)

audiowizualne (w tym filmowe).

Autorskie prawo do programu komputerowego jest chronione w myśl art. 74 przywołanej ustawy. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Jak wynika z powyższego, oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w ramach zadań, które Wnioskodawca nazwał "działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części", zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, ponieważ:

- jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie,

- podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

- jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że spełnia wszystkie przesłanki do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%. Tym samym, jego zdaniem, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tytułu odpłatnego przeniesienia przez Wnioskodawcę kwalifikowanych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (sprzedaży) przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT obliczonych przy zastosowaniu wskaźnika nexus.

Jak zostało szczegółowo opisane we wniosku za powyższym stwierdzeniem przemawiają następujące fakty:

- w rozpatrywanym przypadku Wnioskodawcy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

- uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będącego prawami autorskimi do programów komputerowych jest zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT kwalifikowanym dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

- suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym zostanie przez Wnioskodawcę pomnożona o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 ustawy o PIT.

- Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję rachunkową dla celów skorzystania z ulgi IP Box.

W ocenie Wnioskodawcy, jest on zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% w zeznaniu rocznym za rok 2021 i lata następne, jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Artykuł 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)

patent,

2)

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8) autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako "przypisane" do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31 grudnia 2021 r. brzmiał następująco:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

W przedstawionym opisie zdarzenia Wnioskodawca stwierdził między innymi, że:

- przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane jego kontrahentom w ramach świadczonych na ich rzecz usług, na podstawie odpowiednich umów o świadczenie usług.

- prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej i ma zamiar kontynuować tę działalność w przyszłości.

- prowadzona działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (Oprogramowania i jego części).

- przedmiotem prowadzonej działalności jest wytwarzanie, ulepszanie i rozwój Oprogramowania które obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu.

W związku z powyższym, prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych - w zakresie w jakim jest pracami rozwojowymi w rozumieniu ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

We wniosku wskazał Pan, że wytworzone, rozwijane oraz modyfikowane Oprogramowanie i jego części będące efektem prowadzonych prac rozwojowych są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem autorskie prawa majątkowe - w zakresie w jakim utwory stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana prac badawczo-rozwojowych - stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W prowadzonej na bieżąco, od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności programistycznej tj. od 2 sierpnia 2021 r., ewidencji:

- wyodrębnia Pan każde prawo własności intelektualnej.

- ustala przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde prawo własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Pana wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na zleceniodawcę majątkowych praw autorskich do takich kwalifikowanych IP jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, sumę kwalifikowanych dochodów, osiągniętych w 2021 r. z tytułu przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej tj. autorskich praw do programów komputerowych, może Pan opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową.

Powyższe odnosi się również do lat kolejnych, o ile sposób prowadzenia działalności w zakresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie ulegnie zmianie.

Przy czym zaznaczenia wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

* stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

* zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm. (dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl