0115-KDWT.4011.45.2020.8.MŚ - Określenie skutków podatkowych otrzymania zwrotu poczynionych nakładów na nieruchomość.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1 oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2020 r. (data wpływu 17 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania zwrotu poczynionych nakładów na nieruchomość - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 17 września 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania zwrotu poczynionych nakładów poniesionych na rozbudowę/adaptację budynku gospodarczego na cele mieszkaniowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W latach 2000-2017 Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem mieszkała w budynku gospodarczym na podstawie umowy użyczenia między małżonkiem a jego ojcem (ówczesnym właścicielem nieruchomości). W tym czasie budynek został przez Wnioskodawczynię oraz jej męża, nakładem ich własnych środków finansowych, zaadaptowany na cele mieszkaniowe - wykonano nadbudowę piętra i generalny remont (wymiana instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej, wykonanie balkonu, zabudowy aluminiowej i pleksi, ocieplenie budynku, położenie kafelków, paneli podłogowych, zabudowy meblowej, kostki brukowej przed domem itp.).

Obecnie w ww. budynku mieszka siostra męża ze swoim partnerem (za wspólnym porozumieniem), od którego w dniu 8 lipca 2020 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymała zwrot kosztów poniesionych na rozbudowę budynku mieszkalnego (90 000,00 zł).

Otrzymane środki Wnioskodawczyni wraz z mężem chcą przeznaczyć na nadpłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego w 2016 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni podała następujące informacje:

* właściciel budynku (teściowie, tj. rodzice męża Wnioskodawczyni) wyrazili zgodę na dokonane zmiany,

* poniesione nakłady nie zostały zwrócone przez właściciela budynku, jako że teściowe obiecali Wnioskodawczyni i jej mężowi, że w niedługiej perspektywie czasowej nieruchomość tę przekażą im w formie darowizny (dla obojga małżonków - do wspólności majątkowej małżeńskiej),

* właściciel budynku nie ingerował w rodzaj użytych materiałów. Z racji zapewnień przekazania małżonkom (w formie darowizny) tej nieruchomości, teściowie (właściciele nieruchomości) nie uczestniczyli w procesie rozbudowy, jak i doborze materiałów koniecznych do czynności budowlanych,

* remont (rozbudowa) był całkowicie indywidualną sprawą Wnioskodawczyni i jej męża, poprzedzoną zgodą właścicieli nieruchomości (teściów) oraz zapewnieniem przekazania w drodze darowizny tej nieruchomości, w niedalekiej przyszłości,

* właściciele (teściowie) nie partycypowali w ponoszonych przez Wnioskodawczynię i jej męża kosztach rozbudowy. Koszty te w całości ponieśli Wnioskodawczyni i jej mąż,

* wartość nakładów poniesionych przez Wnioskodawczynię i jej męża na rozbudowę przedmiotowej nieruchomości została określona i ustalona na podstawie rachunków i faktur - nakłady są ściśle udokumentowane,

* prace remontowe były wykonywane częściowo własnym sumptem, a częściowo przy pomocy fachowców, z którymi Wnioskodawczyni i jej mąż nie zawierali stosownych umów, w tych sporadycznych przypadkach rozliczali się gotówkowo, nie ingerując w rozliczenia wykonawców,

* Wnioskodawczyni i jej mąż posiadają dokumenty potwierdzające zakup materiałów na łączną kwotę 71 921,20 zł, których kopie przedkładają w załączeniu do niniejszego pisma. Wyjaśniają przy tym, że pozostała kwota (różnica między otrzymaną kwotą zwrotu), a udokumentowanymi wydatkami stanowi koszt robocizny, na który nie posiadają rachunków/faktur, ani umowy,

* wartość zwróconych nakładów odpowiada faktycznej wartości wydatków poniesionych na remont (rozbudowę), kwota zwrotu jest pełnym zwrotem poniesionych kosztów, bez jakiejkolwiek nadpłaty, czy też niedopłaty,

* właściciel budynku (teściowie) nie żądali przywrócenia budynku do stanu poprzedniego, jako że wyrażając zgodę na rozbudowę zamierzali przekazać Wnioskodawczyni i jej mężowi tę nieruchomość w drodze darowizny, natomiast później wskutek odmiennych ustaleń rodzinnych, nieruchomość ta została przekazana siostrze męża Wnioskodawczyni (drugiemu dziecku właścicieli tej nieruchomości) i z tego powodu dokonano pełnego zwrotu poniesionych wydatków na rozbudowę - w wysokości faktycznie poniesionych, udokumentowanych kosztów,

* właścicielem budynku jest obecnie siostra męża Wnioskodawczyni (córka dotychczasowych właścicieli), którzy w drodze umowy darowizny przekazali tę nieruchomość swojej córce,

* Wnioskodawczyni nie wskazuje podstawy prawnej porozumienia, albowiem rozliczenia kosztów faktycznie poniesionych nakładów miały charakter zwrotu rzeczywistego kosztu, a decyzja ta miała charakter pozaprawny, wynikała z ustaleń rodzinnych,

* zwrot nakładów nastąpił na rachunek bankowy Wnioskodawczyni i jej męża - małżonków, którzy ponieśli koszty wydatków remontowych.

Wnioskodawczyni wyjaśnia, że wraz z mężem byli młodym małżeństwem, nie posiadającym własnego mieszkania. Teściowie zaoferowali możliwość rozbudowy swojej nieruchomości, w celu zaadaptowania tej rozbudowy na cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni i jej męża. Jednocześnie teściowie zadeklarowali, że w niedalekiej przyszłości przekażą Wnioskodawczyni i jej mężowi tę nieruchomość w drodze darowizny do majątku wspólnego małżeńskiego. Wnioskodawczyni i jej mąż podjęli rozbudowę tej nieruchomości, finalizując ją zgodnie ze swoim zamysłem. W tak zwanym międzyczasie, w ramach ustaleń rodzinnych, zdecydowali wszyscy wspólnie, że chcą w innym miejscu skoncentrować swoje centrum mieszkaniowe, życiowe oraz zawodowe. Wnioskodawczyni i jej mąż umówili się z teściami i siostrą męża (córką właścicieli), że może przejąć tę rozbudowę mieszkalną, w zamian zwracając im rzeczywiście poniesione oraz udokumentowane koszty (wydatki), nic mniej i nie więcej. Wnioskodawczyni i jej mąż wskazują także, że pierwotnie rozbudowana część mieszkalna miała być przeznaczona na ich cele mieszkalne. Ponieważ w międzyczasie Wnioskodawczyni i jej mąż zmienili plany życiowe i mieszkaniowe, dlatego zaoferowali aby siostra męża (córka ówczesnych właścicieli - teściów) przejęła tę rozbudowaną część nieruchomości dla własnych potrzeb mieszkaniowych, na co cała rodzina wyraziła zgodę. Wskutek tak poczynionych ustaleń rodzinnych, uzgodniono, że siostra zwróci Wnioskodawczyni i jej mężowi tylko rzeczywiście poniesione koszty, co w konsekwencji nastąpiło poprzez przelew na rachunek bankowy. Wnioskodawczyni wskazuje, że następnie teściowe przekazali córce (siostrze męża Wnioskodawczyni) tę nieruchomość w drodze darowizny i to siostra pozostaje obecnie jedynym jej właścicielem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane środki tytułem zwrotu kosztów poniesionych na rozbudowę budynku mieszkalnego podlegają opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawczyni środki otrzymane tytułem zwrotu kosztów poniesionych na rozbudowę budynku mieszkalnego, w którym mieszkała wraz z mężem nie powodują po ich stronie powstania przysporzenia majątkowego bądź przychodu (o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lecz stanowią część poniesionych już kosztów w stu procentach z własnych środków finansowych.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w sprawie nie zachodzą podstawy do naliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, albowiem w ramach rozliczenia rodzinnego nastąpił zwrot realnie poniesionych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 powołanej ustawy: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powyższego wynika podstawowa zasada wskazująca na powszechność opodatkowania. Co do zasady, każdy dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, za wyjątkiem dochodów zwolnionych z opodatkowania bądź dochodów, od których zaniechano poboru podatku. Co ważne, wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie prawa podatkowego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej.

W art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano szereg zwolnień podatkowych, w tym m.in. w pkt 3b zwolniono z opodatkowania inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej. Żaden przepis nie przewiduje natomiast zwolnienia z opodatkowania wynikającej z "ustaleń rodzinnych" kwoty zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomość.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy: za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w tej regulacji. Katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła. Zatem o przychodzie można mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego, tj. ma konkretny wymiar finansowy, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem w latach 2000-2017 na podstawie umowy użyczenia między małżonkiem a jego ojcem (ówczesnym właścicielem nieruchomości) zajmowali budynek gospodarczy. W tym czasie wraz z mężem poczynili szereg nakładów na nieruchomość, celem zaadaptowania budynku na cele mieszkaniowe. Obecnie w ww. budynku zamieszkuje siostra męża Wnioskodawczyni wraz ze swoim partnerem, od którego Wnioskodawczyni i jej mąż otrzymali kwotę 90 000,00 zł tytułem zwrotu kosztów poniesionych na rozbudowę budynku mieszkalnego. Wnioskodawczyni wskazuje, iż prace remontowe były wykonywane częściowo "własnym sumptem", a częściowo przy pomocy fachowców, z którymi Wnioskodawczyni i jej mąż nie zawarli stosownych umów - w tych sporadycznych przypadkach rozliczano się gotówkowo, nie ingerując w rozliczenia wykonawców. Wnioskodawczyni posiada dokumenty potwierdzające zakup materiałów na łączną kwotę 71 921,20 zł. Natomiast pozostała kwota (różnica między otrzymaną kwotą zwrotu, a udokumentowanymi wydatkami) stanowi koszt usług wykonawców, na który Wnioskodawczyni nie posiada rachunków/faktur, ani umowy. Wnioskodawczyni wskazała, że wartość zwróconych nakładów odpowiada faktycznej wartości wydatków poniesionych na remont (rozbudowę), kwota zwrotu jest pełnym zwrotem poniesionych kosztów.

Odnosząc powyższy opis do zaprezentowanych przepisów, należy stwierdzić, że kwota otrzymana jako zwrot poniesionych wydatków będzie stanowić przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ulega bowiem wątpliwości, że Wnioskodawczyni i jej mąż otrzymują przysporzenie w postaci określonej kwoty pieniężnej i przysporzenie to nie zostało objęte jakimkolwiek zwolnieniem podatkowym ani nie zaniechano od niego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej poboru podatku.

W rezultacie należy stwierdzić, że kwota uzyskana tytułem zwrotu nakładów poniesionych na rozbudowę/adaptację budynku gospodarczego na cele mieszkaniowe stanowić będzie przychód z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z tzw. innych źródeł.

Jednocześnie należy mieć na uwadze postanowienia art. 22 ust. 1 powołanej ustawy. Przepis ten stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Skoro kwota uzyskana tytułem zwrotu nakładów poniesionych na rozbudowę/adaptację budynku gospodarczego na cele mieszkaniowe będzie stanowić przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w konsekwencji wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię i jej męża na powyżej wskazane cele mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania tego przychodu.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów została uzależniona zatem od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, polegającego na tym, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła tego przychodu. Przy czym - związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Należy przy tym zauważyć, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Reasumując - wydatki na rozbudowę/adaptację budynku gospodarczego na cele mieszkaniowe, w zakresie w jakim są właściwie udokumentowane, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Zatem, w opisanej we wniosku sytuacji, podstawę opodatkowania stanowi różnica pomiędzy uzyskanym przychodem z tytułu zwrotu nakładów a kosztami uzyskania tego przychodu. Dochód z tego tytułu podlega opodatkowaniu według skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla męża Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Wskazać należy, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, względnie organ kontroli skarbowej, w toku postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy czynności sprawdzających.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.