0115-KDWT.4011.169.2021.2.KW - PIT w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej 5% stawką podatkową

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 1 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2021 r. (data wpływu 30 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej 5% stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej 5% stawką podatkową. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 września 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

1. Dane Wnioskodawcy

Wnioskodawca od dnia 9 lipca 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Działalność Wnioskodawcy wpisana jest do rejestru przedsiębiorców CEIDG. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy.

Główny profil działalności gospodarczej opisany jest pod kodem PKD: 62.01.Z działalność związana z oprogramowaniem. Podklasa ta obejmuje pisanie, modyfikowanie, badanie, dokumentowanie i wspomaganie oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników. Podklasa ta obejmuje analizowanie, projektowanie systemów gotowych do użycia: rozbudowę, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, pisanie programów na zlecenie użytkownika, projektowanie stron internetowych.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.).

2. Przedmiot działalności

Przedmiot działalności gospodarczej polega w szczególności na tworzeniu oprogramowania, projektowaniu, dostarczaniu i wdrażaniu rozwiązań informatycznych, przygotowywaniu dokumentacji technicznej, optymalizacji wydajności oprogramowania, usługach doradczych i szkoleniowych. Usługi te świadczone są z zachowaniem najwyższych standardów branżowych, z wykorzystaniem szerokiej gamy nowoczesnych technologii oraz metodyk. Każde przedsięwzięcie wymaga innowacyjnych i niekonwencjonalnych rozwiązań. Oprogramowanie to, zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest utworem.

Artykuł 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych mówi: "przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)."

Artykuł 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych mówi: "w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe)".

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z firmą (dalej "Spółka") świadczy usługi programistyczne. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Czynności zlecane Wnioskodawcy na podstawie prowadzonej współpracy ze Spółką nie są wykonywane pod jej kierownictwem. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca, jako przedsiębiorca, ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca chcąc realizować poszczególne projekty prowadzi samodzielnie prace koncepcyjne w zakresie projektowania i budowy różnych systemów komputerowych, systemów IT wspomagających zarządzanie cyklem życia produktów i innych narzędzi IT wspierających potrzeby Spółki. Czynności prowadzone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki obejmują projekty badawczo-rozwojowe, tj. projekty obejmujące tworzenie nowych lub ulepszonych rozwiązań i produktów. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność była oraz jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących. Usługi są realizowane przez Wnioskodawcę na terenie Polski.

3. Charakterystyka prac programistycznych

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz Spółki.

Wnioskodawca specjalizuje się w wytwarzaniu oprogramowania z wykorzystaniem języka programowania JAVA oraz technologii opartych o JVM, bazy danych SQL/NOSQL oraz technologie chmurowe (cloud).

Na zlecenie Spółki tworzone jest oprogramowanie dla branży medycznej. W szczególności:

- autorskie, dedykowane rozwiązania, które realizują zamówione przez Spółkę funkcjonalności. W zależności od oczekiwań, stworzone oprogramowanie jest osobnym programem lub dodatkiem do już istniejących programów lub systemów;

- naprawa błędów w istniejącym oprogramowaniu poprzez dokonywanie analizy problemu, projektu poprawnej implementacji, wykonanie samej implementacji oraz tworzenie automatycznych testów potwierdzających działanie wprowadzonych poprawek;

- modelowanie, szkicowanie, projektowanie nowych rozwiązań, programów oraz całych systemów w taki sposób, aby były one wydajne i dostarczały zamówione przez Spółkę funkcjonalności;

- tworzenie systemów integracyjnych, które łączą ze sobą istniejące rozwiązania. W szczególności, tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania pozwalają na migrację danych z jednego systemu do drugiego;

- tworzenie skryptów do kompilacji oraz automatycznego archiwizowania nowych wersji oprogramowania;

- wraz ze stworzonymi programami dostarczanie pełnej dokumentacji technicznej, opis API oraz konfiguracji.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania lub ich części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.

Działalność na rzecz Spółki polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Niego nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast oprogramowanie bądź części oprogramowania stworzone na rzecz Spółki powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP Box). Wobec czego Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz Spółki, opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje on tego w takiej skali. W tym miejscu Wnioskodawca podkreśla, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy ze Spółką oprogramowaniu lub jego części, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom określonego Zleceniodawcy.

4. Przychody ze zbycia oprogramowania lub części oprogramowania

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie zgodnie z podpisaną umową, w okresie wskazanym w umowie.

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawca a Spółką wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania bądź części oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym. Ponadto Wnioskodawca może uzyskiwać również przychody z wykonywania innych usług informatycznych, które nie stanowią sprzedaży oprogramowania lub jego części, co nie jest przedmiotem wniosku o interpretację.

5. Indywidualizacja praw własności intelektualnej

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

1. Projekt jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych, wówczas część danej fv, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część oprogramowania;

2. Prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej fv przychodów, przypadających na poszczególne oprogramowania lub ich części;

3. Projekt zamyka się w obrębie jednej faktury przychodowej, wówczas część obejmująca wynagrodzenie autorskie, będzie odnosiła się do przychodu z danego oprogramowania.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każda nowa funkcjonalność wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii.

Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty.

6. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia ulgi IP Box

Od 9 lipca 2020 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów.

Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskana przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowalnego dochodu.

7. Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z oprogramowania/części oprogramowania na podstawie przepisów o IP Box, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę ze Spółką na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, że działalność twórcza, którą prowadzi obejmuje prace rozwojowe w zakresie oprogramowania. Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, elementy oprogramowania komputerowego, które tworzy Wnioskodawca najczęściej opierają się o kod źródłowy, który jest zawsze efektem działalności twórczej, obejmującej prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 30 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzane zasoby działają w oparciu o wytyczne Spółki jak i regulacje prawne dyktowane przez polskiego ustawodawcę.

Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą opartą na systematyczności, która to podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań obejmujących prace rozwojowe. Efekty prac w związku z którymi Wnioskodawca uzyskał i będzie uzyskiwał dochody, a których dotyczy wniosek, są oparte o realizowaną przez Wnioskodawcę działalność rozwojową. Działalność rozwojowa podejmowana jest, jak Wnioskodawca już wskazał, systematycznie z wykorzystaniem zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę dotyczą wytworzenia, znacznego rozwinięcia bądź ulepszenia oprogramowania Spółki. Wnioskodawca rozwija oraz ulepsza oprogramowanie zarówno wytworzone przez siebie jak i to, będące własnością Spółki. Ulepszenie w znacznym stopniu powoduje powstanie osobnego prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, które jest kolejno sprzedawane Spółce.

Właścicielem ulepszanego lub rozwijanego oprogramowania jest Spółka, która dokonuje jedynie jego ulepszenia i rozwinięcia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania Spółce, Wnioskodawca przekazuje na jej rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Wnioskodawcy będą przysługiwały, do momentu przeniesienia na rzecz Spółki, autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, powstają nowe kody/algorytmy w językach programowania i wówczas powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca ulepsza/modyfikuje oprogramowania na podstawie umowy zawartej ze Spółką.

W wyniku ulepszenia/modyfikacji/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Ponadto wytworzone przez Wnioskodawcę "oprogramowanie" jest odrębnym programem komputerowym/systemem przeznaczonym na usprawnienie działania komórki organizacyjnej, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz Spółki - warunki przeniesienia tychże praw określa umowa zawarta pomiędzy stronami. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę świadczone są na terytorium Polski. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość praw autorskich na podstawie umowy, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.) stosuje się odpowiednio przepis art. 353¹.

Przeniesienie praw autorskich staje się skuteczne z chwilą wydania utworów Spółce i obejmuje wszystkie pola eksploatacji określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. oraz zgodę na wykonywanie przez Spółkę praw zależnych do utworów, bez ograniczeń co do: terytorium, czasu, liczby egzemplarzy.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są wykonywane na podstawie umowy, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. Opisane we wniosku przychody obejmują wyłącznie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego lub jego części.

Wnioskodawca potwierdza, że wytworzenie przez niego kodu źródłowego nastąpiło w ramach prowadzonej przez niego działalności rozwojowej. Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prowadzona od 9 lipca 2020 r. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco w odniesieniu do realizowanej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Również w przyszłości Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw do oprogramowania. Wnioskodawca wskazuje, że dochody te będą uzyskiwane w podobnych lub takich samych okolicznościach - opartych o wytworzenie oprogramowania komputerowego, objętego ochroną na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jednocześnie poprzez zdobywanie kolejnych doświadczeń, Wnioskodawca nabywa i kształtuje nową wiedzę i umiejętności programistyczne, które może wykorzystać w przyszłości do tworzenia dalszych, nowych zastosowań. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie polega na wprowadzaniu rutynowych i okresowych zmian do tworzonych produktów.

Wobec powyższego prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę wypełniają definicję prac rozwojowych z art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie poprzez wytwarzanie nowych kodów źródłowych będących nowymi funkcjonalnościami tego oprogramowania, które to funkcjonalności stanowią równocześnie programy komputerowe rozumiane jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. W związku z powyższym w wyniku ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania, które stanowią nowe prawo własności intelektualnej.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe, powstają jego nowe funkcjonalności, które stanową równocześnie odrębne utwory, tj. odrębne programy komputerowe rozumiane jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu i jako takie podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do tych utworów na rzecz Spółki i z tytułu sprzedaży tych praw pobiera wynagrodzenie.

Powyższe odnosić należy zarówno do prac polegających na wytwarzaniu oprogramowania, jak również do prac polegających na wytwarzaniu części oprogramowania. Wnioskodawca wskazuje, że każde wytworzone przez Niego oprogramowanie jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Także każda część oprogramowania jest samodzielnym programem komputerowym podlegającym ochronie z art. 74 ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazuje, że podjęta przez Niego działalność nie obejmuje działalności polegającej na badaniach naukowych. Wnioskodawca podkreśla, że prowadzi działalność twórczą w branży informatycznej. Twierdzi tak, ze względu na fakt, że w swojej pracy wytwarza programy komputerowe, które są przejawem jego własnego wyrazu twórczego. Utwory, które tworzy są ustalone, cechują się oryginalnością oraz posiadają indywidualny charakter. Wobec tego proces, który prowadzi do stworzenia takich produktów jest twórczy. Wnioskodawca z czasem działania w branży opracowuje nowe metody i koncepcje na stworzenie programów, które będą dostarczać określone dane w lepszy sposób. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne.

Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o PAIPP, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

Kolejną przesłanką działalności badawczo-rozwojowej jest "systematyczność". Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box "40. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany". Z przytoczonego powyżej fragmentu Objaśnień podatkowych wynika, że działalność systematyczna to przede wszystkim "taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany." (R. Kowalski (w:) PIT. Komentarz do wybranych przepisów, Gdańsk 2020, art. 5a).

Należy jednoznacznie wskazać, że Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania, które rozwiąże problemy nakreślone przez Spółkę przy negocjowaniu współpracy.

Wnioskodawca prowadzi również pracę według ścisłego harmonogramu. Począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, to oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Kolejnym warunkiem do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. Wnioskodawca opisał powyżej w jaki sposób wykorzystuje obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Spółki.

Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie procesów, które dotychczas robione były ręcznie lub w mniej optymalny sposób.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie. Jest to wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej przez wnioskodawcę faktury. Wynagrodzenie wyliczane jest na podstawie zadań zarejestrowanych w systemie Spółki. Po zamknięciu miesiąca Wnioskodawca przygotowuje raport miesięczny i tygodniowe zestawienie czasu świadczonych usług, raport czasu świadczenia usług, który jest podpisywany i zatwierdzany przez uprawnionego pracownika Spółki. Zgodnie z warunkami umowy, przedmiotowy autorski utwór Wnioskodawcy przenoszony jest przez Wnioskodawcę na Spółkę na podstawie wynagrodzenia określonego w umowie, przy czym wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich zostało przez strony odgórnie wliczone do ceny usługi świadczonej przez Wnioskodawcę.

Wynagrodzenie to wyczerpuje wszystkie roszczenia Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Ewidencja prowadzona jest w formie arkusza kalkulacyjnego.

Wnioskodawca ponosi wobec Spółki pełną odpowiedzialność za sposób i jakość oprogramowania stanowiącego rezultat wykonanych usług. Zgodnie z warunkami umowy, Wnioskodawca dokonuje rozliczeń na podstawie wystawionych przez niego faktur VAT obejmujących wartość iloczynu określonej przez strony stawki oraz liczby roboczodni świadczenia usług. Wnioskodawca nabywa prawo do wynagrodzenia wyłącznie w zakresie rzeczywiście prowadzonych prac rozwojowych oraz przeniesienia praw autorskich do utworów stanowiących efekt jego pracy. Jeżeli projekt - czyli wytworzenie oprogramowania - jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji można przypisać do niego kilka faktur przychodowych. Wówczas część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie stanowić będzie część ogółu wynagrodzenia za dany program komputerowy, wykonywany w ramach danej umowy. Jest to płaca za wykonaną daną część projektu. Wnioskodawca w czasie określonym przez Spółkę, ma za zadanie przygotować oprogramowanie. W przypadku, gdy Wnioskodawca nie zrealizuje zadania w okresie jednego miesiąca rozliczany jest za dotychczasową pracę/wykonaną część oprogramowania.

Jest to "zaangażowanie" w pracę nad określonym programem komputerowym, dążenie do osiągnięcia konkretnego celu - tutaj jest to wytworzenie oprogramowania bez względu na ilość trudności, które trzeba pokonać po drodze. Tworzenie oprogramowania dla Spółki może zająć tydzień, a może zająć nawet kilka miesięcy, zatem "zaangażowanie" ustalane jest na podstawie ilości faktycznie przepracowanych godzin, zgodnie z podręcznikiem Janiny Stankiewicz i Marty Moczulskiej "Wartości jako czynnik warunkujący zaangażowanie pracowników w organizacji".

A.M Saks oraz T.J. Erickson (za: Juchnowicz, 2010, s. 35) definiują zaangażowanie jako wysiłek wkładany w pracę, który wiążąc się z poświęceniem stanowi wyraz intelektualnego i emocjonalnego "oddania" organizacji. B. Kowalski (za: Smythe, 2009, s. 234) twierdzi, że zaangażowanie wyraża się w "stopniu, w jakim jednostki osobiście włączają się w pomaganie organizacji, pracując lepiej niż to konieczne dla utrzymania stanowiska". Można zatem mówić o kierunku zaangażowania - praca, organizacja oraz jego stopniowalności.

Zaangażowanie w pracę wiąże się z wykonywaniem codziennych zadań obowiązków, a w organizację - z udziałem w jej funkcjonowaniu lub uczestnictwem w zespole/dziale. Intensywność zaangażowania, zdaniem L.A. Witta, k.m. Kacmara i M.C. Andrewsa (za: Bugdol, 2006) "przejawia się w utrzymującym się i stałym wysiłku bądź przewyższającym go. Pierwszy oznacza dobrze wykonywaną pracę lecz nie przyczynia się do wytworzenia wartości dodanej. Drugi odznacza się podejmowaniem działań wykraczających poza przyjęte plany, wyznaczone cele i w następstwie służy powstaniu wartości dodanej - jest efektywne."

Powyższe oznacza, że dochód Wnioskodawcy uzyskiwany w ramach ww. umowy stanowi dochód z opracowanego programu komputerowego, tj. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. W tym miejscu należy wskazać, że Wnioskodawca w związku z przedmiotem usług objętych umową przez cały okres jej trwania, prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Ponadto, w związku z uzyskiwaniem dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży usługi, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję spełniającą warunki określone w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności umożliwiającą wyodrębnienie kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz przychodów i kosztów ich uzyskania oraz dochodu (straty) przypadających na wykonywanie usług wytworzenia oprogramowania komputerowego stanowiącego przedmiot umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1) Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę (oprogramowanie) w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, dalej jako: ustawa o PIT)?

2) Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

3) Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę (oprogramowanie) w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8 przy czym, aby można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria:

- "podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

- których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej."

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, dalej: PAIPP), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności. Odnosząc się do powyższych konstrukcji prawnych przewidzianych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest w niniejszym przypadku oprogramowanie komputerowe, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, co wskazuje w uzasadnieniu do pytania nr 2, działalność Wnioskodawcy można zakwalifikować do działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy podejmowana przez niego działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 39 ustawy o PIT badaniami naukowymi są:

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zatem prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przytoczone wyżej przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową. Kryteria te powinny być spełnione łącznie, by konkretna działalność została zakwalifikowana do działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

Warto w tym miejscu odwołać się również do kryteriów działalności badawczo-rozwojowej przedstawionych w tzw. Podręczniku Frascati (OECD 2018), Podręcznik Frascati 2015 (dalej: "Podręcznik Frascati").

Zgodnie z Podręcznikiem Frascati działalność badawcza i rozwojowa (w skrócie b+r) obejmuje pracę twórczą podejmowaną w sposób metodyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy - w tym wiedzy o rodzaju ludzkim, kulturze i społeczeństwie - oraz w celu tworzenia nowych zastosowań dla istniejącej wiedzy.

Działalność b+r definiuje zbiór wspólnych cech, nawet jeśli działalność ta jest prowadzona przez różnych wykonawców. Prace badawcze i rozwojowe mogą mieć na celu osiągnięcie celów szczegółowych lub ogólnych. Działalność b+r jest zawsze ukierunkowana na nowe odkrycia, oparte na oryginalnych koncepcjach (i ich interpretacji) lub hipotezach. Z reguły nie ma pewności co do ostatecznego wyniku (lub przynajmniej co do ilości czasu i zasobów potrzebnych do jego osiągnięcia), jest ona planowana i budżetowana (nawet jeśli jest realizowana przez osoby fizyczne), a jej celem jest osiągnięcie wyników, które mogłyby być swobodnie przenoszone lub sprzedawane na rynku. Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczą i rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawowych kryteriów.

Zatem, aby działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową musi być:

- nowatorska,

- twórcza,

- nieprzewidywalna,

- metodyczna,

- możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Nowatorska

Oferowane przez Wnioskodawcę programy są całkowicie nowymi, niedostępnymi na rynku rozwiązaniami. Wszystkie rozwiązania dostosowane są do indywidualnych potrzeb Spółki. Rozwiązania tworzone są często w oparciu o hipotetyczne modele, które dopiero po zaimplementowaniu są weryfikowane poprzez Spółkę. Część rozwiązań stanowią niestandardowe rozwiązania, zestawione z nowo powstałych lub dopiero rozwijanych rozwiązań technologicznych.

Twórcza

Wszelkie rozwiązania, tworzone przez Wnioskodawcę są autorskimi systemami. Tworząc je, Wnioskodawca realizuje bardzo konkretne programy, dostosowane do indywidualnych potrzeb Spółki. Wymaga to twórczego podejścia do pracy, tworzenia całych rozwiązań od podstaw, uwzględnienia wszystkich aspektów związanych z wytwarzaniem oprogramowania, np. implementacji automatycznych testów, testów na poziomie jednostkowym, integracyjnym, dobrania i dostosowania rozwiązań do szacowanej skali projektu (liczby użytkowników, ilości danych, czasu jak długo dane muszą być przechowywane itd.).

Nieprzewidywalna

Zarówno technologie jak i założenia tworzonego systemu ulegają ciągłym zmianom. Modyfikacja założeń projektu, jego zakresu lub wymagań wpływa na pracę Wnioskodawcy. Tworząc rozwiązania w tak dynamicznym środowisku Wnioskodawca często musi modyfikować tworzone rozwiązania jeszcze przed ich ukończeniem. Wszelkie zmiany i modyfikacje wpływają na końcowy kształt projektu. Wnioskodawca niejednokrotnie musi radzić sobie z późn. zm., które wymuszają na nim zamianę wybranej technologii lub nawet całej architektury rozwiązania po to, aby tworzony program spełniał aktualne oczekiwania Spółki. Wszystkie tego typu zmiany wpływają na czas realizacji projektu oraz na końcową cenę.

Metodyczna

Ze względu na duże skomplikowanie zadań, wszelkie prace wykonywane przez Wnioskodawcę muszą być realizowane w metodyczny i w pełni zaplanowany sposób. Wymaga to umiejętności planowania, podziału zadań, zaplanowania kosztorysu i ułożenia harmonogramu. Planowanie pracy ma tutaj bardzo duże znaczenie. Wnioskodawca razem ze Spółką musi ustalić cały plan projektu, jego zakres, punkty w czasie, w których zostaną mu dostarczone obiecane rozwiązania, w odpowiednim momencie zapewnienie dostępności zasobów takich jak serwery, bazy danych, dodatkowe oprogramowanie itp.

Możliwa do przeniesienia lub odtworzenia

Rozwiązując problemy Spółki, często tworzone rozwiązanie może nadawać się do zastosowania w innych obszarach. Wymaga to od Wnioskodawcy prawidłowej dokumentacji rozwiązań, założeń projektu, decyzji architektonicznych, wniosków po wdrożeniu rozwiązania. Wszystkie zebrane informacje mogą posłużyć przy kolejnych projektach jako wyznacznik, czy już stworzone i wdrożone rozwiązanie mogłoby się sprawdzić w innych przypadkach.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy podejmowana przez niego działalność w zakresie tworzenia oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frasacti oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

W związku z powyższym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Stanowisko wnioskodawcy dodatkowo potwierdza:

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 lipca 2020 r. nr 0111-KDIB2-3.4011.15.2020.2.ASZ,

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 marca 2021 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.957.2020.2.GG,

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 marca 2021 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.962.2020.4.DA,

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2021 r. nr 0115-KDIT3.4011.793.2020.2.AW,

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 kwietnia 2021 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.1095.2020.2.k.r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

8) autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera

do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a+b) x 1,3) / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku sytuację faktyczną i zdarzenie przyszłe oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że opisane we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż - jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest to działalność twórcza, obejmująca prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

W ramach działalności o wskazanych powyżej cechach Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe lub ich części.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, każde wytwarzane przez niego oprogramowanie jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Także każda część oprogramowania jest samodzielnym programem komputerowym podlegającym ochronie z art. 74 ust. 1 ww. ustawy. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe, powstają jego nowe funkcjonalności, które stanowią równocześnie odrębne utwory, tj. odrębne programy komputerowe rozumiane jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu i jako takie podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych lub ulepszanych i rozwijanych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych, ulepszonych i rozwiniętych programów komputerowych na rzecz Spółki i z tytułu sprzedaży tych praw pobiera wynagrodzenie.

Ponadto, przez cały okres prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do wytwarzanego, ulepszanego i rozwijanego oprogramowania mieszczącego się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiącego utwór prawnie chroniony wytworzony lub rozwinięty w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Wnioskodawca jest zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5%.

Podkreślenia przy tym wymaga, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że przedmiotem oceny tut. organu nie była możliwość uznania ulepszeń i rozwoju programu komputerowego a także części oprogramowania za program komputerowy, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.