0115-KDST1-2.440.69.2021.3.APR - WIS - kalibrator - CN 90 - 23%

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (...) z dnia 19 lutego 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.), uzupełnionego w dniach 6 i 18 maja oraz 10 czerwca 2021 r. (daty wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyda je niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) - Kalibrator (...)

Opis towaru: Zaawansowany kalibrator służący do (...). Funkcjonuje jako samodzielne urządzenie. Sprzedawany jest wraz z wyposażeniem standardowym niezbędnym do jego podłączenia i prawidłowego działania.

Rozstrzygnięcie: CN 90

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: na potrzeby stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy oraz określenia stawki podatku od towarów i usług

W dniu 2 marca 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 6 i 18 maja oraz 10 czerwca 2021 r., w zakresie sklasyfikowania towaru (świadczenia kompleksowego) (...) według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

W treści wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący szczegółowy opis.

Kalibrator (...) posiadający następujące funkcjonalności:

(...)

Kalibrator służy do (...). Urządzenie jest przenośne i może być wykorzystywane zarówno (...). Produkt funkcjonuje jako samodzielne urządzenie.

Załączona do wniosku (...) dotycząca ww. kalibratora zawiera informacje dotyczące jego funkcjonalności, możliwości technicznych, właściwości, parametrów dokładności pomiarów i inne dane techniczne, wizualne przedstawienie urządzenia, interfejsu jego wyposażenia standardowego i opcjonalnego, informacje dotyczące zawartości wyposażenia.

Z (...) wynika, że jest to (...)

Wymienione w (...) elementy standardowego wyposażenia Produktu są sprzedawane wraz z kalibratorem w przypadku każdej transakcji.

Wniosek dotyczy sprzedaży kalibratora wraz ze standardowym wyposażeniem.

Elementy wyposażenia są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania kalibratora z zastrzeżeniem poniżej:

(...)

Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy (...) towarów jako świadczenie kompleksowe, obejmujące sprzedaż: (...)

W (...) dotyczącej przedmiotowego kalibratora zawarte zostały (...).

(...) złożyła wniosek jako handlowiec obrotu hurtowego i detalicznego (wyłączny dystrybutor w Polsce). Producent ma siedzibę w (...).

UZASADNIENIE występowania świadczenia kompleksowego (dostawy towaru)

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Zagadnienie to było przedmiotem orzeczeń wydanych przez Trybunał Sprawiedliwości. Można tu przywołać na przykład wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 - Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financiën oraz wyrok z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 - Aktiebolaget NN v. Skatteverket, z których wynika, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT.

Podobnie w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, ECLI:EU:C:2012:597, pkt 15 i 16 wyroku, TSUE stwierdził: "Jednakże jeżeli transakcja obejmuje wiele elementów powstaje pytanie, czy należy uznać, iż składa się ona z jednego świadczenia czy też kilku odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku VAT. Z orzecznictwa Trybunału wynika bowiem, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mo gą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service, Zb.Orz.s. I-897, pkt 51.

Jak wynika z orzecznictwa TSUE, w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie złożone z kilku czynności, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług. Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia

Pojedyncze świadczenie kompleksowe ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą (główną), podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, gdy cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności zasadniczej, głównej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe (złożone) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie główne i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia głównego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia głównego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W tym miejscu należy wskazać, że powyższe kryteria zostały sumarycznie ujęte w wyroku TSUE z dnia 4 marca 2021 r. w sprawie C-581/19.

Trybunał powołując się na dotychczasowe orzecznictwo podsumował, że pierwszym kryterium, które należy wziąć pod uwagę rozpatrując świadczenie pod kątem jego kompleksowości, jest brak samodzielnego celu świadczenia z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Zatem świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz środek, dzięki któremu można lepiej skorzystać z usługi głównej. Drugie kryterium, które stanowi w rzec zywistości wskazówkę istnienia pierwszego, dotyczy uwzględnienia wartości każdego ze świadczeń składających się na transakcję gospodarczą, przy czym jedna z nich jest minimalna, a nawet marginalna w stosunku do drugiej.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży kalibratora (...) obejmującym między innymi: (...). Według podanych informacji, wymienione elementy wyposażenia standardowego są niezbędne do podłączenia urządzenia i jego prawidłowego działania, przy czym (...) są specyficzne dla urządzenia.

Biorąc pod uwagę podane informacje należy wskazać, że sprzedaż przez Wnioskodawcę wymienionego urządzenia wraz ze wskazanymi elementami wyposażenia standardowego, dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy uznać za jednolitą transakcję (świadczenie kompleksowe), ponieważ elementy te są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Przedstawione przez Wnioskodawcę elementy - z punktu widzenia nabywcy - tworzą jedną nierozłączną całość oraz prowadzą do realizacji celu świadczenia, jakim jest możliwość korzystania z kalibratora. Zatem w opisanym przypadku elementem dominującym jest kalibrator. Natomiast dostawę pozostałych towarów w ramach wyposażenia standardowego ((...)) należy uznać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdyż dla klientów nie stanowi celu samo w sobie, lecz umożliwia skorzystanie ze ś wiadczenia głównego.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanego urządzenia wraz z elementami wyposażenia standardowego, dla celów podatku od towarów i usług należy uznać za świadczenie kompleksowe - dostawę towaru, w którym elementem dominującym jest kalibrator.

UZASADNIENIE klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikac jach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Nomenklatura scalona obejmuje:

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Natomiast reguła 3 ORINS wskazuje, że jeżeli stosując regułę 2 (b) lub z innego powodu, towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowalne do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:

Odnosząc się do klasyfikacji przedmiotowego towaru, należy wskazać na dział 90 Nomenklatury scalonej, zatytułowany "Przyrządy i aparatura, optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne lub chirurgiczne; ich części i akcesoria".

Noty wyjaśniające do HS do działu 90 CN wskazują, że:

"Niniejszy dział obejmuje szeroki zakres przyrządów i aparatów, które z reguły charakteryzują się wysokim stopniem wykończenia i precyzją. Większość z nich jest stosowana głównie do celów naukowych (badania laboratoryjne, analizy, astronomia itp.), do specjalnych celów technicznych lub przemysłowych (pomiary lub kontrola, obserwacje itp.) lub do celów medycznych.

Niniejszy dział obejmuje w szczególności:

A. Nie tylko proste elementy optyczne objęte pozycjami 9001 i 9002, lecz także szeroką grupę przyrządów optycznych i aparatów, począwszy od okularów objętych pozycją 9004 aż do bardziej złożonych przyrządów stosowanych w astronomii, fotografii, kinematografii lub do obserwacji mikroskopowych.

B. Przyrządy i aparaty skonstruowane do ściśle określonych zastosowań (miernictwa, meteorologii, kreślenia, obliczeń itp.).

C. Przyrządy i urządzenia do użytku medycznego, chirurgicznego, stomato logicznego lub weterynaryjnego, albo do zastosowań pokrewnych (radiologia, mechanoterapia, tlenoterapia, ortopedia, protetyka itp.).

D. Maszyny, przyrządy i urządzenia do badań materiałów.

E. Przyrządy i urządzenia laboratoryjne.

F. Dużą grupę przyrządów pomiarowych, kontrolnych lub przyrządów i aparatów do automatycznej regulacji, nawet optycznych lub elektrycznych, a szczególnie objętych pozycją 9032 zgodnie z definicją podaną w uwadze 7. do niniejszego działu."

Pozycja 9031 CN obejmuje "Przyrządy, urządzenia i maszyny kontrolne lub pomiarowe, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale; projektory profilowe".

Zgodnie z treścią Not wyjaśniających do HS do ww. pozycji: "Oprócz projektorów profilowych niniejsza pozycja obejmuje przyrządy, aparaty i urządzenia kontrolno-pomiarowe, nawet optyczne".

Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 90. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami reguł 1 i 3 (b) Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej. Zasadniczy charakter towaru (jako świadczeniu kompleksowemu) nadaje Kalibrator.

UZASADNIENIE klasyfikacji towaru na potrzeby stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, faktura powinna zawierać - w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy "mechanizm podzielonej płatności", przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia po dstawy opodatkowania.

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676, z późn. zm.).

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

* niniejszych zasad metodycznych,

* uwag do poszczególnych sekcji,

* schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji - jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych - stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

* symbole grupowań,

* nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.2.1 zasad metodycznych - PKWiU 2015 w zakresie wyrobów opracowano, uwzględniając właściwości fizyczne oraz strukturę wyrobów. Ma to swoje potwierdzenie w przyjętych podstawowych kryteriach podziału (por. 5.1.5). W PKWiU 2015 zakres rzeczowy większości grupowań obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN, to znaczy, że grupowanie PKWiU 2015 odpowiada z reguły całej pozycji, części pozycji lub stanowi agregat kilku pozycji CN.

Stosownie do pkt 5.1.5 usystematyzowanie poszczególnych grup produktów w PKWiU 2015 następuje na podstawie następujących podstawowych kryteriów klasyfikacji:

w zakresie wyrobów:

* kryterium pochodzenia wytwórczego (przemysłowego) wg rodzajów działalności,

* kryterium surowcowe,

* kryterium technologii wytwarzania,

* kryterium konstrukcji wyrobu,

* kryterium przeznaczenia.

Podstawowym założeniem budowy PKWiU 2015 jest powiązanie klasyfikacji produktów (wyrobów i usług) z klasyfikacją rodzajów działalności gospodarczych (PKD 2007) tak, aby każdy produkt był klasyfikowany przede wszystkim w zależności od rodzaju działalności, w wyniku której powstaje. A zatem: każdy produkt (wyrób, usługa) powinien być zaliczony wyłącznie do jednego rodzaju działalności gospodarczej określonego w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007).

W pkt 7.5 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania wyrobów.

Ze względu na ścisłe uzależnienie zakresów rzeczowych grupowań PKWiU 2015 od Nomenklatury Scalonej (CN) (por. pkt 5.2.1) przy zaliczaniu wyrobów do poszczególnych grupowań PKWiU 2015 należy stosować "Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN)" zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

Zgodnie z tytułem, Sekcja G Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje "HANDEL HURTOWY I DETALICZNY. NAPRAWA POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH, WŁĄCZAJĄC MOTOCYKLE".

Z wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) wynika, że sekcja ta obejmuje m.in.:

* sprzedaż detaliczną, tj. odsprzedaż (sprzedaż niewymagającą przetwarzania) nowych i używanych artykułów użytku osobistego i artykułów gospodarstwa domowego prowadzoną przez sklepy, domy towarowe, domy sprzedaży wysyłkowej, na straganach, przez domokrążców i akwizytorów, spółdzielnie konsumenckie, domy aukcyjne, Internet itp.,

* sprzedaż hurtową (tj. sprzedaż niewymagającą przetwarzania) nowych i używanych towarów,

* usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej.

W sekcji G PKWiU zawarty jest m.in. dział 46 "Handel hurtowy, z wyłączeniem handlu hurtowego pojazdami samochodowymi".

Według wyjaśnień do ww. działu, obejmuje on m.in. odsprzedaż (sprzedaż bez przetwarzania) nowych i używanych towarów:

* sprzedawcom detalicznym,

* przedsiębiorstwom,

* firmom i instytucjom;

* innym hurtownikom,

* agentom i pośrednikom prowadzącym działalność handlową,

polegającą na zakupie i następnie odsprzedaży.

Przez sprzedaż hurtową należy zatem rozumieć działalność polegającą na odsprzedaży zakupionych towarów we własnym imieniu, zwykle nieostatecznym odbiorcom (innym hurtownikom, detalistom, producentom). Jest to sprzedaż niewymagająca przetwarzania.

W Dziale 46 PKWiU znajduje się klasa 46.69 o tytule "Sprzedaż hurtowa pozostałych maszyn i urządzeń" oraz pozycja 46.69.19.0 "Sprzedaż hurtowa pozostałych maszyn, urządzeń i aparatury o przeznaczeniu ogólnym i specjalistycznym".

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podał informację, z której wynika, że w odniesieniu do towaru - Kalibratora (...), prowadzi sprzedaż hurtową i detaliczną. W kontekście wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług, uwzględniając charakter i specyfikę ww. towaru oraz jego zastosowanie/przeznaczenie (jak podał Wnioskodawca - jest to urządzenie mające zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu), należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowego Kalibratora - bez względu na ilość sprzedawanych sztuk w ramach poszczególnych transakcji - stanowi handel hurtowy.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż towaru będącego przedmiotem analizy spełnia kryteria obowiązujące dla działu PKWiU 46.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015).

UZASADNIENIE zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar - Kalibrator (...) - stanowiący dominujący element świadczenia kompleksowego, klasyfikowany jest do działu 90 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie został objęty obniżoną stawką podatku - dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie świadczenia kompleksowego będącego przedmiotem wniosku, podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Natomiast w celu potwierdzenia, czy na fakturach dokumentujących sprzedaż Kalibratora (...), istnieje obowiązek umieszczania zapisu o treści "mechanizm podzielonej płatności", Wnioskodawca może wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS zawiera klasyfikację towaru według kodu Nomenklatury scalonej (CN) niezbędną do określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług oraz klasyfikację według działu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) niezbędną dla celów stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towaru (świadczenia kompleksowego) tożsamego pod każdym względem z towarem (świadczeniem kompleksowym) będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru (świadczenia kompleksowego) będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

* podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

* towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia p rawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42 ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru (świadczenia kompleksowego), będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

Od niniejszej decyzji - stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej - służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).