0115-KDIT3.4011.693.2021.4.JG - Brak obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego wykupionego z leasingu operacyjnego z przeznaczeniem na cele osobiste

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 listopada 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT3.4011.693.2021.4.JG Brak obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego wykupionego z leasingu operacyjnego z przeznaczeniem na cele osobiste

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 6 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 10 listopada 2021 r. (data wpływu 15 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego wykupionego z leasingu operacyjnego z przeznaczeniem na cele osobiste - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

6 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych ww. zakresie, który został uzupełniony pismem 15 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem 2 osobowej Spółki Cywilnej (...)

Wspólnicy są małżonkami i istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi książkę przychodów i rozchodów. (...) r. spółka cywilna zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy (...) dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Czynsze leasingowe były księgowane w kosztach spółki cywilnej i przez spółkę cywilną dokonywane było odliczenie podatku VAT 50% czynszów leasingowych. Umowa leasingu została zawarta na okres 35 miesięcy. (...) dokonano wykupu samochodu osobowego. Faktura VAT dokumentująca wykup została wystawiona na spółkę cywilną. Wspólnicy postanowili nie wykorzystywać wykupionego samochodu w ramach spółki cywilnej, ale w momencie wykupu przeznaczyli go na cele osobiste - prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po wykupie samochód nie został wprowadzony do spółki cywilnej jako środek trwały, faktura za wykup nie została zaliczona w koszty spółki cywilnej, spółka cywilna nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z faktury wykupu samochodu z leasingu, po wykupie faktury za eksploatację samochodu nie były zaliczane w koszty spółki cywilnej. Po upływie 6 miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu, tj. (...) dokonano sprzedaży tego samochodu. Samochód został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży - z tytułu sprzedaży samochodu nie została wystawiona faktura VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano ponadto, że Wnioskodawca jest wspólnikiem 2 osobowej Spółki Cywilnej (...). Wspólnicy są małżonkami i istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Wspólnicy na podstawie uchwały wspólników spółki cywilnej postanowili nie wykorzystywać wykupionego samochodu w ramach spółki cywilnej, ale w momencie wykupu przeznaczyli go na cele osobiste obojga małżonków (w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej) - prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po upływie 6 miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu, tj. (...) r. małżonkowie dokonali sprzedaży tego samochodu z majątku wspólnego na rzecz osoby trzeciej. Samochód został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży - z tytułu sprzedaży samochodu nie została wystawiona faktura VAT.

W dniu (...) r. oboje małżonkowie (...) sprzedali ze swojego majątku wspólnego osobie trzeciej samochód, który w momencie wykupu po zakończeniu leasingu został przeznaczony na cele prywatne małżonków.

Po przeznaczeniu pojazdu na cele prywatne na podstawie uchwały wspólników spółki cywilnej, jego właścicielami stali się małżonkowie (...) w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej.

W uzupełnieniu przedmiotowego wniosku Wnioskodawca sformułował następujące pytania:

1. Czy sprzedaż samochodu osobowego, wykupionego z leasingu na cele osobiste obojga małżonków (w ramach majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską), spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług?

2. Czy sprzedaż samochodu osobowego, wykupionego z leasingu na cele osobiste obojga małżonków (w ramach majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską), po upływie ponad sześciu miesięcy, licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił wykup, spowoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania nr 2 oraz przedstawionego w tym zakresie stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2 zaprezentowane w uzupełnieniu wniosku:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu osobowego z majątku wspólnego małżonków, wykupionego z leasingu na cele osobiste obojga małżonków (w ramach majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską), po upływie ponad sześciu miesięcy, licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił wykup, nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są wskazane w pkt 3 i 8 tego przepisu:

- pozarolnicza działalność gospodarcza,

- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na gruncie zacytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży rzeczy kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c)

składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jeżeli zatem rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej. Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w dniu (...) leasingowany samochód na cele osobiste na współwłasność małżeńską i z tą datą nastąpiło przekazanie samochodu na cele prywatne. Samochód od dnia wykupu jest użytkowany wyłącznie w celach prywatnych, nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że skoro wykupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód nie stanowił składnika majątku spółki cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wymienionego w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej.

Sprzedaż tego samochodu należy rozpatrywać zatem pod kątem możliwości powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy nie powstanie, jeżeli zbycie samochodu osobowego będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie (wykup z leasingu).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nabycie samochodu z leasingu miało miejsce (...) r. a Wnioskodawca dokonał jego sprzedaży w dniu (...) r. W związku z powyższym sprzedaż samochodu nie stanowi również źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując - sprzedaż pojazdu z majątku prywatnego po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup), nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne zbycie tego samochodu nie będzie kwalifikowało się ani do źródła przychodów z działalności gospodarczej, ani do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie organ informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie obowiązków podatkowych Wnioskodawcy, a nie dotyczy obowiązków podatkowych jego małżonki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl