0115-KDIT3.4011.57.2020.3.MK - PIT w zakresie opodatkowania dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem w dniu 1 czerwca 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony w dniu 1 czerwca 2020 r., ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca od dnia 2 lutego 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o PIT") i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów; jest płatnikiem podatku VAT.

Od 2 lutego 2019 r. Wnioskodawca współpracuje ze X Sp. z o.o. (zwaną zleceniodawcą) na podstawie umowy o współpracy. Zgodnie z umową Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe oraz rozwija, modyfikuje i ulepsza już istniejące na rzecz zleceniodawcy.

W zależności od projektu, Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie samodzielnie albo we współpracy z innymi osobami.

W przypadku współpracy, podział zadań pomiędzy poszczególnych programistów dokonywany jest przez nich samych wewnątrz zespołu. Ponieważ współtworzony system składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych poszczególnych elementów przysługują temu programiście, który je napisał. Każdy programista (w tym Wnioskodawca) przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie elementów na zleceniodawcę, który w rezultacie staje się właścicielem wytworzonego oprogramowania, jako całości.

Przed wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca (samodzielnie lub w ramach zespołu osób współpracujących na rzecz danego zleceniodawcy na podstawie odrębnych umów z tym zleceniodawcą) wykonuje testy projektowanych funkcjonalności, sprawdza ich wydajność, sens i wykonalność, a także poszukuje nowych rozwiązań.

Jak wskazano powyżej, zespół dzieli się poszczególnymi zadaniami między sobą. Ponieważ współtworzony system składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych poszczególnych elementów przysługują temu programiście, który je napisał. Każdy programista (a w tym Wnioskodawca) przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie elementów na zleceniodawcę, który w rezultacie staje się właścicielem wytworzonego oprogramowania, jako całości.

Wytwarzanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie - prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność badawczo-rozwojową (prace rozwojowe) Wnioskodawca prowadzi od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 2 lutego 2019 r.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania.

Ulepszanie produktów, procesów i usług polega na poprawianiu wydajności aplikacji, na wprowadzaniu ułatwień dla użytkownika, na wprowadzaniu modyfikacji procesu produkcji aplikacji. Ze strony Wnioskodawcy wymaga to zbadania kodu, zidentyfikowaniu błędów, a czasami nawet na przepisaniu fragmentu kodu od początku. Zmiany wprowadzone do ulepszonego programu komputerowego mają charakter twórczy. W sytuacji, gdy wprowadza zmiany do programu komputerowego, co do którego nie przysługują mu autorskie prawa majątkowe (a więc wytworzonego przez kogoś innego lub wytworzonego przez Wnioskodawcę, ale po przeniesieniu autorskich praw majątkowych na zleceniodawcę), to wówczas czyni to na podstawie niewyłącznej licencji.

Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie korzystając niekiedy z frameworków i bibliotek udostępnianych powszechnie na zasadzie darmowych, niewyłącznych licencji. Biblioteki, o których mowa nie stanowią całych, gotowych programów (utworów w świetle ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Biblioteki programistyczne to pliki, które zawierają szereg danych, podprogramów, klas i funkcji, ułatwiających implementację zadań podczas tworzenia programów komputerowych. Są one zatem jedynie modułami funkcjonalnymi, rozumianymi jako oddzielny twór, przeważnie w postaci osobnego pliku, zawierający zdefiniowany interfejs, a także implementacje typów wartości, klas, zmiennych, stałych oraz treści procedur i funkcji.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje ulepszone produkty i usługi na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw Wnioskodawca prowadzi od dnia 2 lutego 2019 r.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje ulepszone produkty i usługi na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie na zleceniodawcę do wszelkich utworów i ich części w rozumieniu prawa autorskiego, które powstają w wyniku jego pracy. Całość przychodów firmy Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich spółce - jest ona jego jedynym zleceniodawcą. Projekty, nad którymi pracuje Wnioskodawca, polegają na tworzeniu, jak również rozwoju istniejących aplikacji internetowych i mobilnych. Wnioskodawca stara się cały czas rozwijać swoje kompetencje, biorąc udział w szkoleniach, konferencjach i ucząc się nowych technologii, korzystając z dostępnej literatury.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że działalność prowadzona w ramach działalności związanej z wytwarzaniem oprogramowaniem jest działalnością twórczą, obejmującą badania naukowe - są to badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Ponadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w rozumieniu art. 4 ust. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (prace rozwojowe).

Oprogramowania, które wytworzył w 2019 r. i/lub 2020 r. bądź, które wytworzy w 2020 r. stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz tzw. własnej twórczości intelektualnej).

Działalność Wnioskodawcy prowadzona była (stan faktyczny) i będzie (zdarzenie przyszłe) w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu pracz przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działalność, na którą chce skorzystać z ulgi IP Box nie wymaga okresowych ani rutynowych zmian.

Produkty, które Wnioskodawca tworzy na tyle wyróżniają się od rozwiązań już istniejących, że nie jest w stanie użyć dwukrotnie tego samego rozwiązania u różnych klientów. Pierwszym przykładem jest rozbudowana platforma wycieczkowa, która posiadała rozbudowany system bookingowy i wyliczania ceny wycieczki na podstawie wielu parametrów (m.in: ilości uczestników, stawki prowizji pośrednika uwzględniając, że każdy uczestnik może mieć innego pośrednika). System ten też dobierał przewodników w zależności znanych przez niego języków oraz od jego czasu dostępności uwzględniając dłuższe okresy nieobecności. System ten posiadał zintegrowany system mailingowy oraz płatności. Inną aplikacją, w której rozwoju brał czynny udział jest to sklep internetowy. System ten posiadał unikalną integrację z plikami zawierającymi informację o dostawach. Na ich podstawie były aktualizowane stany magazynowe oraz ceny produktów. Wszystko było zintegrowane z platformami sprzedażowymi takimi jak.... Kolejnym przykładem jest platforma handlowa pośrednicząca w handlu materiałami budowlanymi. Wnioskodawca odpowiadał w niej za projekt i wdrożenie nowych elementów do aplikacji klienckiej w tym kalkulatorów, jak i rozbudowę aplikacji serwera o nowe moduły (np. integracja z zewnętrznym systemem X). Brał czynny udział w tworzeniu powyższych funkcjonalności. Wszelkie funkcje były tworzone jako osobne moduły mogące pracować samodzielnie przy spełnieniu warunków odpowiedniego interfejsu, jak i elementów szaty graficznej powyższych rozwiązań.

Aplikacja wspierająca handel obuwiem w Internecie posiadała nieoptymalny i przesadnie rozbudowany algorytm aktualizacji stanów magazynowych. Poprzez stworzenie od nowa tego modułu udało mu się zoptymalizować działanie wyżej wymienionej aplikacji oraz podobne przypadki.

Wnioskodawca był (stan faktyczny), będzie (zdarzenie przyszłe) właścicielem rozwijanego oprogramowania bądź posiadał / będzie posiadał licencję wyłączną do korzystania z danego oprogramowania.

Wnioskodawca jest twórcą wytwarzanego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W efekcie ww. prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstało (stan faktyczny) oraz powstanie (zdarzenie przyszłe) autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - przykładowo kalkulator do obliczania cen produktów ze względu na rodzaje pakowań.

Stworzone przez Wnioskodawcę części oprogramowania stanowiły / będą stanowić utwory, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ można je traktować jako samodzielne moduły.

Podział prac odbywa się na (zdanie nie zostało dokończone - dopisek organu). Współpraca polega na podziale głównych zadań na mniejsze moduły, które odpowiadają za konkretne funkcje. Jeden moduł jest realizowany przez jednego programistę. Współpraca nie jest określona prawnie, ponieważ każdy programista, który uczestniczy przy projekcie tworzy swój własny, niezależny moduł, muszący w określony sposób komunikować się z istniejącą aplikacją. W ramach tej "struktury", jednostką, która pełni funkcję wiodącą, wyznacza przykładowo: harmonogram prac i zakres przedmiotowy przydzielonych zadań, kieruje działaniami w ramach tej współpracy jest X sp. z o.o.

Wnioskodawca, jako wykonujący te czynności poniósł i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością związaną z wytwarzaniem oprogramowani; w umowach jest wyznaczony termin oraz kary umowne.

Wniosek dotyczy wielu kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca indywidualizując te prawa wskazał, że utworzy przeniesione do tej pory: zaprojektowanie i implementacja systemu integracji dedykowanych sklepów internetowych X z nowym X, zaprojektowanie i implementacja systemu importu stanów magazynowych dla sklepu X, zaprojektowanie i implementacja integracji platformy X z X, zaprojektowanie i implementacja "multikalkulatora" - X, zaprojektowanie i implementacja systemu dzielenia zamówienia na paczki - X, zaprojektowanie i implementacja integracji X z X w aplikacji X, zaprojektowanie i implementacja aplikacji moblinej X, zaprojektowanie i implementacja systemu przeliczania faktur i prowizji - X, zaprojektowanie i implementacja systemu masowego przypisywania kategorii w sklepie X - X, zaprojektowanie i implementacja systemu mailingu z weryfikacją poprawności adresów mailowych (X), zaprojektowanie i implementacja systemu dzielenia zamówienia płytek na paczki - X, zaprojektowanie i implementacja systemu przeliczania prowizji dla partnerów X.

W związku z powyższymi pracami Wnioskodawca osiągnął dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca od dnia 2 lutego 2019 r. posiadał ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy, - ewidencja jest prowadzona cały czas i ewidencja ta będzie prowadzona w 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (doprecyzowane w wyniku uzupełnienia wniosku).

Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, w zeznaniu za 2019 r., kwalifikowanych dochodów uzyskanych w 2019 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku?

Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką kwalifikowanych dochodów, które uzyska w 2020 r. z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

* badania naukowe są działalnością obejmującą:

* badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne:

* badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

* prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej - prace rozwojowe.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania aplikacji bankowej mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązać leży m in. po stronie Wnioskodawcy, jako członka zespołu programistów.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box). Dochodem kwalifikującym się do ulgi jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy. W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 cyt. ustawy wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy dany podmiot prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia".

Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:

W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, dany podmiot rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy (z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń), mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 cyt. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (art. 30ca ust. 2 cyt. ustawy).

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 cyt. ustawy).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się (stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy) jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

- -----------

a + b +c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Co istotne, wyżej wymieniony wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

W przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 tej ustawy).

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast, z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 cyt. ustawy). Według art. 30cb ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku - zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy w związku z opisaną sytuacją jest możliwość, aby w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej korzystał z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w przypadku tego rodzaju dochodu stosował 5% stawkę opodatkowania.

Odnosząc przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.; dalej: "ustawa o prawie autorskim"). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną, uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej (IP) w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 cyt. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części (zarówno tego wytworzonego, rozwijanego jak i modyfikowanego), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 cyt. ustawy. Tym samym, w sytuacji, gdy podatnik wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i przenosi na spółkę prawo własności intelektualnej, tj. autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części (zarówno tego wytworzonego, rozwijanego, jak i modyfikowanego), za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowani dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5% na wyżej przedstawionych zasadach.

W celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca cyt. ustawy, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję - wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Reasumując, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części (zarówno tego wytworzonego, rozwijanego jak i modyfikowanego), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 cyt. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w związku z opisaną sytuacją jest możliwość, aby Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej korzystał z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w przypadku tego rodzaju dochodu stosował 5% stawkę opodatkowania - jest prawidłowe.

Należy podnieść, że w postępowaniu w sprawie udzielenia interpretacji organ podatkowy ma obowiązek przyjąć za wnioskodawcą do oceny prawnej stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przez niego przedstawiony. Stanu tego organ nie może kwestionować, weryfikować, czy też zmieniać.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów-w art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.