0115-KDIT3.4011.426.2019.1.PS - PIT w zakresie obowiązków podatkowych związanych z wynajmem mieszkania w imieniu małoletniej osoby.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2019 r. (data wpływu 21 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych związanych z wynajmem mieszkania w imieniu małoletniej osoby - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych związanych z wynajmem mieszkania w imieniu małoletniej osoby.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Małoletnia otrzymała w drodze darowizny od babci i dziadka mieszkanie położone w X. Rodzice Małoletniej są rozwiedzeni, a małoletnia wraz z matką na stale zamieszkują w Holandii. Małoletnia ma obywatelstwo polskie i holenderskie. W umowie darowizny zastrzeżono, iż zarząd nad darowanym mieszkaniem w imieniu małoletniej będzie sprawować jej ciotka - Wnioskodawczyni. Przedmiotowe mieszkanie Wnioskodawczyni zamierza wynająć, a dochody z tego tytułu będą wpływały na konto małoletniej siostrzenicy i mają stanowić zabezpieczenie na jej przyszłość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zarządca mieszkania jest zobowiązany/może w imieniu małoletniej rozliczyć podatek dochodowy z tytułu wynajmu przedmiotowego mieszkania wraz ze wszystkimi obowiązkami,

które się z tym wiążą, a w szczególności wyborem formy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawczyni zarządca mieszkania może/jest zobowiązany w imieniu małoletniej do rozliczania podatku dochodowego z tytułu wynajmu mieszkania wraz ze wszystkimi obowiązkami, które się z tym wiążą, w tym też z wyborem formy opodatkowania. W związku z tym ryczałt od przychodów (stawka 8,5%) jest najlepsza formą opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie natomiast do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody małoletnich dzieci dolicza się po połowie do dochodu każdego z małżonków (art. 7 ust. 2). Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do małżonków, w stosunku do których orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów.

Z wykładni gramatycznej tegoż przepisu wynika, że co do zasady, małoletnie dzieci nie rozliczają się samodzielnie z osiąganych dochodów i nie są podatnikami podatku dochodowego. Ich dochody podlegają bowiem doliczeniu do dochodów rodziców. Zasada doliczania dochodów małoletnich dzieci do dochodów rodziców nie ma jednak zastosowania w odniesieniu do dochodów z pracy dzieci, ze stypendiów, do dochodów z przedmiotów oddanych dzieciom do swobodnego użytku. Natomiast w sytuacji, gdy rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci, żadne dochody małoletnich dzieci nie podlegają kumulacji z dochodami rodziców. Wówczas dochody te podlegają opodatkowaniu na imię małoletniego dziecka, co oznacza, że należy złożyć odrębne zeznanie na imię i nazwisko dziecka. Zeznanie takie wypełniają i podpisują w imieniu dziecka rodzice.

Zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks Rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086, z późn. zm.) dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Z art. 95 § 1 tej ustawy wynika, że władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W myśl art. 101 § 1 tej ustawy, ww. rodzice obowiązani są sprawować z należytą starannością zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Stosownie zaś do § 2 zarząd sprawowany przez rodziców nie obejmuje zarobku dziecka ani przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku.

Rodzice nie mogą bez zezwolenia sądu opiekuńczego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ani wyrażać zgody na dokonywanie takich czynności przez dziecko (art. 101 § 3).

Artykuł 109 § 3 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego sąd opiekuńczy może także powierzyć zarząd majątkiem małoletniego ustanowionemu w tym celu kuratorowi.

Ustawodawca nie podał katalogu czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu. Należy przyjąć, że taki charakter mają wszystkie czynności dotyczące nieruchomości.

"Przez czynności zwykłego zarządu należy rozumieć załatwianie przez rodziców bieżących spraw związanych ze zwykłym korzystaniem z przedmiotów wchodzących w skład majątku małoletniego, utrzymywanie ich w stanie niepogorszonym. Wszystko, co nie mieści się w tych granicach, należy do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu. Przykładowo do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu należy zaliczyć: odpłatne nabycie składnika majątkowego przez dziecko, zrzeczenie się własności wartościowej rzeczy, ustanowienie na nieruchomości ograniczonego prawa rzeczowego, zaciągnięcie pożyczki w kwocie przekraczającej bieżące potrzeby, zawarcie na czas dłuższy umowy dzierżawy, zrzeczenie się dziedziczenia, odrzucenie spadku, przyjęcie spadku wprost" (J. Ignatowicz, Kodeks rodzinny..., red. K. Pietrzykowski, 2010, s. 908-909).

"Miernikiem czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu jest ciężar gatunkowy dokonywanej czynności, jej skutków w sferze majątku małoletniego, wartości przedmiotu danej czynności oraz szeroko pojęte dobro dziecka i ochrona jego interesów życiowych. Konsekwencją braku zezwolenia sądu opiekuńczego z art. 101 § 3 jest nieważność dokonanej czynności" (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1977 r.).

Reasumując, doliczenia do własnych dochodów dokonują tylko rodzice (biologiczni lub przysposabiający), którym przysługuje prawo dysponowania dochodami dzieci.

Prawa takiego nie mają, np.:

* osoby pozbawione przez sąd władzy rodzicielskiej,

* rodzice pozbawieni zarządu nad majątkiem dziecka - jak w sytuacji, gdy sąd opiekuńczy powierza zarząd majątku małoletniego ustanowionemu w tym celu kuratorowi.

Jeżeli małoletnie dziecko uzyskuje dochody, które powinny być doliczone do dochodów rodziców, rodzice wykazują te dochody w zeznaniu rocznym. Rodzice mają obowiązek doliczenia do swoich własnych dochodów dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych.

Dodać trzeba też, że to rodzice małoletniej osoby sprawują zarząd jego majątkiem na podstawie cytowanego uprzednio art. 101 § 1 k.r.o. Zatem sam zapis w akcie notarialnym, iż zarząd nad darowanym mieszkaniem w imieniu małoletniej będzie sprawować jej ciotka - Wnioskodawczyni, jest niewystarczający by Wnioskodawczyni przysługiwało prawo pobierania pożytków z nieruchomości stanowiącej własność dziecka.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że małoletnia otrzymała w drodze darowizny od babci i dziadka mieszkanie położone w X. Rodzice Małoletniej są rozwiedzeni, a małoletnia wraz z matką na stale zamieszkują w Holandii. Małoletnia ma obywatelstwo polskie i holenderskie. W umowie darowizny zastrzeżono, iż zarząd nad darowanym mieszkaniem w imieniu małoletniej będzie sprawować jej ciotka -Wnioskodawczyni. Przedmiotowe mieszkanie Wnioskodawczyni zamierza wynająć, a dochody z tego tytułu będą wpływały na konto małoletniej siostrzenicy i mają stanowić zabezpieczenie na jej przyszłość.

Skoro więc dochody małoletniego dziecka z tytułu najmu - w myśl zasady wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - doliczyć do swoich dochodów może jedynie opiekun ustawowy, o ile przysługuje mu prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów małoletniego, to Wnioskodawczyni jako osoba, której powierzono jedynie zarząd w umowie darowizny nad mieszkaniem darowanym małoletniej, i która to nie jest ustawowym opiekunem dziecka, nie ma możliwości złożenia odrębnego zeznania na imię i nazwisko dziecka, nie ma też możliwości rozliczania się z przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu w imieniu małoletniej, czy też wyboru zryczałtowanej formy opodatkowania dochodów pochodzących z tego najmu.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest więc nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.