0115-KDIT3.4011.377.2020.2.KR - Sprzedaż nieruchomości - upływ 5-letniego terminu wyłączającego opodatkowanie.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2020 r. (data wpływu 28 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r. (data wpływu 6 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2020 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 29 lipca 2020 r., nr 0115-KDIT3.4011.377.2020.1.k.r., na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 29 lipca 2020 r. a zostało doręczone 4 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r. (data wpływu 6 sierpnia 2020 r.), za pośrednictwem Poczty Polskiej.

We wniosku, po uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku została nabyta aktem notarialnym (...), dnia 13 grudnia 1962 r. przez matkę Wnioskodawcy, (...). Matka Wnioskodawcy w przedmiotowym akcie notarialnym oświadczyła, że udział w tej nieruchomości kupuje za fundusze osobiste, że zgadza się na przeniesienie na nią własności tego udziału oraz że ze swoim mężem (...) nie zawarła umowy majątkowej małżeńskiej. Aktem notarialnym z dnia 13 grudnia 1962 r. matka Wnioskodawcy nabyła udział w przedmiotowej nieruchomości do majątku wspólnego z mężem (...).

Postanowieniem Sądu Rejonowego w (...), na rozprawie z wniosku (...) z udziałem (...) i (...), w sprawie o nabycie spadku, po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2012 r., stwierdzono, że spadek po zmarłej 22 czerwca 2011 r. (...), nabyli mąż (...) oraz syn (...), po 1/2 części każdy. Pan (...) (Wnioskodawca) zrzekł się tego spadku.

Następnie, postanowieniem Sądu Rejonowego w (...), na rozprawie z wniosku (...) oraz (...), w sprawie o nabycie spadku, po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2017 r., stwierdzono, że spadek po zmarłym dnia 10 listopada 2014 r. (...), nabyli synowie, tj. (...) oraz (...) (Wnioskodawca), po 1/2 części każdy z nich.

W dniu 19 grudnia 2019 r. Wnioskodawca wraz z bratem sprzedali będący przedmiotem spadku udział w nieruchomości, który odziedziczyli oboje po 1/2 części.

W uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował, że opisana we wniosku nieruchomość to lokal mieszkalny. We wspomnianej dacie, tj. 13 grudnia 1962 r. matka Wnioskodawcy nie nabyła całej nieruchomości, a jedynie udział w niej. Przedmiotowy udział stanowił składnik małżeńskiej wspólnoty majątkowej rodziców Wnioskodawcy.

W związku z tym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości skutkuje powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem nie powinien On zapłacić podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży odziedziczonego udziału w nieruchomości. Sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości przez spadkodawców do majątku wspólnego. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na nim obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z dokonaną sprzedażą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, * jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytych w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tych nieruchomości przez spadkodawcę.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego przedmiotowy udział w nieruchomości stanowiący składnik małżeńskiej wspólności majątkowej rodziców Wnioskodawcy został nabyty w dniu 13 grudnia 1962 r. przez matkę wnioskodawcy i w konsekwencji tę datę należy przyjąć jako datę nabycia udziału przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawcy). Wnioskodawca, zgodnie z postanowieniem sądu z dnia 9 sierpnia 2017 r. nabył wraz z bratem spadek po ojcu, uprzednio zaś odrzucił spadek po jego matce. Dnia 19 grudnia 2019 r. przedmiotowy udział w nieruchomości, odziedziczony przez Wnioskodawcę oraz jego brata został przez nich sprzedany.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opisaną we wniosku sytuację, należy stwierdzić, iż pięcioletni termin liczony od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku a art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) niewątpliwie minął. Co za tym idzie sprzedaż przedmiotowego udziału w nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu o którym mowa w wyżej powołanym przepisie. Zatem na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia odziedziczonej nieruchomości.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczyć również należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku ˗ nie prowadzi zatem postępowania dowodowego, w związku z czym załączony dokument nie mógł być przedmiotem merytorycznej analizy w niniejszej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów-w art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.