0115-KDIT3.4011.356.2018.4.JŁ - Sposób opodatkowania dochodów wspólnika spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów wspólnika spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów wspólnika spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej (dalej również: Spółka). Przedmiotem działalności Spółki jest działalność prawnicza.

Spółka komandytowa powstała z przekształcenia spółki partnerskiej. Przekształcenie nastąpiło na podstawie art. 551 § 1 k.s.h. w zw. z art. 581 i art. 582 k.s.h. uchwałą partnerów spółki partnerskiej w 2015 r.

Spółka została wpisana do KRS w 2015 r. Zgodnie z postanowieniami umowy Spółki każdy komplementariusz reprezentuje samodzielnie spółkę.

Wnioskodawca osiąga dochody z udziału w zysku Spółki zgodnie z określonym w umowie udziale. Wnioskodawca również na podstawie umowy zlecenia w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej świadczy na rzecz Spółki usługi prawnicze, związane z obsługą prowadzenia spraw poszczególnych klientów Spółki, które Wnioskodawca samodzielnie pozyskał. Usługi udokumentowane są wystawioną przez Wnioskodawcę fakturą VAT na rzecz Spółki.

Dodatkowo aktem notarialnym w 2018 r. zmieniono umowę Spółki w ten sposób, iż umowa Spółki komandytowej wskazuje, iż komplementariusz może otrzymywać wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki, jeśli wspólnicy tak postanowią w drodze uchwały, określającej szczegółowe warunki przyznania tego wynagrodzenia oraz jego wysokość.

Wnioskodawca wskazuje, iż uchwałą wspólników w 2018 r. przyznano mu za prowadzenie spraw Spółki miesięczne wynagrodzenie w kwocie 14.000 netto plus 23% VAT, co stanowi łącznie 17.220 zł brutto. Wynagrodzenie przyznane jest na czas nieoznaczony. Uchwała weszła w życie w dniu jej podjęcia. Wynagrodzenie przyznane Wnioskodawcy za prowadzenie spraw Spółki jest niezależne od zysku z tytułu udziału w Spółce. Natomiast zakres świadczonych na rzecz Spółki usług prawniczych na podstawie umowy zlecenia w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie jest tożsamy z prowadzeniem spraw (zarządzaniem) Spółki jako komplementariusz.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, iż pomiędzy Spółką a nim jako komplementariuszem nie została zawarta żadna odrębna umowa o zarządzanie spółką.

Wnioskodawca jest radcą prawnym i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę jako komplementariusza spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia przewidzianego w umowie Spółki za prowadzenie spraw tej Spółki należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób?

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięte przez Niego jako komplementariusza spółki komandytowej przychody z tytułu wynagrodzenia przewidzianego w umowie Spółki za prowadzenie spraw Spółki należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłami przychodów są inne źródła. Natomiast jak stanowi art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zwrot "w szczególności" użyty w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych oznacza, iż ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to zarazem, iż do "innych źródeł" należy zakwalifikować wszelkie przychody - w rozumieniu ustawy - których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, iż z uwagi na brak podpisanej odrębnej umowy o zarządzanie Spółką, gdy jednocześnie wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki wynika z umowy spółki komandytowej, osiąganego przychodu z tytułu otrzymywanego wynagrodzenia nie można kwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, uważa się m.in.:

* pkt 7 - przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

* pkt 8 - przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

* osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

* właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9,

* pkt 9 - przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W spółce komandytowej prowadzenie spraw spółki przez jej wspólnika nie jest równoznaczne z zawarciem umowy o zarządzanie spółką. W związku z tym, art. 13 pkt 7-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ wynagrodzenie Wnioskodawcy jako komplementariusza Spółki nie należy do żadnej z grup wymienionych w ww. przepisie, jak również w przedstawionym stanie faktycznym nie została zawarta żadna dodatkowa umowa o wykonywanie tych czynności.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, iż przychód osiągany z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw Spółki nie stanowi również przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest wyłącznie przychód z udziału w spółce komandytowej w wysokości proporcjonalnej do posiadanych udziałów w zysku Spółki, a także przychód uzyskiwany na podstawie umowy zlecenia, w przypadku których Wnioskodawca w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej świadczy na rzecz Spółki usługi prawnicze, związane z obsługą prowadzenia spraw poszczególnych klientów Spółki, które Wnioskodawca samodzielnie pozyskał.

Tym samym, z uwagi na powołane regulacje prawne, wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu prowadzenia spraw Spółki, ustalone na podstawie zapisu w umowie Spółki i podjętej uchwały wspólników należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to zarazem, iż przychód ten nie podlega opodatkowaniu w trakcie roku podatkowego, podlega on rozliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym wraz z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym, opodatkowanymi na zasadach ogólnych (wg skali podatkowej 18%/32%).

Potwierdzeniem powyższego stanowiska Wnioskodawcy jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 stycznia 2014 r., znak IPPB1/415-1117/13-2/EC oraz z dnia 4 lipca 2014 r., znak IPPB1/415-449/14-2/IF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 46 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm.), mającym zastosowanie do spółki komandytowej, w związku z art. 103 k.s.h., za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. Jednakże z uwagi na art. 37 k.s.h., umowa spółki może stanowić inaczej i wówczas mają zastosowanie postanowienia zawarte w umowie. Tym samym przepisy k.s.h. dopuszczają możliwość wypłaty wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki, jeśli zostanie to uregulowane w umowie spółki.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w pkt 2, 3 i 9 tego przepisu:

* działalność wykonywana osobiście,

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* inne źródła.

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstaw opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych klasyfikuje bowiem przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne do określonych rodzajów źródeł przychodów.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody z działalności gospodarczej. Przychody takie określa się na zasadach określonych w art. 8 ust. 1, tj. proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej określone zostały w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej dla komplementariusza są przychody uzyskane z udziału w zysku tej spółki w proporcji wynikającej z posiadanych wkładów.

Takim przychodem nie są przychody z wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki przyznanego komplementariuszowi spółki komandytowej na mocy umowy spółki,.

Mając na uwadze wymienione w ustawie rodzaje źródeł przychodów należy rozważyć, czy wynagrodzenie komplementariusza nie stanowi przychodu określonego w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl postanowień art. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. wymienione w pkt 7, 8 i 9 tego przepisu przychody:

* otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,

* przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

W spółce komandytowej prowadzenie spraw spółki przez jej wspólnika nie jest równoznaczne z zawarciem umowy o zarządzanie spółką. W związku z tym art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ wynagrodzenie wspólnika nie należy do żadnej z grup wymienionych w ww. przepisie, jak również z przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego nie wynika, by została zawarta dodatkowa umowa o wykonywanie tych czynności.

W opisywanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wynagrodzenie komplementariusza nie wynika z umowy zawartej z komplementariuszem o zarządzanie przedsiębiorstwem, ale wynika z umowy spółki, wskazującej możliwość uzyskiwania wynagrodzenia przez komplementariusza za prowadzenie spraw spółki, jeśli wynika to z uchwały wspólników, a taka została podjęta i przewiduje wysokość tego wynagrodzenia. Komplementariusz na podstawie art. 117 k.s.h. (Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki) z mocy prawa jest zobowiązany prowadzić sprawy spółki. Wynagrodzenie komplementariusza jest jednym z elementów zawartych w umowie nadającej kształt konkretnej spółce komandytowej. Wynagrodzenie to nie wynika zatem z umowy o zarządzenie.

W związku z powyższym wypłacane wspólnikowi kwoty pieniężne, traktowane przez wspólników jako wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki, które zostało określone w podjętej uchwale, należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1, w powiązaniu z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wskazano, na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m.in. inne źródła.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zwrot "w szczególności" użyty w art. 20 ust. 1 ustawy oznacza, iż ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to, że do "innych źródeł" należy zakwalifikować wszelkie przychody, których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 - 8 ustawy.

Z opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego zawartego w złożonym wniosku, wynika, że Wnioskodawca jest radcą prawnym i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest również komplementariuszem w Spółce komandytowej. Przedmiotem działalności Spółki jest działalność prawnicza. Spółka powstała z przekształcenia spółki partnerskiej na podstawie art. 551 § 1 k.s.h. w zw. z art. 581 i art. 582 k.s.h. uchwałą partnerów spółki partnerskiej. Spółka została wpisana do KRS. Zgodnie z postanowieniami umowy Spółki każdy komplementariusz reprezentuje samodzielnie spółkę. Wnioskodawca osiąga dochody z udziału w zysku Spółki zgodnie z określonym w umowie udziale. Wnioskodawca również na podstawie umowy zlecenia w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej świadczy na rzecz Spółki usługi prawnicze, związane z obsługą prowadzenia spraw poszczególnych klientów Spółki, które Wnioskodawca samodzielnie pozyskał. Usługi udokumentowane są wystawioną przez Wnioskodawcę fakturą VAT na rzecz Spółki. Dodatkowo aktem notarialnym zmieniono umowę Spółki w ten sposób, iż umowa Spółki komandytowej wskazuje, iż komplementariusz może otrzymywać wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki, jeśli wspólnicy tak postanowią w drodze uchwały, określającej szczegółowe warunki przyznania tego wynagrodzenia oraz jego wysokość. Wnioskodawca wskazuje, iż uchwałą wspólników przyznano mu za prowadzenie spraw Spółki miesięczne wynagrodzenie na czas nieoznaczony. Uchwała weszła w życie w dniu jej podjęcia. Wynagrodzenie przyznane Wnioskodawcy za prowadzenie spraw Spółki jest niezależne od zysku z tytułu udziału w Spółce. Natomiast zakres świadczonych na rzecz Spółki usług prawniczych na podstawie umowy zlecenia w ramach jednoosobowej działalności gospodarczą Wnioskodawcy nie jest tożsamy z prowadzeniem spraw (zarządzaniem) Spółki jako komplementariusz. Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, iż pomiędzy Spółką a nim jako komplementariuszem nie została zawarta żadna odrębna umowa o zarządzanie spółką.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, a także powyższe regulacje prawne, przychód osiągnięty przez podatnika będącego wspólnikiem spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki, ustalony na podstawie umowy pomiędzy wspólnikami oraz podjętej uchwały, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu w trakcie roku podatkowego, jednakże podlega on rozliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym wraz z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym, opodatkowanymi na zasadach ogólnych.

Tutejszy organ zaznacza, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza w szczególności:

* stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,

* stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz

* zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) Wnioskodawcy.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy ocenie interpretacyjnej organu została poddana więc wyłącznie kwestia zakwalifikowania przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę jako komplementariusza spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia przewidzianego w umowie Spółki za prowadzenie spraw tej Spółki do właściwego źródła.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.