0115-KDIT3.4011.266.2020.2.KR - Ulga termomodernizacyjna.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT3.4011.266.2020.2.KR Ulga termomodernizacyjna.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2020 r. (data wpływu 30 marca 2020 r.), uzupełnione pismem z dnia 2 maja 2020 r. (data wpływu 6 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2020 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa w związku z czym pismem z dnia 27 kwietnia 2020 r., nr 0115-KDIT3.4011.266.2020.1.k.r., na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 kwietnia 2020 r. a zostało doręczone 30 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 2 maja 2020 r. (data wpływu 6 maja 2020 r.), za pośrednictwem Poczty Polskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami domu mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, z późn. zm.) wybudowanego w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Budynek ten jest ogrzewany z własnego urządzenia grzewczego, tj. kotła gazowego podłączonego do instalacji centralnego ogrzewania i do komina odprowadzającego spaliny.

Zainteresowany w 2019 r. przeprowadził inwestycję związaną z termomodernizacją dachu (której wartość nie przekraczała kwoty 53 000 zł), w celu zmniejszenia zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania. W ramach tej inwestycji wykonane zostały następujące prace:

1.

usunięcie starego pokrycia dachowego,

2.

wymiana na nowe łat i kontrłat (odeskowania) konstrukcji dachu, umożliwiających termoizolację dachu, w tym poprzez m.in. założenie membrany dachowej,

3.

docieplenie nieużytkowego poddasza (położonego bezpośrednio pod dachem) wełną mineralną,

4.

ułożenie nowego pokrycia dachu (z dachówki), łącznie z wymianą okna dachowego (i założeniem kołnierza izolującego wokół okna) oraz budową nowego komina,

5.

wymiana rynien i rur spustowych.

W ramach dokonanych prac nie dokonano żadnej rozbudowy/przebudowy budynku ani dachu (ani poddasza, które po wykonanych pracach nadal ma charakter nieużytkowy).

Zakup materiałów do wykonania ww. prac został udokumentowany fakturami, a zapłata za nie została dokonana przez Wnioskodawcę w 2019 r. W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że faktury dokumentujące poniesione wydatki zostały wystawione przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług, niekorzystającego ze zwolnienia w tym podatku.

Poniesione wydatki zostały w całości pokryte ze środków własnych (Wnioskodawcy i jego żony, jako osób prywatnych). Wnioskodawca nie otrzymał na te prace dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub innych funduszy. Poniesione koszty nie były i nie będą rozliczane w ramach żadnej ulgi podatkowej w rozumieniu Ordynacji podatkowej (z wyjątkiem ulgi termomodernizacyjnej, która jest przedmiotem niniejszego wniosku). Poniesione koszty nie zostały i nie będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ani odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych rozliczającym się na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej.

W związku z tym zadano następujące pytanie.

Czy zakupione materiały budowlane do wykonania prac określonych w wyżej wymienionych punktach od 2 do 5, można odliczyć od dochodu w ramach ulgi związanej z termomodernizacją, zgodnie z rozporządzeniem z dnia 21 grudnia 2018 r. Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489)?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem materiały nabyte do wykonania prac będących przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, są objęte ulgą termomodernizacyjną i mogą podlegać odliczeniu od dochodu w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zainteresowany wskazał, iż zgodnie z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z kolei art. 5a pkt 18c ww. ustawy definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r. poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

a.

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych;

b.

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków;

c.

wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a;

d.

całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1.

materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przez zawilgoceniem,

2.

węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,

3.

kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,

4.

kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,

5.

zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,

6.

kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz.Urz.UE.L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),

7.

przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,

8.

materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,

9.

materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,

10.

materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,

11.

pompa ciepła wraz z osprzętem,

12.

kolektor słoneczny wraz z osprzętem,

13.

ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,

14.

stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,

15.

materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz materiałów i urządzeń, na które przysługuje ulga, prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego już budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego oraz zabezpieczenia przez zawilgoceniem. Jak wskazuje ponadto wyrok NSA z 10 stycznia 2017 r., sygn. akt II OSK 927/15, komin jest częścią instalacji centralnego ogrzewania, czyli częścią urządzenia technicznego związanego z obiektem budowlanym.

Zastosowanie tych materiałów w pracach termomodernizacyjnych ma doprowadzić zaś do m.in. zmniejszenia zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych.

Stąd też Zainteresowany uważa, że wydatki poniesione na zakup materiałów, będących przedmiotem jego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, spełniają wymogi wszystkich wyżej wymienionych przepisów, gdyż ich wykorzystanie spowodowało docieplenie budynku oraz zabezpieczenie przez zawilgoceniem, co pozwoliło na ograniczenie zużycia energii dla wyżej wymienionych celów. W konsekwencji, wydatki te podlegają odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż analogiczne do jego stanowiska poglądy prezentują następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

* 0113-KDIPT3.4011.285.2019.2.MH;

* 0112-KDIL3-2.4011.438.2019.2.MKA;

* 0113-KDIPT2-2.4011.735.2019.2.BO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia lub usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie kolejnych trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, opłacający podatek według skali podatkowej, podatek liniowy oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.- Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym-należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek z zabudowie bliźniaczej, szeregowej, lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% całkowitej powierzchni budynku.

Zatem, oznacza to budynek już wybudowany. W przypadku nowo budowanego budynku (w momencie wydatków), podatnik nie jest właścicielem budynku, lecz nakładów, które prowadzą do powstania budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r. poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne-przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

a.

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,

b.

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,

c.

wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,

d.

całkowita, lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1.

materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przez zawilgoceniem,

2.

węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,

3.

kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,

4.

kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,

5.

zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,

6.

kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz.Urz.UE.L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),

7.

przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,

8.

materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,

9.

materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,

10.

materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,

11.

pompa ciepła wraz z osprzętem,

12.

kolektor słoneczny wraz z osprzętem,

13.

ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,

14.

stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,

15.

materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1.

wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,

2.

wykonanie analizy termograficznej budynku,

3.

wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,

4.

wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,

5.

docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,

6.

wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,

7.

wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,

8.

montaż kotła gazowego kondensacyjnego,

9.

montaż kotła olejowego kondensacyjnego,

10.

montaż pompy ciepła,

11.

montaż kolektora słonecznego,

12.

montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,

13.

montaż instalacji fotowoltaicznej,

14.

uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,

15.

regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,

16.

demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć modernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1.

sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie,

2.

zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają wyłącznie te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenie nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty uprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty uprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego, ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekraczać 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Każdy ze współwłaścicieli ma prawo odliczyć całość poniesionych przez siebie wydatków. Współwłaściciele nie stosują proporcji odpowiadającej udziałowi we współwłasności budynku. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia z tego podatku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna.

Z przedstawionej we wniosku sytuacji wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną jest właścicielem budynku jednorodzinnego mieszkalnego. Budynek ten jest ogrzewany z własnego urządzenia grzewczego tj. kotła gazowego podłączonego do instalacji centralnego ogrzewania i do komina odprowadzającego spaliny. Zainteresowany w 2019 r. przeprowadził inwestycję związaną z termomodernizacją dachu (której wartość nie przekraczała kwoty 53 000 zł), w celu zmniejszenia zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania. W ramach tej inwestycji wykonane zostały następujące prace, w związku z których wykonaniem sformułowano pytanie we wniosku:

1.

wymiana na nowe łat i kontrłat (odeskowania) konstrukcji dachu, umożliwiających termoizolację dachu, w tym poprzez m.in. założenie membrany dachowej,

2.

docieplenie nieużytkowego poddasza (położonego bezpośrednio pod dachem) wełną mineralną,

3.

ułożenie nowego pokrycia dachu (z dachówki), łącznie z wymianą okna dachowego (i założeniem kołnierza izolującego wokół okna) oraz budową nowego komina,

4.

wymiana rynien i rur spustowych.

W ramach dokonanych prac nie dokonano żadnej rozbudowy/przebudowy budynku ani dachu (ani poddasza, które po wykonanych pracach nadal ma charakter nieużytkowy).

Zakup materiałów do wykonania ww. prac został udokumentowany fakturami, a zapłata za nie została dokonana przez Wnioskodawcę w 2019 r. W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że faktury dokumentujące poniesione wydatki zostały wystawione przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług, niekorzystającego ze zwolnienia w tym podatku.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne mieszczą się w zakresie ulgi termomodernizacyjnej, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów. Przeprowadzone przedsięwzięcie termomodernizacyjne, którego przedmiotem było ulepszenie, w wyniku którego nastąpiło zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania poprzez zwiększenie izolacji dachu. Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej. Wszystkie wydatki zostały pokrywane ze środków własnych, nie zostały i nie będą zwrócone w żadnej formie, nie były i nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz nie były i nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Przedmiotowe wydatki nie były i nie zostaną uwzględnione w innych ulgach niż ulga termomodernizacyjna.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że załącznik do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju nie zawiera szczegółowego wykazu konkretnych materiałów budowlanych, a jedynie wskazuje, ogólnie na materiały budowlane wykorzystane ściśle do określonego w rozporządzeniu celu. Tym celem jest modernizacja istniejącego budynku polegająca na wykonywaniu docieplenia i modernizacji systemu grzewczego. Na to wskazują wymienione w rozporządzeniu materiały i i urządzenia oraz usługi wchodzące w zakres omawianej ulgi. Natomiast interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (stan faktyczny). Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualną weryfikację, czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiadał zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy.

Ponadto tutejszy organ informuje, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zostały wydane w indywidualnych sprawach i tylko wyłącznie w nich mają zastosowanie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów-w art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl