0115-KDIT3.4011.2.2019.1.AK - Utrata prawa do rozliczania działalności gospodarczej ryczałtem ewidencjonowanym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 2 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W 2018 r. świadczył w ramach tej działalności usługi budowlane, które opodatkowuje ryczałtem ewidencjonowanym. W dniu 19 lipca 2018 r. zakupił w ramach działalności gospodarczej grunt niezabudowany do dalszej odsprzedaży. Grunt ten w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej jest towarem handlowym, którego Wnioskodawca nie sprzedał do końca 2018 r. W kolejnych latach Wnioskodawca sprzeda go w całości lub podzieli na mniejsze działki i również sprzeda. Wnioskodawca w 2019 r. wybrał opodatkowanie dochodów z tej działalności gospodarczej w formie 19% podatku liniowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Kiedy Wnioskodawca traci prawo do rozliczania działalności gospodarczej ryczałtem ewidencjonowanym i kiedy powinien założyć podatkową księgę przychodów i rozchodów? W lipcu 2018 r. tj. w dniu zakupu gruntu, w dniu kiedy sprzeda ten grunt, czy może w jakimś innym terminie?

Zdaniem Wnioskodawcy - traci On prawo do ryczałtu ewidencjonowanego i powinien założyć podatkową księgę przychodów i rozchodów dopiero w momencie sprzedaży tego gruntu, a nie w 2018 r., kiedy go zakupił. W związku z tym, że od 2019 r. wybrał opodatkowanie działalności gospodarczej w formie 19% podatku liniowego, to od 1 stycznia 2019 r. założy podatkową księgę przychodów i rozchodów, a cały przychód za 2018 r. opodatkuje ryczałtem ewidencjonowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarcza. Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przepis art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e ustawy o zryczałtowanych podatku dochodowym, stanowi, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Załącznik ten stanowi wykaz usług, których świadczenie wyłącza z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Usługi związane z kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek oznaczone symbolem PKWiU 68.10.1., mieszczące się w dziale 68 tej klasyfikacji, zostały wymienione w pozycji 27 ww. wykazu.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy nie uzyskał przychodu z działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z dniem uzyskania przychodów z tych rodzajów działalności i od tego dnia opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi - chyba że jest zwolniony z tego obowiązku - i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach. W stosunku do podatników, o których mowa w ust. 1, podlegających za część roku opodatkowaniu na ogólnych zasadach, za podstawę do określenia podatku dochodowego przyjmuje się dochód osiągnięty po utracie warunków do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (art. 22 ust. 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, wynika że Wnioskodawca w 2018 r. w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej świadczył usługi budowlane, które opodatkowuje ryczałtem ewidencjonowanym. W dniu 19 lipca 2018 r. zakupił w ramach działalności gospodarczej grunt niezabudowany do dalszej odsprzedaży. Grunt ten jest towarem handlowym, którego Wnioskodawca nie sprzedał do końca 2018 r. W kolejnych latach Wnioskodawca sprzeda go w całości lub podzieli na mniejsze działki i również sprzeda. Wnioskodawca informuje też, że w 2019 r. wybrał opodatkowanie dochodów z tej działalności gospodarczej w formie 19% podatku liniowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody z opisanej w złożonym wniosku działalności gospodarczej, w części polegającej na zakupie gruntu niezabudowanego do dalszej odsprzedaży (grunt ten w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej jest towarem handlowym) - zgodnie z załącznikiem nr 2 do ww. ustawy - nie mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie wskazać należy, że z brzmienia powołanego powyżej art. 8 ust. 3 ww. ustawy, nie wynika, by przeszkodą do opodatkowania w formie ryczałtu przychodów z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej był sam fakt zakupu nieruchomości (w postaci gruntu niezabudowanego) w celu dalszej odsprzedaży. Taką okolicznością jest dopiero osiągnięcie przychodu z tego rodzaju działalności tj. osiągnięcie przychodu ze sprzedaży ww. nieruchomości w ramach działalności.

Zatem jeżeli Wnioskodawca - jak wynika z treści wniosku - w 2018 r. nie osiągnął przychodu ze sprzedaży nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to w związku z tym nie utracił w 2018 r. prawa do opodatkowania działalności w formie ryczałtu ewidencjonowanego oraz zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy nie był zobowiązany do założenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz opłacania podatku na zasadach ogólnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.