0115-KDIT2.4011.510.2021.KC - PIT w zakresie ulgi termomodernizacyjnej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2021 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 10 i 12 października 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 15 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 i 12 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką domu jednorodzinnego. Dom został wybudowany w latach 70. XX w.

W ubiegłym roku Wnioskodawczyni zamontowała instalację fotowoltaiczną, natomiast w bieżącym roku założyła klimatyzację z pompą ciepła, która w okresie zimowym będzie służyła do ogrzania domu, a pobór energii będzie z instalacji fotowoltaicznej, co pozwoli ograniczyć zużycie gazu ziemnego używanego w chwili obecnej do ogrzewania domu.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że zakup klimatyzatora spowoduje ulepszenie, w wyniku którego nastąpi zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania budynku.

Klimatyzator został zamontowany na budynku mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 z późn. zm.), którego jest współwłaścicielem.

Zakupiona przez Wnioskodawczynię klimatyzacja z funkcją grzania (ogrzewania) jest pompą ciepła.

Montaż urządzenia pozwoli ograniczyć zużycie gazu ziemnego używanego w chwili obecnej do ogrzewania domu poprzez korzystanie z poboru energii z instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na budynku.

Poniesiony wydatek na zakup systemu klimatyzacji z pompą ciepła nie został zwrócony w jakiejkolwiek formie, nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie został odliczony od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i nie został uwzględniony w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Poniesiony wydatek nie został/zostanie sfinansowany (dofinansowany) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Wnioskodawczyni potwierdziła, że faktura dokumentująca wysokość poniesionego wydatku wystawiona została na jej imię i nazwisko przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Kwota odliczenia przez Wnioskodawczynię wydatków nie przekroczy 53 000 zł uwzględniając zrealizowane już i odliczone od podstawy obliczenia podatku przedsięwzięcia termomodernizacyjne w latach ubiegłych.

Wnioskodawczyni rozlicza się według skali podatkowej jako osoba fizyczna, pracuje na etacie i nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na założenie klimatyzacji z pompą ciepła, mieszczą się w katalogu wydatków podlegających odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej?

Zdaniem Wnioskodawczyni - ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku - wydatki poniesione na założenie klimatyzacji z pompą ciepła mieszczą się w katalogu wydatków objętych ulgą termomodernizacyjną i mogą zostać odliczone od podstawy obliczenia podatku zgodnie z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r.r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2246) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 26h, a w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zmieniono brzmienie art. 11 ust. 1 i 2. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne korzystne rozwiązanie podatkowe dla podatników tzw. ulgę termomodernizacyjną.

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Wobec powyższego adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.)

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane).

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2021 r. poz. 554) użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionych powyżej uregulowań prawnych wynika zatem, że podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

W tym miejscu zauważyć należy również, że w katalogu wydatków podlegających odliczeniu znajdującym się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych w części 1 w punkcie 11 została wskazana pompa ciepła wraz z osprzętem. Natomiast w części 2 w punkcie 10 wskazano montaż pompy ciepła.

Tym samym prawo do ulgi termomodernizacyjnej przysługuje, jeżeli podatnik w ramach realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków poniósł wydatki na zakup i montaż klimatyzacji, która jest pompą ciepła lub ma wbudowaną pompę ciepła oraz wykaże związek poniesionego wydatku z ww. przedsięwzięciem termomodernizacyjnym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką domu jednorodzinnego. Dom został wybudowany w latach 70. XX w. W ubiegłym roku Wnioskodawczyni zamontowała instalację fotowoltaiczną, natomiast w bieżącym roku założyła klimatyzację z pompą ciepła, która w okresie zimowym będzie służyła do ogrzania domu, a pobór energii będzie z instalacji fotowoltaicznej, co pozwoli ograniczyć zużycie gazu ziemnego używanego w chwili obecnej do ogrzewania domu. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że zakup klimatyzatora spowoduje ulepszenie, w wyniku którego nastąpi zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania budynku. Klimatyzator został zamontowany na budynku mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 z późn. zm.), którego jest współwłaścicielem. Zakupiona przez Wnioskodawczynię klimatyzacja z funkcją grzania (ogrzewania) jest pompą ciepła. Montaż urządzenia pozwoli ograniczyć zużycie gazu ziemnego używanego w chwili obecnej do ogrzewania domu poprzez korzystanie z poboru energii z instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na budynku. Poniesiony wydatek na zakup systemu klimatyzacji z pompą ciepła nie został zwrócony w jakiejkolwiek formie, nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie został odliczony od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i nie został uwzględniony w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Poniesiony wydatek nie został/zostanie sfinansowany (dofinansowany) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Wnioskodawczyni potwierdziła, że faktura dokumentująca wysokość poniesionego wydatku wystawiona została na jej imię i nazwisko przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Kwota odliczenia przez Wnioskodawczynię wydatków nie przekroczy 53 000 zł uwzględniając zrealizowane już i odliczone od podstawy obliczenia podatku przedsięwzięcia termomodernizacyjne w latach ubiegłych. Wnioskodawczyni rozlicza się według skali podatkowej jako osoba fizyczna, pracuje na etacie i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że skoro jak wskazuje Wnioskodawczyni klimatyzacja z funkcją grzania (ogrzewania) jest pompą ciepła i montaż ww. urządzenia spowodował ulepszenie, w wyniku którego nastąpiło zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej a także ogrzewania budynku oraz pozwala ograniczyć zużycie gazu ziemnego używanego w chwili obecnej do ogrzewania domu to poniesione wydatki na jego zakup i montaż można uznać za wydatki podlegające odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej na podstawie art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.