0115-KDIT2.4011.429.2020.2.RS - Zwolnienie z PIT świadczenia wdowiego z USA.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2020 r. (data wpływu 4 maja 2020 r.), uzupełnionym w dniu 14 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia wdowiego otrzymywanego z USA - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia wdowiego otrzymywanego z USA.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni otrzymuje po zmarłym mężu, obywatelu Stanów Zjednoczonych, tzw. świadczenie wdowie naliczone przez Social Security USA. Za 2019 r. - zgodnie z otrzymanym pismem z USA - wynosi 9.624.00 $. Świadczenie to przekazywane jest na konto Wnioskodawczyni w Banku.... Zgodnie z pismem ambasady w USA z tego świadczenia nie jest pobierany podatek dochodowy, ponieważ jest to świadczenie wdowie. Bank od pierwszego przelewu pobiera od tego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składkę zdrowotną.

W przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że jest obywatelką Polski. W 1997 r. wraz z dziećmi pojechała do męża, ponieważ miała status rezydenta. W USA mieszkała z całą rodziną do 2008 r. Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych nigdy nie pracowała, gdyż musiała zajmować się prowadzeniem gospodarstwa domowego. Po powrocie do Polski otrzymała emeryturę z ZUS i tu zamieszkała na stałe, gdzie posiada dom mieszkalny. Wnioskodawczyni nigdzie poza Polską nie pracowała, a za granicą mieszkała tylko w USA. Po śmierci męża, obywatela Stanów Zjednoczonych, zostało Jej przyznane w USA świadczenie wdowie wypłacone przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA. Świadczenie to otrzymuje co miesiąc na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Z tytułu wypłacanego do Polski świadczenia nie jest potrącany amerykański federalny podatek dochodowy. Konsulat Generalny USA Dział Świadczeń Federalnych pismem z dnia 14 marca 2019 r. potwierdził, że jest to wypłata świadczenia wdowiego i z uwagi na obywatelstwo amerykańskie męża, nie jest potrącany amerykański podatek dochodowy. Po przedstawieniu ww. pisma w banku, cały czas od pierwszej wpłaty świadczenia podatek dochodowy od osób fizycznych wg polskich przepisów jest potrącany.

W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce i interesy życiowe związane są tylko z Polską. Mieszka na stałe w Polsce, ma tu dom i dwoje dzieci. Posiada dwa źródła dochodów, tj. emerytura polska i świadczenie wdowie z USA.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak rozliczyć świadczenie wdowie? Czy należy uwzględnić wystawiony PIT-11 za 2019 r. z tym świadczeniem wykazanym w rubryce "emerytura i renta zagraniczna"?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie wdowie jest to świadczenie rodzinne i na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ono zwolnione z opodatkowania z uwagi na swój socjalny charakter, niezwiązany i nieuzależniony od nabycia przez Wnioskodawczynię uprawnień emerytalno-rentowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski. W 1997 r. wraz z dziećmi pojechała do męża, ponieważ miała status rezydenta. W USA mieszkała z całą rodziną do 2008 r. Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych nigdy nie pracowała, gdyż musiała zajmować się prowadzeniem gospodarstwa domowego. Po powrocie do Polski otrzymała emeryturę z ZUS i tu zamieszkała na stałe, gdzie posiada dom mieszkalny. Wnioskodawczyni nigdzie poza Polską nie pracowała, a za granicą mieszkała tylko w USA. Po śmierci męża, obywatela Stanów Zjednoczonych, zostało Jej przyznane w USA świadczenie wdowie wypłacone przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA. Świadczenie to otrzymuje co miesiąc na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Z tytułu wypłacanego do Polski świadczenia nie jest potrącany amerykański federalny podatek dochodowy. Konsulat Generalny USA Dział Świadczeń Federalnych pismem z dnia 14 marca 2019 r. potwierdził, że jest to wypłata świadczenia wdowiego i z uwagi na obywatelstwo amerykańskie męża, nie jest potrącany amerykański podatek dochodowy. Po przedstawieniu ww. pisma w banku, cały czas od pierwszej wpłaty świadczenia podatek dochodowy od osób fizycznych wg polskich przepisów jest potrącany.

W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce i interesy życiowe związane są tylko z Polską. Mieszka na stałe w Polsce, ma tu dom i dwoje dzieci. Posiada dwa źródła dochodów, tj. emerytura polska i świadczenie wdowie z USA.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy - postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej - bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia wdowiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie wdowie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy - jak twierdzi Wnioskodawczyni - świadczenie to otrzymywane jest na podstawie obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki przepisów o świadczeniach rodzinnych, to korzysta ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), wterminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.