0115-KDIT2.4011.420.2021.2.MM - Ustalenie skutków podatkowych uzyskania wynagrodzenia od chińskiego pracodawcy

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 września 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT2.4011.420.2021.2.MM Ustalenie skutków podatkowych uzyskania wynagrodzenia od chińskiego pracodawcy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2021 r. (wpływu do tutejszego organu dnia 25 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania wynagrodzenia od chińskiego pracodawcy-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskiwania wynagrodzenia od chińskiego pracodawcy. Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 16 sierpnia 2021 r. wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 sierpnia 2021 r.

We wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 7 kwietnia 2021 r. podpisał umowę o pracę z chińską firmą posiadającą siedzibę w Chinach, a nieposiadającą oddziału w Polsce. Przedmiotem umowy zawartej na okres próbny do dnia 7 czerwca 2021 r., a następnie trwającej do dnia 31 grudnia 2022 r. jest świadczenie przez Wnioskodawcę pracy polegającej na prowadzeniu szkoleń z obsługi maszyn CNC, serwisu maszyn CNC na terenie Europy oraz zapewnienie klientom oraz potencjalnym klientom szkoleń oraz marketingu on-line. W umowie wskazane jest miejsce pracy: Polska (home office). Od wynagrodzenia nie będzie odprowadzany przez pracodawcę podatek w Chinach.

Zlecenie wyjazdów na terenie Europy będzie każdorazowo ustalane przez pracodawcę i nie powinno przekroczyć kilku dni każdy. Ilość wyjazdów nie jest na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji możliwa do ustalenia.

Za wykonywaną pracę Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie w Euro, na swoje konto prowadzone w tej walucie, na które składa się:

1.

stała stawka miesięczna płacona do 15 -go dnia po miesiącu rozliczeniowym, niezależna od braku wyjazdów do klienta za granicą,

2.

stawka godzinowa za szkolenia i serwis wykonywana na miejscu u klienta lub wykonywana on-line,

3.

stawka godzinowa za czas spędzony w podróży,

4.

pracodawca będzie pokrywał koszty dojazdu oraz zakwaterowania na dojazd do klienta na terenie Europy.

Stawki godzinowe będą płatne do 15-go dnia następnego miesiąca po zakończeniu pracy i przedstawieniu przez Wnioskodawcę raportu.

Wnioskodawca jest również zatrudniony w Polsce na umowę o pracę w okresie od 1 września 2020 r. do 25 czerwca 2021 r. i prawdopodobnie od 1 września 2021 r. również będzie zatrudniony na tej zasadzie.

Wnioskodawca nie prowadzi w Polsce ani za granicą działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w 2021 r. mieszka wyłącznie w Polsce i w tym roku nie ma miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest w stanie sprecyzować w jakich krajach będzie wykonywał pracę w 2021 r., gdyż do chwili obecnej nie wyjeżdżał do innych państw w celu realizacji umowy z chińskim pracodawcą. W każdym z państw Wnioskodawca będzie przebywał nie dłużej niż 183 dni w każdym roku podatkowym. Chiński pracodawca nie posiada w Europie zakładu lub stałej placówki. Wynagrodzenie wypłacane jest bezpośrednio przez chińskiego pracodawcę. Wyjazdy do europejskich państw nie będą realizowane w ramach podróży służbowej.

Obecnie Wnioskodawca w Polsce wykonuje pracę tylko w oparciu o umowę zlecenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy od dochodu z zagranicy Wnioskodawca musi wpłacać w ciągu 2021 r. zaliczki na podatek dochodowy?

2. Czy właściwym formularzem do rocznego rozliczenia z tytułu dochodów z zagranicy jest PIT-36?

Zdaniem Wnioskodawcy, jego centrum życiowym jest w Polsce. W ciągu 2021 r. będzie przebywał w Polsce powyżej 183 dni.

Na mocy art. 15 ust. 1 umowy polsko-chińskiej w sprawie o unikaniu podwójnego opodatkowania, świadczenie podatnika z tytułu umowy o pracę z chińskim pracodawcą będzie opodatkowane wyłącznie w Polsce.

W ciągu 2021 r. podatnik będzie musiał wpłacać zaliczkę na podatek zgodnie z art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. do 20 dnia następującego po miesiącu, w którym uzyskał dochód z zagranicy. W niniejszym stanie faktycznym zaistnieje konieczność dokonywania wpłat zaliczek co miesiąc, więc należy obliczać je odrębnie za każdy miesiąc, a nie narastająco od początku roku (jak w przypadku deklaracji na zaliczkę od dochodów np. z działalności gospodarczej).

Ustalenie wysokości dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki: przychód (stawka godzinowa za dojazd do klienta za granicą oraz stawka godzinowa za wykonane szkolenie i serwis na miejscu u klienta) osiągnięty za granicą Wnioskodawca będzie mógł pomniejszyć za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy o kwotę odpowiadającą 30% równowartości diety z tytułu podróży służbowej za granicą. Wysokość diety uzależniona będzie od docelowego kraju podróży. Pomniejszenie o diety z tytułu podróży służbowej przychodu zostanie przeliczone na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Natomiast przychód osiągnięty na podstawie stałej stawki płaconej niezależnie od wykonanych podróży oraz przychód z tytułu wykonanych szkoleń oraz przeprowadzonego serwisu on-line nie będzie pomniejszany o diety. Rozróżnienie na przychód pomniejszony o diety oraz niepomniejszony będzie stanowiło element własnej dokumentacji podatnika.

Ponieważ wynagrodzenie w Euro będzie przekazywane podatnikowi na jego konto bankowe prowadzone w walucie Euro, przeliczenia przychodu należy dokonać po średnim kursie NBP z dnia uzyskania przychodu.

Od tak obliczonej zaliczki od przychodu obliczonej na złote odejmuje się przysługujące koszty uzyskania przychodów, jednak podatnik nie będzie miał takich kosztów, ponieważ nie będzie mieszkał za granicą oraz nie będzie opłacał składek na ubezpieczenie społeczne od dochodu uzyskanego od zagranicznego pracodawcy.

Zaliczka na podatek będzie wyliczona według stawki 17%. Zaliczka nie zostanie pomniejszona z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne, ponieważ Wnioskodawca nie będzie opłacał składek na ubezpieczenie społeczne od dochodu uzyskanego od zagranicznego pracodawcy.

Wpłata zaliczki będzie odbywała się poprzez mikrorachunek wygenerowany poprzez stronę internetową: podatki.gov.pl.

Nie będzie składana żadna deklaracja wskazująca wyliczenie zaliczki (dawny PIT-53).

W związku z tym, że Wnioskodawca w 2021 r. będzie uzyskiwał dochód w Polsce i za granicą, będzie korzystał z rozliczenia z małżonkiem, musi złożyć zeznanie roczne na formularzu PIT-36.

Dla rozliczenia dochodu należy zastosować metodę wyłączenia z progresją tzn. z podstawy opodatkowania zostanie wyłączony dochód osiągnięty za granicą. Dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu - podlegającego opodatkowaniu w Polsce - stosowana będzie stawka właściwa dla całego dochodu tzn. łącznie z dochodem osiągniętym za granicą.

W zeznaniu rocznym PIT-36 od podatku będzie odliczona ulga rehabilitacyjna małżonki (która będzie wykazywać swój przychód) podatnika oraz ulga prorodzinna od wspólnych dzieci, dlatego do PIT-36 będzie załączony PIT/O. Nie będzie załączony PIT-ZG.

Jednocześnie Wnioskodawca podaje przykład dokonania rozliczenia rocznego (metoda wyłączenia z progresją):

A - dochód uzyskany w Polsce = 20.000 zł

B - dochód uzyskany za granicą = 30.000 zł

C - razem dochód A+B = 50.000 zł

D - podatek polski według skali podatkowej od 50.000 zł = 7.974,88

E - stopa procentowa (D:C) 15,95%

F - podatek do zapłacenia w Polsce 15.95% x 20.000 zł = 3.190,00 zł minus zaliczki wpłacone w Polsce

Przy czym dochód w poz. B to będzie suma wszystkich dochodów przeliczonych comiesięcznie według średniego kursu NBP z dnia uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1288, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy) (art. 3 ust. 2a ww. ustawy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w dniu 7 kwietnia 2021 r. podpisał umowę o pracę z chińską firmą posiadającą siedzibę w Chinach, a nieposiadającą oddziału w Polsce. Przedmiotem umowy zawartej na okres próbny do dnia 7 czerwca 2021 r., a następnie trwającej do dnia 31 grudnia 2022 r. jest świadczenie przez Wnioskodawcę pracy polegającej na prowadzeniu szkoleń z obsługi maszyn CNC, serwisu maszyn CNC na terenie Europy oraz zapewnienie klientom oraz potencjalnym klientom szkoleń oraz marketingu on-line. W umowie wskazane jest miejsce pracy: Polska (home office). Od wynagrodzenia nie będzie odprowadzany przez pracodawcę podatek w Chinach.

Zlecenie wyjazdów na terenie Europy będzie każdorazowo ustalane przez pracodawcę i nie powinno przekroczyć kilku dni każdy. Ilość wyjazdów nie jest na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji możliwa do ustalenia.

Za wykonywaną pracę Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie w Euro, na swoje konto prowadzone w tej walucie, na które składa się:

1.

stała stawka miesięczna płacona do 15 -go dnia po miesiącu rozliczeniowym, niezależna od braku wyjazdów do klienta za granicą,

2.

stawka godzinowa za szkolenia i serwis wykonywana na miejscu u klienta lub wykonywana on-line,

3.

stawka godzinowa za czas spędzony w podróży,

4.

pracodawca będzie pokrywał koszty dojazdu oraz zakwaterowania na dojazd do klienta na terenie Europy.

Stawki godzinowe będą płatne do 15-go dnia następnego miesiąca po zakończeniu pracy i przedstawieniu przez Wnioskodawcę raportu.

Wnioskodawca jest również zatrudniony w Polsce na umowę o pracę w okresie od 1 września 2020 r. do 25 czerwca 2021 r. i prawdopodobnie od 1 września 2021 r. również będzie zatrudniony na tej zasadzie.

Wnioskodawca nie prowadzi w Polsce ani za granicą działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w 2021 r. mieszka wyłącznie w Polsce i w tym roku nie ma miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest w stanie sprecyzować w jakich krajach będzie wykonywał pracę w 2021 r., gdyż do chwili obecnej nie wyjeżdżał do innych państw w celu realizacji umowy z chińskim pracodawcą. W każdym z państw Wnioskodawca będzie przebywał nie dłużej niż 183 dni w każdym roku podatkowym. Chiński pracodawca nie posiada w Europie zakładu lub stałej placówki. Wynagrodzenie wypłacane jest bezpośrednio przez chińskiego pracodawcę. Wyjazdy do europejskich państw nie będą realizowane w ramach podróży służbowej.

Obecnie Wnioskodawca w Polsce wykonuje pracę tylko w oparciu o umowę zlecenie.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu umowy o pracę zawartej z pracodawcą mającym siedzibę w Chinach, to w przedmiotowej sprawie należy odwołać się do Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Pekinie dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 13, poz. 65), a dokładnie jej art. 15 regulującego opodatkowanie dochodów z pracy najemnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. Umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18, 19, 20 i 21 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

a.

odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie przez okres lub okresy nie dłuższe niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego i

b.

wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w jego imieniu, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz

c.

wynagrodzenia nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Umawiającym się Państwie.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 Umowy polsko-chińskiej, wynagrodzenie pracownika mającego miejsce zamieszkania na terenie Polski podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Chin. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno w Chinach jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód "może podlegać" opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę w ramach świadczenia w Polsce pracy na podstawie zawartej z pracodawcą (mającym siedzibę w Chinach) umowy o pracę podlegać będą opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, że w świetle ww. Umowy dochody uzyskiwane z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie podlegają podwójnemu opodatkowaniu. Do ich opodatkowania nie znajdzie zatem zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Jednocześnie wskazać należy, że skoro Wnioskodawca nie jest w stanie sprecyzować, na terenie jakich konkretnie państw europejskich w 2021 r. będzie wykonywał pracę oraz nie wyjaśnił, czy w każdym z tych państw będzie przebywał przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas każdego dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w roku podatkowym, to niniejsza interpretacja odnosi się jedynie do dochodów uzyskanych z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Odnosząc się do powyższych dochodów wyjaśnić należy, że podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Jednocześnie wskazać należy, iż przychody osiągane w walutach obcych - w myśl art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem kwoty wypłacane przez chińskiego pracodawcę należy zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy i kwoty wypłacane w Euro przeliczać na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (nie zaś - jak uważa Wnioskodawca - po średnim kursie NBP z dnia uzyskania przychodu).

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

Na mocy art. 21 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 20, nie ma zastosowania do wynagrodzenia:

1.

pracownika odbywającego podróż służbową poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

pracownika w związku z jego pobytem poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także w związku z pełnieniem funkcji obserwatora w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, o ile otrzymuje świadczenia zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 83 lub 83a;

3.

uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej;

4.

pracownika otrzymującego przychody, o których mowa w art. 12 ust. 1, zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148.

Zatem aby podatnik mógł skorzystać z przedmiotowego zwolnienia powinien m.in. uzyskiwać przychody ze stosunku pracy i przebywać czasowo za granicą.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 2 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1.

wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2.

nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

3.

wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł - w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

4.

nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Zatem niezależnie od tego, czy Wnioskodawca ponosi/będzie ponosił koszty związane z pobytem za granicą przy obliczaniu dochodu będzie mógł uwzględnić koszty wynikające z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 44 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 44 ust. 3a ustawy).

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ustawy).

Przy czym zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

a. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,

b. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu * odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Biorąc zatem pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca - bez pośrednictwa płatnika - uzyskuje dochody ze stosunku pracy z zagranicy (z Chin), która to praca wykonywana jest w Polsce, to jest zobowiązany do obliczania (od dochodu) bez wezwania i wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy, według zasad określonych w ww. art. 44 ustawy. Wysokość przychodu osiąganego w walutach obcych, w myśl art. 11a ust. 1 ustawy Wnioskodawca powinien przeliczyć na złote według kursu średniego Euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu

W celu obliczaniu dochodu Wnioskodawca może pomniejszyć przychód o koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaliczkę na podatek dochodowy od ww. wynagrodzeń Wnioskodawca będzie zobowiązany obliczyć według najniższej stawki określonej w skali podatkowej, lub według własnego uznania - można bowiem zastosować większą stawkę podatkową. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że zaliczkę tę oblicza się od miesięcznych dochodów przy zastosowaniu najniższej stawki podatku określonej w skali (tj. 17%) lub przy zastosowaniu wyższej stawki określonej w tejże skali.

Jednak wskazać należy, że w obowiązującym stanie prawnym podatnicy samodzielnie płacący miesięczne zaliczki na podatek dochodowy nie składają już miesięcznych deklaracji. Natomiast po zakończeniu roku podatkowego, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają obowiązek złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

Stosownie bowiem do art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Zatem dochody z uzyskane z tytułu wynagrodzenia wypłacanego przez pracodawcę chińskiego z pracy wykonywanej w Polsce (wraz z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu stosownie do przepisów art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) Wnioskodawca zobowiązany będzie wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym składanym na druku PIT-36. Druk tego formularza przeznaczony jest bowiem dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i którzy niezależnie od liczby źródeł przychodów uzyskali m.in. przychody od których byli obowiązani samodzielnie opłacać zaliczki na podatek. Do ww. druku Wnioskodawca nie jest zobowiązany dołączać załącznika PIT-ZG, gdyż załącznik ten jest przeznaczony dla osób, do których ma zastosowanie jedna z metod unikania opodatkowania, o których mowa w art. 27 ust. 8, 9 i 9a ww. ustawy.

W ww. zeznaniu podatkowym Wnioskodawca zobowiązany będzie od sumy dochodów uzyskanych w danym roku podatkowym, podlegających opodatkowaniu stosownie do przepisów art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym również dochodów uzyskanych od pracodawcy z Chin) obliczyć podatek dochodowy zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca - przy spełnieniu warunków wynikających z art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zdecyduje się rozliczyć swoje dochody wraz z żoną, to wówczas od połowy łącznych dochodów małżonków (podlegających opodatkowaniu stosownie do przepisów art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie zobowiązany naliczyć podatek w podwójnej wysokości. Przy obliczenia podstawy tego podatku Wnioskodawca powinien oczywiście uwzględnić dochody, które uzyska od pracodawcy chińskiego z tytułu pracy w Polsce. Skoro dochód na rzecz firmy z siedzibą w Chinach z tytułu pracy wykonywanej w Polsce opodatkowany jest tylko w Polsce, to w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania żadna metoda unikania podwójnego opodatkowania, w tym wskazana przez Wnioskodawcę metoda wyłączenia z progresją.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca oceniając opisane zdarzenie przyszłe błędnie wskazał, że

* przeliczenia przychodu z Euro na złote należy dokonać po średnim kursie NBP z dnia uzyskania przychodu,

* przy obliczaniu dochodu nie może uwzględnić kosztów uzyskania przychodu,

* w przedmiotowej sprawie będzie miała zastosowania metoda wyłączenia z progresją

jego stanowisko należało uznać na za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wyjaśnić należy, że przedmiotem interpretacji przepisów prawa podatkowego może być wyłącznie ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego. Nie może zatem stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej sposób ustalenia wysokości przychodu ze stosunku pracy. Jest to bowiem czynność związana z obowiązkiem samoobliczenia podatku ciążącym na podatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, a więc będąca koniecznością stosowania przepisów, a nie ich interpretacji. Organ upoważniony do wydawania interpretacji może więc jedynie wskazać jakie przepisy podatnik powinien zastosować przy realizacji swoich obowiązków podatkowych oraz jakie jest ich prawidłowe rozumienie.

Ponadto należy zaznaczyć, że w niniejszej sprawie tutejszy organ nie odniósł się do kwestii możliwości rozliczenia dochodów Wnioskodawcy wspólnie z małżonką, możliwości uwzględnienia w zeznaniu podatkowym oraz w załączniku PIT/O odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej i rehabilitacyjnej, gdyż zagadnienia te nie były przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl