0115-KDIT2.4011.223.2020.2.ŁS - PIT w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 21 lutego 2020 r.), uzupełnionym w dniu 15 maja 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości położonej pod adresem S., dla której Sąd Rejonowy w... prowadzi Księgę wieczystą nr A. Nieruchomość wchodzi w skład majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz Jego małżonki. Nieruchomość jest usytuowana w zabudowie szeregowej, w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Część wspólna zabudowy szeregowej usytuowana jest na nieruchomości gruntowej, dla której Sąd Rejonowy w... prowadzi Księgę wieczystą nr B. Lokal Wnioskodawcy stanowi konstrukcyjnie samodzielną całość. Ściany budynku stanowią jednocześnie ściany działowe pomiędzy poszczególnymi lokalami. Jest również odrębna instalacja wodna, kanalizacyjna, energetyczna oraz cieplna. Pas gruntu znajdujący się pod budynkiem odpowiada obszarem i powierzchni lokalu. Rzut pionowy budynku stanowi obrys części użytkowej. Wnioskodawca w 2019 r. wykonał modernizację ogrzewania. Dokonał wymiany kotła węglowego na kocioł.............. Koszt wymiany źródła utrzymania wyniósł 10 500 zł. Wnioskodawca nie odliczył kosztów podatku VAT poniesionych w związku z termomodernizacją. Wnioskodawca wraz z małżonką rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że lokal mieszkalny, którego jest właścicielem, stanowi technicznie wyodrębnioną część. Jest to budynek z przełomu XIX i XX wieku, potocznie określany jako tzw. czworak. Lokale mieszkalne w budynku są usytuowane względem siebie równolegle a rzut poziomy budynku wskazuje, iż żaden z części lokali sąsiednich nie zachodzi na siebie. Drzwi wyjściowe z każdego lokalu wychodzą na zewnątrz, co oznacza, iż część wspólna budynku dotyczy jedynie gruntu niezabudowanego stanowiącego dojście do budynku. Brak jest wspólnych elementów technologicznych takich jak sienie, klatki schodowe itp. Zdaniem Wnioskodawcy budynek spełnia definicję budynku w zabudowie szeregowej. Lokal mieszkalny oddzielony jest ścianami nośnymi od pozostałych lokali, posiada własną instalację elektryczną, wodną, kanalizacyjną i ciepłowniczą. Lokal mieszkalny, którego Wnioskodawca jest właścicielem został wyodrębniony z budynku usytuowanego w Księdze wieczystej nr B. Zgodnie z zawartą informacją w dziale I-O Księgi wieczystej nr B aktualnie wyodrębniono cztery lokale mieszkalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie mógł odliczyć od podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r. koszty poniesione na termomodernizację budynku, tj. w łącznej kwocie 10 500 zł brutto?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie On uprawniony do odliczenia od podatku dochodowego za 2019 r. całości wydatków poczynionych na termomodernizację budynku. Wskazać należy, iż w ocenie Wnioskodawcy spełnia On wszystkie przesłanki wymienione w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakupiony kocioł grzewczy wraz z montażem spełnia wymagania techniczne wskazane w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem budynku jednorodzinnego w rozumieniu Prawa budowlanego. Lokal mieszkalny, którego jest właścicielem usytuowany jest w zabudowie szeregowej. Jak jest podkreślane w orzecznictwie określenie "zabudowy szeregowej" niewątpliwie oznacza, że budynek mieszkalny jednorodzinny w zabudowie szeregowej powinien stanowić konstrukcyjnie samodzielną całość, z wydzielonymi maksymalnie dwoma lokalami. Wobec braku legalnej definicji ustawowej oraz przepisów z których można byłoby wyinterpretować w sposób wyczerpujący cechy charakterystyczne omawianego rodzaju zabudowy, zasadnym jest także sięgnięcie do znaczenia potocznego wskazując, że zabudowa szeregowa to ciąg budynków przylegających do siebie. Zabudowę szeregową tworzy zatem ciąg budynków, z których każdy stanowi z punktu wadzenia techniczno-budowlanego konstrukcyjnie samodzielną całość. Dopuszczalne jest stwierdzenie, że budynki jednorodzinne w zabudowie szeregowej tworzą ciągi od trzech do kilkunastu budynków. Tym samym z uwagi na spełnienie kryteriów podmiotowych jak i przedmiotowych Wnioskodawcy przysługuje odliczenie wydatków na termomodernizację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ust. 2 ww. artykułu kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku (art. 26h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 26h ust. 4 ww. ustawy, jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Odliczeniu nie podlegają - zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki w części, w jakiej zostały:

Zgodnie zaś z art. 26h ust. 6 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki.

Definicję budynku mieszkalnego jednorodzinnego, o którym mowa w art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 5a pkt 18b cytowanej ustawy.

W myśl art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - oznacza to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186).

Stosownie natomiast do art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Dokonując zatem analizy wskazanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że prawo do odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej obejmuje wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wyłącznie w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, czyli w budynku wolno stojącym albo budynku w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służącym zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiącym konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika w szczególności, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości położonej pod adresem S., dla której Sąd Rejonowy w... prowadzi Księgę wieczystą nr A. Nieruchomość wchodzi w skład majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz Jego małżonki. Wnioskodawca w 2019 r. wykonał modernizację ogrzewania. Dokonał wymiany kotła węglowego na kocioł........... Koszt wymiany źródła utrzymania wyniósł 10 500 zł. Wnioskodawca nie odliczył kosztów podatku VAT poniesionych w związku z termomodernizacją. Wnioskodawca wraz z małżonką rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że lokal mieszkalny, którego jest właścicielem, stanowi technicznie wyodrębnioną część. Jest to budynek z przełomu XIX i XX wieku, potocznie określany jako tzw. czworak. Lokale mieszkalne w budynku są usytuowane względem siebie równolegle a rzut poziomy budynku wskazuje, iż żaden z części lokali sąsiednich nie zachodzi na siebie. Drzwi wyjściowe z każdego lokalu wychodzą na zewnątrz, co oznacza, iż część wspólna budynku dotyczy jedynie gruntu niezabudowanego stanowiącego dojście do budynku. Brak jest wspólnych elementów technologicznych takich jak sienie, klatki schodowe itp. Lokal mieszkalny oddzielony jest ścianami nośnymi od pozostałych lokali, posiada własną instalację elektryczną, wodną, kanalizacyjną i ciepłowniczą. Lokal mieszkalny, którego Wnioskodawca jest właścicielem został wyodrębniony z budynku usytuowanego w Księdze wieczystej nr B. Zgodnie z zawartą informacją w dziale I-O Księgi wieczystej nr B aktualnie wyodrębniono cztery lokale mieszkalne.

Zatem z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Lokal ten znajduje się w budynku wielorodzinnym, dla którego prowadzona jest Księga wieczysta nr B. W budynku tym wyodrębnione zostały cztery lokale mieszkalne.

W konsekwencji Wnioskodawca nie jest uprawniony do odliczenia wydatków poniesionych na modernizację ogrzewania w ramach ulgi termomodernizacyjnej, ponieważ nie spełnia On warunków określonych w art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie jest właścicielem ani współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.