0115-KDIT2.4011.211.2020.2.ŁS - PIT w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.), uzupełnionym w dniu 12 maja 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 12 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami domu jednorodzinnego położonego w P. Pod koniec 2018 r. podjęli decyzję o inwestycji polegającej na zakupie częściowo za gotówkę, a częściowo na raty, paneli fotowoltaicznych z firmy F. Nie pobierali żadnej dotacji ani funduszy unijnych. Umowę na zakup i podłączenie instalacji fotowoltaicznej podpisano w dniu 14 listopada 2018 r. Z umowy wynika rata w wysokości 264,53 zł płatna przez 120 miesięcy oraz wpłata własna w wysokości 15 244,60 zł. Dnia 11 grudnia 2018 r. nastąpił przelew wpłaty własnej w wysokości 15 244,60 zł oraz pierwszej raty 264,53 zł. Pozostała kwota to zaciągnięty kredyt. Cały koszt instalacji to 38 586,09 zł. Faktura końcowa wystawiona dnia 29 grudnia 2018 r. W zgłoszeniu do T. potwierdza się, iż planowana data przyłącza to dzień 8 lutego 2019 r. Z dokumentacji instalatora wynika, iż uruchomienie następuje dnia 2 stycznia 2019 r. Objęcie ubezpieczeniem instalacji nastąpiło dnia 8 stycznia 2019 r. Zatem uruchomienie inwestycji następuje w 2019 r. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że faktura końcowa wystawiona została z datą sprzedaży 28 grudnia 2018 r. na męża Wnioskodawczyni - współwłaściciela budynku mieszkalnego położonego w P. W roku 2019 została spłacona część kredytu w wysokości 12 rat x 264,54 zł co daje 3 174,48 zł oraz dodatkowo kwota 5000 zł co daje sumę 8 174,48 zł. Wydatki w 2019 r. które ponieśli podatnicy to 8 174,38 zł. Pozostała część kredytu zostanie spłacona i rozliczona w 2020 r. i 2021 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy możliwe jest odliczenie w zeznaniu za 2019 r. (PIT-37) kosztu poniesionych wydatków za zakup paneli fotowoltaicznych w całości tzn. w kwocie 38 586,09 zł?

2. Czy można odliczyć tylko częściowo poniesione koszty wyłącznie w 2019 r., a docelowo 2020 r. i 2021 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota wpłaty własnej 15 244,60 zł oraz pierwszej raty - 264,54 zł nie może podlegać odliczeniu, ponieważ wydatek nastąpił w 2018 r. Zgodnie z art. 26h ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatek - tj. 8 174,48 zł w 2019 r. W kolejnych latach - zdaniem Wnioskodawczyni - ale nie później niż w okresie trzech kolejnych lat pozostanie do odliczenia kwota 14 902,47 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2246) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 26h, a w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zmieniono brzmienie art. 11 ust. 1 i 2. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne korzystne rozwiązanie podatkowe dla podatników tzw. ulgę termomodernizacyjną.

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Wobec powyższego adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ww. ustawy).

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r. poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik, będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek oraz posiada stosowną fakturę, potwierdzającą ich poniesienie. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się również do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W takim przypadku odliczeniu podlegają wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia, w którym upływa okres 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Zatem z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodernizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku.

Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę.

Ponadto jeżeli poniesione wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zostaną sfinansowane kredytem bankowym, to w ramach ulgi termomodernizacyjnej można odliczyć poniesione wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, które zostały zapłacone bez względu na wysokość spłaconego kredytu, z którego zostały sfinansowane.

Źródło finansowania tych wydatków (kredyt, pożyczka) nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania z ulgi, jeżeli to podatnik ostatecznie ponosi wydatek (czy to bezpośrednio ze swoich dochodów czy też zaciągając kredyt, który następnie spłaca). Zatem, jeżeli wydatki są sfinansowane kredytem/pożyczką, których spłata obciąża podatnika, wówczas są traktowane jako sfinansowane przez podatnika i podlegają odliczeniu. Natomiast wydatki na spłatę takiego kredytu/pożyczki nie mogą być utożsamiane z wydatkami na przedsięwzięcie termomodernizacyjne.

W sytuacji, gdy oboje małżonkowie pomiędzy którymi istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej ponoszą wydatki na termomodernizację budynku mieszkalnego, należącego do ich majątku wspólnego, to oboje mają prawo do skorzystania z odliczenia, jeżeli dysponują fakturą potwierdzającą poniesienie przez nich wydatku - fakturą wystawioną na oboje małżonków. Jeżeli natomiast faktura wystawiona jest na jednego z małżonków, to odliczenia dokonuje tylko ten małżonek na którego wystawiona jest faktura.

Należy również podkreślić, że w ramach omawianej ulgi odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w budynku mieszkalnym, poniesione po 1 stycznia 2019 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami domu jednorodzinnego położonego w P. Pod koniec 2018 r. podjęli decyzję o inwestycji polegającej na zakupie częściowo za gotówkę, a częściowo na raty, paneli fotowoltaicznych z firmy F. Nie pobierali żadnej dotacji ani funduszy unijnych. Umowę na zakup i podłączenie instalacji fotowoltaicznej podpisano w dniu 14 listopada 2018 r. Z umowy wynika rata w wysokości 264,53 zł płatna przez 120 miesięcy oraz wpłata własna w wysokości 15 244,60 zł. Dnia 11 grudnia 2018 r. nastąpił przelew wpłaty własnej w wysokości 15 244,60 zł oraz pierwszej raty 264,53 zł. Pozostała kwota to zaciągnięty kredyt. Cały koszt instalacji to 38 586,09 zł. Faktura końcowa wystawiona dnia 29 grudnia 2018 r. W zgłoszeniu do T. potwierdza się, iż planowana data przyłącza to dzień 8 lutego 2019 r. Z dokumentacji instalatora wynika, iż uruchomienie następuje dnia 2 stycznia 2019 r. Objęcie ubezpieczeniem instalacji nastąpiło dnia 8 stycznia 2019 r. Zatem uruchomienie inwestycji następuje w 2019 r. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że faktura końcowa wystawiona została z datą sprzedaży 28 grudnia 2018 r. na męża Wnioskodawczyni - współwłaściciela budynku mieszkalnego położonego w P. W roku 2019 została spłacona część kredytu w wysokości 12 rat x 264,54 zł co daje 3 174,48 zł oraz dodatkowo kwota 5000 zł co daje sumę 8 174,48 zł. Wydatki w 2019 r. które ponieśli podatnicy to 8 174,38 zł. Pozostała część kredytu zostanie spłacona i rozliczona w 2020 r. i 2021 r.

Dokonując zatem analizy wskazanych wyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu zdarzenia stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie będzie miała możliwości odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na przedsięwzięcie termomodernizacyjne tj. zakup i podłączenie instalacji fotowoltaicznej, gdyż faktura końcowa VAT wystawiona została na męża Wnioskodawczyni z datą sprzedaży 28 grudnia 2018 r. Oznacza to bowiem, że wydatek został poniesiony w 2018 r. Zgodnie zaś z powołanymi przepisami, odliczeniu podlegają udokumentowane fakturami VAT wydatki poniesione od dnia 1 stycznia 2019 r. Ponadto, jeżeli faktura dokumentująca poniesiony wydatek wystawiona jest na jednego z małżonków, to odliczenia dokonuje tylko ten małżonek, na którego jest ona wystawiona. Odliczeniu nie będą podlegały także spłacane raty kredytu, bowiem - jak już wcześniej wskazano - unormowania dotyczące ulgi termomodernizacyjnej nie przewidują, by w ramach tej ulgi uwzględnić spłatę rat kredytu, którym został sfinansowany wydatek na przedsięwzięcie termomodernizacyjne.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.