0115-KDIT2.4011.203.2021.2.KC - Wydatki na krople do oczu i okulary korekcyjne jako podstawa ulgi rehabilitacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2021 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 21 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego na zakup:

* kropli do oczu - jest nieprawidłowe,

* okularów korekcyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony w dniu 21 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu... listopada 2020 r. Wnioskodawczyni dostała orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu znacznym - symbol przyczyny niepełnosprawności 04-O. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia... października 2020 r. Wskazania wpisane w orzeczeniu to m.in. konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie. Prowadzący lekarz okulista zalecił stosowanie okularów korekcyjnych. Za okulary korekcyjne została wystawiona faktura na kwotę 710,00 zł brutto. Wnioskodawczyni musi również stosować różnego rodzaju krople do oczu, na które zostały wystawione faktury.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że faktury na zakup okularów korekcyjnych i kropli do oczu, o których mowa we wniosku, zostały wystawione na jej imię i nazwisko. Zakup okularów korekcyjnych nastąpił w dniu... grudnia 2020 r., a kropli do oczu w dniu... stycznia 2021 r. Wnioskodawczyni nie posiada zaświadczenia wydanego przez lekarza specjalistę, z którego wynika, że powinna ona stosować krople do oczu, o których mowa we wniosku. Krople do oczu są lekami gotowymi. Orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności. W 2020 r. Wnioskodawczyni była zatrudniona tylko na podstawie umowy o pracę. Zakupione okulary korekcyjne ułatwiają jej wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Wskazane wydatki nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub zwrócony w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w rozliczeniu rocznym PIT-37 za 2020 r. Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej i odliczyć zakup okularów oraz zakup kropli do oczu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z orzeczeniem oraz pkt 5 orzeczenia Wnioskodawczyni ma wskazania do konieczności zaopatrzenia w środki pomocnicze ułatwiające funkcjonowanie. Okulary korekcyjne poprawiają ostrość widzenia i według zaistniałego stanu faktycznego może ona skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej i odliczyć faktury za zakup okularów korekcyjnych oraz kropli do oczu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego na zakup kropli do oczu jest nieprawidłowe, a okularów korekcyjnych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zostały wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków na cele określone m.in. w art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy - na mocy art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Natomiast stosownie do art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. (art. 26 ust. 7g ww. ustawy).

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).

Wydatki związane z zakupem leków, podlegają odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile osoba niepełnosprawna posiadająca stosowne orzeczenie o niepełnosprawności, spełni następujące warunki:

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji "leku", a zatem posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 944 z późn. zm.). Z definicji zawartych w art. 2 ww. ustawy wynika, że:

Wykaz produktów mających cechy "leku" został zamieszczony w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu... listopada 2020 r. Wnioskodawczyni dostała orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu znacznym - symbol przyczyny niepełnosprawności 04-O. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia... października 2020 r. Wskazania wpisane w orzeczeniu to m.in. konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie. Prowadzący lekarz okulista zalecił stosowanie okularów korekcyjnych. Za okulary korekcyjne została wystawiona faktura na kwotę 710,00 zł brutto. Wnioskodawczyni musi również stosować różnego rodzaju krople do oczu, na które również zostały wystawione faktury. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że faktury na zakup okularów korekcyjnych i kropli do oczu, o których mowa we wniosku, zostały wystawione na jej imię i nazwisko. Zakup okularów korekcyjnych nastąpił w dniu... grudnia 2020 r., a kropli do oczu w dniu... stycznia 2021 r. Wnioskodawczyni nie posiada zaświadczenia wydanego przez lekarza specjalistę, z którego wynika, że powinna ona stosować krople do oczu, o których mowa we wniosku. Krople do oczu są lekami gotowymi. Orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności. W 2020 r. Wnioskodawczyni była zatrudniona tylko na podstawie umowy o pracę. Zakupione okulary korekcyjne ułatwiają jej wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Wskazane wydatki nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub zwrócony w jakiejkolwiek formie.

Wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do odpowiedzi na pytanie, czy może ona skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej za 2020 r. w związku z poniesionymi wydatkami na zakup okularów korekcyjnych w 2020 r. i leki w 2021 r.

Wyjaśnienia wymaga, że w zakresie możliwość odliczenia przez Wnioskodawczynię w ramach ulgi rehabilitacyjnej zakupu okularów korekcyjnych należy w przedstawionym stanie faktycznym odnieść się do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności.

W świetle powyżej wskazanych stwierdzeń należy uznać, że wydatek poniesiony za zakup okularów korekcyjnych, które - jak wskazuje Wnioskodawczyni - ułatwiają jej wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, kwalifikuje się do wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, odnosząc się do możliwości odliczenia przez Wnioskodawczynię w ramach ulgi rehabilitacyjnej w rozliczeniu rocznym za 2020 r. wydatku na zakup kropli do oczu poniesionego w 2021 r., wyjaśnienia wymaga, że z powołanego wcześniej 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Wobec powyższego wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu uzyskanego w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Zatem, z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni dokonała zakupu kropli do oczu w 2021 r., to wydatek ten nie może zostać przez nią odliczony od dochodu w zeznaniu podatkowym składanym za 2020 r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej na podstawie 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisany we wniosku oraz jego uzupełnieniu stan faktyczny, należy stwierdzić, że wydatki na zakup okularów korekcyjnych, które ułatwiają Wnioskodawczyni wykonywanie czynności życiowych, jako mieszczące się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu podatkowym składanym za 2020 r. Natomiast, wydatki poniesione na zakup kropli do oczu, nie mogą zostać odliczone przez Wnioskodawczynię w ramach omawianej ulgi w zeznaniu podatkowym składanym za 2020 r., bowiem ich koszt został poniesiony w 2021 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać w zakresie możliwości odliczenia poniesionego wydatku w ramach ulgi rehabilitacyjnej na zakup kropli do oczu za nieprawidłowe, a w zakresie okularów korekcyjnych za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.