0115-KDIT2.4011.167.2019.2.HD - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT2.4011.167.2019.2.HD PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2019 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 20 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i od dnia 1 czerwca 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której podstawowym celem jest prowadzenie prac polegających na projektowaniu, wytwarzaniu i rozwoju oprogramowania (PKD 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem).

Wnioskodawca jest obywatelem polskim oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi także ewidencję umożliwiającą wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do stworzonych przez niego dzieł oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Wnioskodawca pracuje indywidualnie i jest jedynym autorem tworzonych systemów informatycznych. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, i tym samym stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Aktualnie Wnioskodawca posiada dwóch klientów: F. sp. z o.o. z siedzibą w W. (od dnia 9 lutego 2019 r.) oraz C. z siedzibą w B. (od dnia 7 listopada 2019 r). Świadczenie usług dla ww. podmiotów dobywa się na podstawie umów o współpracę dwóch firm, tzw. B2B (ang. Business-to-business). Prawa autorskie przenoszone są na klientów Wnioskodawcy w momencie opłacenia przez nich wystawionej zgodnie z kontraktem faktury.

Wnioskodawca nie ma wyznaczonego przełożonego, ustalonych godzin pracy ani określonego miejsca wykonywania usług. Sam ustala czas pracy oraz wybiera miejsce wykonania usług oraz decyduje o podejściu do wykonania usługi. Jako przedsiębiorca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Dla F. sp. z o.o. Wnioskodawca projektuje, tworzy i wdraża systemy służące do raportowania transakcji zgodnie z regulacją Parlamentu Europejskiego nr 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 - Securities Financing Transaction Regulation (SFTR). Regulacja jest elementem działań UE na rzecz zwiększenia przejrzystości rynków transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, a tym samym sektora bankowego i szeroko pojętego systemu finansowego.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie od podstaw i nie stanowi ono rozwinięcia ani modyfikacji żadnej istniejącej aplikacji. Przy każdorazowym wdrożeniu dla poszczególnych klientów Spółki Wnioskodawca prowadzi prace badawcze w obszarze danych i systemów klienta, a oprogramowanie dostosowuje do indywidualnych potrzeb, jednocześnie spełniając standardy i wymagania implementacyjne narzucone przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

Dla C. Wnioskodawca projektuje, tworzy i wdraża systemy służące do zaawansowanej analityki korelacji cen materiałów produkcyjnych, kosztów produkcji i prognozy zysków. Oprogramowanie pobiera dane z wielu źródeł, zarówno będących własnością Spółki, jej klientów jak i ogólnodostępnych, sukcesywnie poszerza katalog źródeł w ramach rozwoju systemu. Mechanizmy pobierania i przetwarzania danych projektuje indywidualnie dla każdego źródła i nie wykorzystuje gotowych rozwiązań. W tworzeniu ww. oprogramowania istotną rolę odgrywają algorytmy służące do kalkulacji wyników, a będące w całości stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę. W celu zaprojektowania najbardziej optymalnych algorytmów oraz zapewnienia ich skuteczności Wnioskodawca prowadzi prace badawcze w obszarze wpływu zmiany czynników kosztowych na osiągane zyski lub straty. W tworzeniu oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje technologie i języki:..,...,...,...,...,...,...,...,...,...,...,.... Istotnym elementem projektów jest tworzenie dokumentacji budowy, użytkowania i funkcjonalności oprogramowania, dokumentacja jest dziełem całkowicie nowym i oryginalnym, stworzonym przez Wnioskodawcę.

W ramach zawartych umów Wnioskodawca przenosi na klientów całość autorskich praw majątkowych do wszystkich dzieł (oprogramowania, algorytmów i dokumentacji) - za co otrzymuje wynagrodzenie. W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, algorytmy oraz usługi niewystępujące dotychczas w praktyce lub na tyle odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących, że uznaje je za w znacznym stopniu innowacyjne.

By zapewnić innowacyjność i najwyższą jakość prowadzonych działań oczekiwaną przez klientów, Wnioskodawca zdobywa i poszerza swoją wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania, przetwarzania i bezpieczeństwa danych, zasad gromadzenia i przechowywania danych, regulacji dotyczących sektora finansowego oraz analityki ekonomiczno-biznesowej. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy. Oprogramowanie tworzy w taki sposób, że przyczynia się do znacznego usprawnienia procesów, redukcji kosztów oraz przyśpieszenia decyzji biznesowych po stronie klientów. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że w ramach świadczenia usług na rzecz ww. podmiotów - obok wytwarzania programów komputerowych - Wnioskodawca dokonuje również rozwijania (ulepszania) już istniejącego oprogramowania.

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego (ulepszanego) oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian, gdyż są podyktowane zmianami przepisów, wdrożeniem nowych, lepszych rozwiązań, bądź dostosowaniem produktu do nowego klienta i zawsze zmieniają oprogramowanie w stopniu znacznym, tworząc praktycznie nowe rozwiązanie. Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego w okresie dokonywania przez Wnioskodawcę jego rozwijania (ulepszania) przysługują właścicielowi oprogramowania (zlecającemu podmiotowi). Natomiast autorskie prawa majątkowe do zmian i modyfikacji przysługują Wnioskodawcy aż do czasu przekazania ich, opłacenia przez zlecającego faktury za wykonaną usługę. Rozwijanie dokonywane jest na zlecenie podmiotu będącego właścicielem takiego produktu. W związku z rozwijaniem (ulepszaniem) ww. programu Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej lub dochód z takiego prawa uwzględniony w cenie sprzedaży świadczonej przeze usługi i taki dochód ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką, gdyż każda modyfikacja zmienia produkt w stopniu na tyle znaczącym, że można mówić o stworzeniu nowego dzieła.

Ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę na bieżąco od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP - zawiera ona comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca, tj. w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw.

Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2019 i lata przyszłe, aż do zmiany stanu faktycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej we wniosku sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi w zakresie wytwarzania oprogramowania w ramach świadczenia omówionych kontraktów spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac programistycznych. Ewidencja tę prowadzi w sposób umożliwiający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw.

Na podstawie powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przysługuje mu prawo stosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych do przychodów uzyskanych z przenoszenia praw autorskich do tworzonego oprogramowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy - jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży świadczonej usługi, tj. tworzonego, rozwijanego i ulepszanego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za 2019 r. według stawki 5% po zakończeniu roku podatkowego, tj. w zeznaniu rocznym składanym w 2020 r. Ponadto, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w latach następnych - o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl