0115-KDIT2-3.4010.232.2017.1.AD - Kwalifikacja prawnopodatkowa obciążeń wnioskodawcy związanych z ujemnymi stopami procentowym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej obciążeń Wnioskodawcy związanych z ujemnymi stopami procentowymi - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej obciążeń Wnioskodawcy związanych z ujemnymi stopami procentowymi.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej "Spółka") zawarł umowę z biurem maklerskim, na mocy której jest zobowiązany utrzymywać na rachunkach bankowych określoną sumę pieniędzy w związku z obowiązkiem spełnienia wymogów regulacji giełdowych, tzw.:

* "initial margin", tj. początkowy depozyt zabezpieczający wymagany przed rozpoczęciem wykonywania transakcji na giełdzie i

* "variation margin", tj. depozyt uzupełniający, którego wartość wynika ze zmiany wyceny zawartych transakcji.

Spółka była uprawniona do otrzymywania odsetek od nadwyżki na rachunku bankowym oraz od "initial margin" liczonych zgodnie ze stawką według formuły LDR- 50bps (tj. London Deposit Ratę (-) 0,5%).

Otrzymywane odsetki Spółka zaliczała do przychodów podatkowych.

W przypadku, gdy stawka liczona według formuły LDR- 50bps osiągała wartość ujemną ustalono, że jej wielkość w odniesieniu do nadwyżki środków wynosi zero, natomiast w odniesieniu do "initial margin" przyjmuje wartość ujemną, co oznaczało, że w tym przypadku wystąpią odsetki negatywne (ujemne) tzw. "negative interest", które Spółka była obowiązana zapłacić na rzecz izby rozliczeniowej I. (dalej "I.") za pośrednictwem biura maklerskiego B. w L. (dalej "biuro maklerskie").

Od 26 czerwca 2017 r. w wyniku aktualizacji umowy Spółka pokrywa koszty odsetek negatywnych wynikających z ujemnych stóp procentowych poniesionych przez biuro maklerskie na rzecz I. zarówno z tytułu "inital margin" jak i nadwyżki na rachunku.

W takim przypadku odsetkami negatywnymi obciążane jest biuro maklerskie, a następnie biuro maklerskie obciąża odsetkami negatywnymi Spółkę.

W przypadku dodatnich stóp procentowych Spółka nie otrzymuje żadnych odsetek. Zgodnie z posiadanymi informacjami, I. jest ostatecznym właścicielem odsetek negatywnych płatnych przez Spółkę oraz jednocześnie I. jest rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii i nie jest instytucją będącą w całości własnością Rządu Wielkiej Brytanii oraz nie jest bankiem.

Spółka wypłacała odsetki negatywne do I., za pośrednictwem biura maklerskiego w 2017 r. Ze względu na fakt, że odsetki negatywne za okres listopad i grudzień 2016, zapłacone w styczniu 2017 r. były błędnie wyliczone, Spółka otrzymała w czerwcu 2017 r. zwrot części zapłaconych odsetek negatywnych. Spółka nie pobierała do tej pory podatku u źródła w związku z wypłatą odsetek negatywnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odsetki negatywne (ujemne) płacone przez Spółkę na rzecz I. za pośrednictwem biura maklerskiego, stanowią odsetki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz odsetki, o których mowa a w artykule 11 obowiązującej konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (dalej "LIPO") i w związku z powyższym podlegają podatkowi u źródła w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki negatywne (ujemne) płacone do I., za pośrednictwem biura maklerskiego ze względu na specyfikę płatności nie spełniają definicji odsetek, o których nowa w art. 21 ust. pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz odsetek, o których mowa w artykule 11 obowiązującej konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych i w związku z powyższym nie podlegają podatkowi u źródła w Polsce.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody uzyskane na terytorium Polski przez nierezydentów z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odsetek - ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Zgodnie z art. 11 ust. 4 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, użyte w artykule 11 określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Konwencji.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji "odsetek", o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1. Definicji takiej nie zawierają również przepisy kodeksu cywilnego. W tym zakresie, możliwe jest posłużenie się definicją wypracowaną przez doktrynę prawa podatkowego, zgodnie z którą: "Odsetki w rozumieniu przepisów podatkowych traktowane są jako wynagrodzenie za korzystanie z cudzego kapitału" (Mazurkiewicz, Małgorzata i Małecki, Paweł. Art. 21. W: p.d.o.p. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VII. Wolters Kluwer, 2016).

Jednocześnie, przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają szeroką definicję "odsetek" (art. 11 ust. 4 umowy). Należy jednak pamiętać, że przepisy umowy znajdą zastosowanie jedynie w przypadku, jeżeli omawiana płatność zostałaby uznana za odsetki opodatkowane podatkiem u źródła w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na marginesie, Wnioskodawca chciałby wskazać, że w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD stwierdzono, że termin "odsetki" oznacza powszechnie wynagrodzenie z tytułu pożyczonych pieniędzy (art. 11 pkt 1 Komentarza do Modelowej Konwencji OECD).

W świetle powyższego, prawdziwe jest twierdzenie, że odsetki negatywne (ujemne) (tzw. "negative interest") płatne przez Spółkę na rzecz I., w sytuacji, gdy w danym okresie stopa procentowa stosowana do ulokowanych środków/nadwyżek przybiera wartość ujemną nie stanowią wynagrodzenia za korzystanie z cudzego kapitału.

Spółka w rzeczywistości deponuje należące do niej środki pieniężne, a konieczność uregulowania należności na rzec I. wiąże się jedynie z utrzymywaniem depozytów zgodnie z wymaganiami giełdy oraz możliwością wystąpienia (w pewnych sytuacjach) oprocentowania ujemnego. W rezultacie, dokonywane płatności wynikają z konieczności spełnienia wymogów funkcjonowania na giełdzie, a nie z faktu otrzymania przez Spółkę finansowania kapitału.

Zgodnie z interpretacją indywidualną DIS w Warszawie z dnia 1 października 2015 r., sygn. IPPB2/4511-827/15-2/MG, w przypadku powstania po stronie kredytobiorcy (osoby fizycznej będącej polskim rezydentem) przychodu z tytułu wypłaty odsetek ujemnych od kredytu bankowego udzielonego przez polski bank - świadczenie takie powinno być kwalifikowane, jako przychód z innych źródeł, a nie przychód odsetkowy. W powołanej interpretacji, organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, który stwierdził m.in., że: "tzw. odsetki ujemne nie mogą być uznane za przychód odsetkowy, gdyż nie stanowią one wynagrodzenia za finansowanie, którego udzielił klient Bankowi".

W ocenie Wnioskodawcy mimo, że powołana interpretacja dotyczyła kwalifikacji "odsetek ujemnych" pod kątem źródeł opodatkowania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jednak potwierdza, że odsetki negatywne (ujemne) (tzw. "negative interest") nie należy zaliczać do przychodów z odsetek w tym również nie można zaliczać do odsetek o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo, należy zauważyć, że w nomenklaturze bankowej, finansowej, tzw. odsetki negatywne (ujemne) (tzw. negative interest) traktowane są jak opłata na rzecz banku, ponoszona przez klientów banku za przechowywanie pieniędzy w banku i co do zasady "negative interest" pojawią, jeśli wystąpią ujemne stopy procentowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.