0115-KDIT2-2.4011.50.2017.2 - Opodatkowanie emerytury otrzymywanej z Niemiec.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu 28 marca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 24 maja 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Niemiec - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 maja 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 6 czerwca 2014 r. Wnioskodawca otrzymuje wypracowaną emeryturę z ZUS w Polsce oraz świadczenie wypłacane z niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalnych Deutsche Rentenversicherung.

W latach 1993-1997 Wnioskodawca pracował sezonowo w Niemczech na podstawie umowy o pracę (w sumie 1,7 roku). Pracodawca niemiecki odprowadzał składki ubezpieczeniowe na wypadek bezrobocia, emerytalne i zdrowotne od następstw wypadków.

Świadczenie przyznane Wnioskodawcy z niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalnych wynosi obecnie 23,14 € miesięcznie i jest wypłacane w styczniu i lipcu po 138,84 €. Bank przelicza świadczenie na złotówki i pobiera podatek dochodowy.

Wnioskodawca zawsze był i jest obywatelem Polski. Posiadał stałe miejsce zamieszkania w Polsce, która była i jest centrum Jego interesów osobistych.

Poza emeryturą z ZUS i Deutsche Rentenversicherung Wnioskodawca nie posiada żadnych dochodów, są to Jego jedyne środki utrzymania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Bank prawidłowo postępuje potrącając podatek dochodowy od emerytury z Niemiec?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania z dnia 14 maja 2003 r. między Polską a Niemcami podatek od świadczenia jest potrącany przez Deutsche Rentenversicherung, ponieważ jest to niemiecka instytucja państwowa, zatem w Polsce nie powinno się odprowadzać podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Na podstawie art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż emerytura otrzymywana z Niemiec, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenie jest wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Mając na względzie powyższe, w sytuacji gdy emerytura - jak wskazano w uzupełnieniu wniosku - jest otrzymywana przez Wnioskodawcę z obowiązkowego sytemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, podlega opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 ww. umowy, tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

W związku z tym od tego świadczenia bank w Polsce nie powinien pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.