0115-KDIT2-2.4011.144.2019.1.ENB - Określenie skutków podatkowych otrzymania pamiątkowego noża myśliwskiego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania pamiątkowego noża myśliwskiego - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania pamiątkowego noża myśliwskiego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest członkiem Koła Łowieckiego G. W roku 2018 koło łowieckie obchodziło... istnienia. Z tej okazji, podczas wspólnego uroczystego spotkania myśliwych, koło wręczyło swoim członkom pamiątkowy nóż myśliwski z wygrawerowaną inskrypcją "...." po jednej stronie ostrza oraz z wygrawerowaną inskrypcją zawierającą imię i nazwisko Wnioskodawcy po drugiej stronie ostrza.

W związku z powyższym, koło łowieckie wystawiło Wnioskodawcy PIT-11 wskazując, iż wręczenie noża stanowiło przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na fakt, iż koszt nabycia przez koło łowieckie noża wraz z grawerem wyniósł 209 zł, nie znajduje zastosowanie zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wręczenie Wnioskodawcy przez koło łowieckie pamiątkowego noża myśliwskiego z okolicznościowym grawerem stanowi przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, wręczenie przez koło łowieckie noża myśliwskiego z wygrawerowaną inskrypcją dotyczącą jubileuszu istnienia koła łowieckiego, którego koszt przekroczył 200 zł, nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.).

Przychodami z innych źródeł będą wszelkie przychody, które nie pochodzą ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 u.p.d.o.f., a jednocześnie stanowią przychód w rozumieniu u.p.d.o.f. Przychodem jest wpływ wartości, korzyści materialnych pochodzących ze źródeł wskazanych w ustawie. Istotą przychodu jest, aby po stronie podatnika nastąpiło faktyczne przysporzenie materialne.

Rzecz wręczona Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, pomimo istnienia kosztów jej pozyskania po stronie koła łowieckiego, nie posiada wartości materialnej. Podkreślić trzeba, że nóż zawiera personalizowany indywidualnie imieniem i nazwiskiem grawer, stąd stanowi dla Wnioskodawcy jedynie wartość pamiątkową, emocjonalną. Nie należy też traktować go jako narzędzie - z racji wygrawerowania inskrypcji, z szacunku do koła łowieckiego, którego Wnioskodawca jest długoletnim członkiem, wnioskodawca nie widzi możliwości wykorzystywania noża do patroszenia zwierzyny, czy prac obozowych.

W związku z powyższym, otrzymanie przez Wnioskodawcę noża nie stanowi przychodu i nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego - zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika - to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby.

Ponadto zauważyć należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 ustalił znaczenie terminu "nieodpłatne świadczenie" na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uznał, iż "ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy." W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie również do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest członkiem Koła Łowieckiego G. W roku 2018 koło łowieckie obchodziło.... Z tej okazji, podczas wspólnego uroczystego spotkania myśliwych, koło wręczyło swoim członkom pamiątkowy nóż myśliwski z wygrawerowaną inskrypcją "...." po jednej stronie ostrza oraz z wygrawerowaną inskrypcją zawierającą imię i nazwisko Wnioskodawcy po drugiej stronie ostrza.

W związku z powyższym, koło łowieckie wystawiło Wnioskodawcy PIT-11 wskazując, iż wręczenie noża stanowiło przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc przedstawiony we wniosku stan faktyczny na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że otrzymany z okazji jubileuszu koła łowieckiego pamiątkowy nóż myśliwski z wygrawerowaną inskrypcją nie stanowi dla Wnioskodawcy "nieodpłatnego świadczenia" podlegającego opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł.

Z treści wniosku nie wynika aby nóż był wykonany z metali szlachetnych (np. ze srebra, złota czy platyny), opatrzony jest natomiast inskrypcją zawierającą imię i nazwisko Wnioskodawcy oraz inskrypcją o jubileuszu istnienia koła. Z treści wniosku wynika również, że nóż ten nie posiada wartości materialnej, i stanowi dla Wnioskodawcy jedynie wartość pamiątkową, emocjonalną.

Wobec tego, w okolicznościach opisanych we wniosku, otrzymanie pamiątkowego noża nie stanowi przysporzenia majątkowego mającego konkretny wymiar finansowy a tym samym nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymiF regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.