0115-KDIT2-1.4011.469.2019.3.KK - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.), uzupełnionym w dniach 29 listopada 2019 r. i 2 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 29 listopada 2019 r. i 2 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1 lipca 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) (dalej: "ustawa o PIT") i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Od 26 stycznia 2018 r. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o współpracę ze spółką S. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej: "Spółka") świadczy usługi programistyczne. W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów (osób świadczących usługi programistyczne na rzecz Spółki na podstawie odrębnych umów). W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego Wnioskodawca nie jest właścicielem, Wnioskodawca czyni to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia wnioskodawcy jego rozwijanie i ulepszanie. Działania wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w ramach współpracy ze Spółką, jako członek zespołu programistów, Wnioskodawca uczestniczy w tworzeniu jądra systemu do projektowania transformatorów wysokonapięciowych, które ma realizować najważniejsze funkcjonalności całego systemu. Jądro to ma implementować proces budowania wszystkich części produktu końcowego, jakim jest transformator.

Charakter prac na systemem jest rozwojowy, ponieważ nie polega na implementacji znanego już procesu, lecz na gruntownej modernizacji wszystkich procesów biznesowych, które u odbiorcy końcowego (klienta Spółki) funkcjonują od wielu lat. Przy okazji implementacji poszczególnych funkcjonalności wielokrotnie okazuje się, że obecnie obowiązująca wersja danego procesu nie rozstrzyga wszystkich elementów problemu, co powoduje, że zespół projektowy (a w tym wnioskodawca) jest odpowiedzialny za analizę problemu, opis sytuacji oraz ustalenie z odbiorcą, w jaki sposób dane rozwiązanie problemu należy zaimplementować w systemie. Finalny produkt oraz zespół procesów wokół technologii wytwarzania transformatorów wysokonapięciowych jest zatem stale ulepszany, również na skutek analiz przeprowadzanych przez zespół projektowy.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci oprogramowania służącego do projektowania transformatorów wysokonapięciowych. Wnioskodawca opracowuje nowe oraz ulepszone produkty, procesy i usługi, które są unikatowe w skali światowej i występują jedynie u klienta Spółki. Klient ten stosuje unikatowe i stale rozwijane technologie wytwarzania własnych produktów (tranformatorów wysokonapięciowych), a wnioskodawca swoją działalnością przyczynia się do powstawania nowych lub do modernizowania istniejących produktów lub procesów produkcji poprzez wytwarzanie, rozwój, ulepszanie i implementację oprogramowania. Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, ani produkty, które klient Spółki produkuje, ani sposób implementacji procesu produkcji tych produktów, nie występują w tej samej postaci nigdzie indziej w praktyce gospodarczej

Do obowiązków Wnioskodawcy należy świadczenie usług dotyczących profesjonalnego i skutecznego wspierania realizacji projektów informatycznych oraz usług związanych z rozwojem i utrzymywaniem systemów informatycznych, a w tym:

Ponadto, umowa łącząca Wnioskodawcę ze Spółką przewiduje, że w celu wykonania spoczywających na Wnioskodawcy obowiązków umownych, Wnioskodawcy przekazywane są materiały, a w szczególności prawa do wszelkich grafik, znaków towarowych, zdjęć, rysunków, planów, schematów, utworów pisemnych i innych materiałów (w tym programów komputerowych, informacji o funkcjonujących u klienta procesach biznesowych). Wnioskodawca jest na podstawie umowy uprawniony do używania tych materiałów w celu wykonania przedmiotu umowy, a w tym w celu modernizacji, rozwoju i ulepszania procesów biznesowych i oprogramowania.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że w przypadku skorzystania z IP Box przedstawi prowadzoną przez wnioskodawcę, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

* Kwestia odpowiedzialności wobec stron trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności przez Wnioskodawcę nie została uregulowana w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką. Umowa ta określa zakres obowiązków Wnioskodawcy, natomiast nie określa żadnych sankcji z tytułu jej niewykonania lub nienależytego wykonania. W przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania czynności Wnioskodawca poniesie odpowiedzialność wobec Spółki. Umowa nie określa jednakże, czy odpowiedzialność ta jest ograniczona do samej Spółki, czy też jej klientów, na rzecz których Wnioskodawca wykonuje poszczególne czynności. Wnioskodawca jest zdania, że w przypadku gdyby klient Spółki domagał się poniesienia odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie czynności przez Wnioskodawcę, to wówczas Wnioskodawca również zostałby obciążony tą odpowiedzialnością.

* Czynności zlecone Wnioskodawcy nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Sposób, czas i miejsce realizacji zadań zleconych Wnioskodawcy na podstawie umowy zależą w całości od woli Wnioskodawcy. Czynności te nie są wykonywane pod niczyim kierownictwem.

* Wnioskodawca, jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, wykonując czynności w ramach umowy ze Spółką, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

* Ewidencja, o której mowa we wniosku, jest prowadzona na bieżąco od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na koniec danego miesiąca. Zgodnie z umową o świadczenie usług, o której mowa we wniosku, Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do oprogramowania z chwilą otrzymania miesięcznego wynagrodzenia.

* Wnioskodawca przede wszystkim rozwija i ulepsza wytworzone przez siebie oprogramowanie jeszcze przed przeniesieniem na Spółkę autorskich praw majątkowych, a więc oprogramowanie, którego właścicielem jest Wnioskodawca. Ponadto, umowa przewiduje, że Spółka udostępnia Wnioskodawcy oprogramowanie, a zatem udziela Wnioskodawcy licencji na korzystanie z tego oprogramowania, w celu wykonywania zlecanych Wnioskodawcy czynności (w tym modernizowania, rozwijania i ulepszania oprogramowania). Ponieważ umowa nie wskazuje wprost, że jest to licencja wyłączna, to należy domniemywać, że jest to licencja niewyłączna.

* Umowa ze Spółką nie wskazuje, aby prawa autorskie do oprogramowania wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę były przenoszone na klientów końcowych Spółki, a Wnioskodawca nie zna treści umów łączących Spółkę z jej klientami. Zatem w rzadkich przypadkach, gdy Wnioskodawca modyfikuje (modernizuje, rozwija lub ulepsza) oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę po przeniesieniu autorskich praw majątkowych na Spółkę, lub oprogramowanie niewytworzone przez Wnioskodawcę, to czyni to on w ramach umowy ze Spółką, na podstawie domniemanej licencji niewyłącznej udzielonej mu przez Spółkę.

* Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach umowy ze Spółką. Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną stawką jedynie tę część dochodów, które uzyskuje z tytułu wytwarzania oprogramowania, o czym poniżej.

* Umowa ze Spółką nie wskazuje, aby prawa autorskie do oprogramowania wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę były przenoszone na klientów końcowych Spółki, a Wnioskodawca nie zna treści umów łączących Spółkę z jej klientami. Wszelkie czynności Wnioskodawca podejmuje każdorazowo w ramach umowy ze Spółką, a więc na zlecenie Spółki. Ponadto Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku (IP Box) jedynie w odniesieniu do tej części dochodów, które osiąga z tytułu przenoszenia na Spółkę autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a więc nie zamierza on stosować preferencyjnej stawki podatku w odniesieniu do dochodów osiąganych z tytułu rozwijania lub ulepszania oprogramowania, co do którego nie przysługuje Wnioskodawcy licencja wyłączna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

* Badania naukowe są działalnością obejmującą:

* Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, a konkretniej prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Po pierwsze, prace prowadzone przez wnioskodawcę polegające na tworzeniu nowego oprogramowania systemu do projektowania transformatorów mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy, jako członka zespołu projektowego. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia ulepszonych i nowych produktów (transformatorów) i procesów (metodologii projektowania transformatorów), przy wykorzystaniu wiedzy wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki i programowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, które jest uwzględnione w wynagrodzeniu za świadczenie usług na podstawie umowy ze Spółką, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Mając na uwadze wszystkie okoliczności przedstawione we wniosku, zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30 ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych * prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na Spółkę praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Należy przy tym zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji przedmiotem oceny organu - zgodnie z zakresem żądania wynikającym z wniosku - była wyłącznie możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej wobec osiągania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.