0115-KDIT1.4011.647.2022.1.PSZ - Rezydencja podatkowa obywatela Ukrainy przebywającego w Polsce ze względu na wojnę

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 grudnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1.4011.647.2022.1.PSZ Rezydencja podatkowa obywatela Ukrainy przebywającego w Polsce ze względu na wojnę

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pani obywatelką Ukrainy. Stale zamieszkuje pod adresem: Ukraina, (...). Przez całe życie mieszkała Pani w Ukrainie, ukończyła tam studia, wyszła za mąż i urodziła dziecko. Zamieszkiwała Pani we własnym lokalu mieszkalnym z rodziną, miała stałe miejsce pracy, Pani dziecko chodziło do przedszkola w Ukrainie. Nie miała Pani zamiaru przeprowadzenia się nie tylko do jakiegokolwiek innego państwa, ale także nawet do innego miasta. Po inwazji Rosji na Ukrainę i rozpoczęciu agresywnej wojny Pani rodzinne miasto (...) i jego okolice stały się epicentrum działań bojowych, w związku z czym po 24 lutego br. musiała Pani wraz z dzieckiem jak najszybciej opuścić miejsce zamieszkania i znaleźć bezpieczne schronienie poza granicami swojego państwa.

W dniu (...) marca 2022 r. wraz z dzieckiem przekroczyła Pani granicę Polski. Przebywa Pani w Polsce legalnie na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 1733) jako osoba, która przybyła na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium Ukrainy w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium tego państwa. Z uwagi na to, że nie miała Pani żadnych krewnych w Polsce i nie miała miejsca, gdzie mogłaby tymczasowo się zatrzymać, zawarła Pani umowę najmu lokalu mieszkalnego i obecnie tymczasowo zamieszkuje Pani w Polsce pod adresem (...), A. Należy również podkreślić, że Pani dziecko rozpoczęło swoją edukację w tym roku i poszło do ukraińskiej szkoły w A. Przed rozpoczęciem wojny była Pani zatrudniona przez ponad 3 lata w spółce X. LLC na stanowisku menedżera do spraw zewnętrznej działalności gospodarczej od dnia (...) stycznia 2019 r. na podstawie postanowienia nr (...) dnia (...).01.2019 r., co uzasadnia ten fakt, że płaciła Pani i nadal płaci wszystkie należne podatki na rzecz ukraińskich organów podatkowych. Nawet po nagłej i nieprzewidzianej zmianie miejsca pobytu, z uwagi na konieczność utrzymywania siebie i swojego dziecka w nowych trudnych warunkach, nie zrezygnowała Pani z pracy w Ukrainie, wykonywała Pani swoje obowiązki służbowe zdalnie. Z uwagi na to, w rozumieniu podpunktu 14.1.213 punktu 14.1. artykułu 14 Kodeksu podatkowego Ukrainy, jest Pani rezydentem podatkowym Ukrainy. Oprócz tego żadna inna jurysdykcja poza Ukrainą nie uznała Pani oficjalnie za rezydenta podatkowego.

W dniu (...) czerwca 2022 r. umowa o pracę na rzecz X. LLC została rozwiązana na podstawie postanowienia nr (...). Ze względu na możliwość wsparcia polskiej spółki na miejscu w ramach wykonywania szerokiego zakresu swoich obowiązków została Pani zatrudniona w Y. SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ na stanowisku (...) w dniu (...) czerwca 2022 r. Y. SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ jako pracodawca i płatnik podatków nalicza, potrąca i przelewa do polskiego budżetu podatki w zakresie Pani dochodów (wynagrodzeń). Zmiana pracy z zatrudnienia w spółce ukraińskiej na wykonywanie pracy w spółce polskiej wiąże się z koniecznością wykonywania obowiązków służbowych w biurze, a nie zdalnie.

X. LLC należy do tej samej międzynarodowej grupy spółek, co Y. SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ - spółka prowadząca swoją działalność na terytorium Polski. Podjęcie pracy w Polsce nie wiązało się z zamiarem zmiany centrum interesów gospodarczych, lecz wynikało z nagłego i przymusowego wyjazdu z Pani miejsca stałego zamieszkania. W przypadku, gdyby (...) i jego okolice nie były nieprzerwanie atakowane przez Federację Rosyjską nie zmieniłaby Pani ani miejsca swojego pobytu ani miejsca pracy. Od razu po zakończeniu działań bojowych zamierza Pani wrócić na Ukrainę.

Na podstawie art. 52zj ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1846) spełnienie warunku posiadania miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonego w art. 3 ust. 1a pkt 1 wyżej wymienionej ustawy stwierdza się w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. na podstawie pisemnego oświadczenia tej osoby o posiadaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych). Pani ośrodek interesów życiowych mieści się w Ukrainie, w związku z czym nie składała Pani tego oświadczenia i w świetle obecnie obowiązujących przepisów nie może być uznana za rezydenta podatkowego Rzeczypospolitej Polskiej na tej podstawie.

Natomiast odnośnie do dokumentowania miejsca rezydencji podatkowej na podstawie art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który uzależnia posiadanie polskiej rezydencji podatkowej od spełnienia warunku przebywania w Polsce dłużej niż 183 dni, należy wziąć pod uwagę szczególnie skomplikowane okoliczności powodujące konieczność przedłużonego pobytu na terytorium Polski i braku możliwości wyjazdu do państwa stałego zamieszkania. Obecnie polskie ustawodawstwo wprost nie reguluje wyjątków od zasady automatycznego uznania osoby fizycznej za rezydenta podatkowego Polski po upływie 183 dni przebywania w Polsce. Jednak ze względu na szczególnie skomplikowaną obecną sytuację obywateli Ukrainy, okres pobytu Ukraińców w Polsce związany z konfliktem zbrojnym w Ukrainie powinien być brany pod uwagę przy ustalaniu rezydencji podatkowej.

W dniu 13 września 2022 r. upłynęło 183 dni Pani pobytu w Polsce, do dnia sporządzenia wniosku ani Ministerstwo Finansów, ani polskie organy podatkowe nie określiły wprost wyjątkowych okoliczności przebywania osób przybyłych z Ukrainy w związku z wojną. W związku z powyższym zaczyna mieć Pani uzasadnione wątpliwości w zakresie ustalenia swojej rezydencji podatkowej, ponieważ może zostać Pani uznana za rezydenta podatkowego zarówno w Ukrainie, jak i w Polsce.

Pytanie

Czy Pani, obywatelka i rezydent podatkowy Ukrainy, po 183 dniach pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej (tj. 17 września 2022 r.) otrzymała status rezydenta podatkowego Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wyżej wymienionych faktów i okoliczności, które świadczą o tym, że ośrodek interesów życiowych znajduje się na Ukrainie, a przedłużenie pobytu na terytorium Polski jest uzasadnione trwającym konfliktem zbrojnym uniemożliwiającym powrót Pani do Ukrainy? Czy podlega Pani jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na jej terytorium?

Pani stanowisko w sprawie

Po upływie 183 dni pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w dniu 17 września 2022 r., nie uzyskała Pani i w przyszłości nie uzyska statusu rezydenta podatkowego Rzeczypospolitej Polskiej w świetle obowiązywania Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (sporządzona w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r., Dz. U. z 2020 r. poz. 41).

Z uwagi na zatrudnienie w ukraińskiej spółce X. LLC w rozumieniu podpunktu 14.1.213 punktu 14.1. artykułu 14 Kodeksu podatkowego Ukrainy jest Pani rezydentem podatkowym Ukrainy. Oprócz tego żadna inna jurysdykcja poza Ukrainą nie uznała Pani oficjalnie za rezydenta podatkowego. Nie posiada Pani również ośrodka interesów życiowych w Polsce, w związku z czym nie ma podstaw do uznania Pani za rezydenta podatkowego Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle prawa nadal pozostaje Pani rezydentem podatkowym Ukrainy z uwagi na to, że stałe miejsce zamieszkania znajduje się na Ukrainie, gdzie ma Pani własne mieszkanie, prawie wszystkich członków rodziny i bliskich, a pobyt Pani w Polsce jest tymczasowy i jest skutkiem trwających działań wojennych na terytorium Ukrainy, z którą łączą Panią najściślejsze powiązania gospodarcze i osobiste.

Jednak zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym Pani, jako osoba, która osiąga dochody, ale nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega obowiązkowi podatkowemu w ograniczonym zakresie (tylko od wyżej wskazanych dochodów).

W świetle art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają opodatkowaniu od całości swoich dochodów (zysków), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

1a. Osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest osoba fizyczna, która:

1)

posiada ośrodek interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

2)

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W związku z powyższym, w rozumieniu wyżej wskazanego przepisu prawa podatkowego, od dnia 17 września 2022 r. miałaby być Pani uznawana za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce z uwagi na pobyt w Polsce przez okres dłuższy niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W Kijowie w 1993 r. została sporządzona i uchwalona Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej: Konwencja).

Zgodnie z art. 4 Konwencji:

1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

a)

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek jej interesów życiowych);

b)

jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)

jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

W związku z powyższym, w zakresie ustalenia Umawiającego się Państwa, z którym ma Pani bliższe stosunki osobiste i gospodarcze (innymi słowy państwa, w którym ma ośrodek interesów życiowych) w Pani przypadku powinny mieć zastosowanie zasady określone przez Konwencję.

Przebywanie w Polsce na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa dodatkowo podkreśla brak ścisłych powiązań gospodarczych i osobistych z Polską, którą traktuje Pani jako tymczasowe przyjazne miejsce pobytu dla schronienia w czasie wojny. Nie zamierza Pani ani osiedlać się na stałe w Polsce, ani nabywać tutaj własnej nieruchomości, ani wykonywać pracę w innym zakładzie niż Y. SP. Z O.O., w którym tymczasowo wykonuje Pani pracę z uwagi na fizyczną obecność w Polsce jako pracownik X. LLC.

Na podstawie faktów i okoliczności przytoczonych przez Panią we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej należy podkreślić, że ośrodek Pani życiowych interesów znajduje się w Ukrainie, ponieważ ma znacznie bliższe więzi osobiste i gospodarcze właśnie w kraju swojego obywatelstwa. Tym samym, w Pani ocenie, nie uzyskuje Pani statusu rezydenta podatkowego Rzeczypospolitej Polskiej po 183 dniach pobytu w Polsce. Pani pracodawca wylicza podatki od Pani dochodów z wynagrodzeń w Y. SP. Z O.O. tylko w ograniczonym zakresie.

Dodatkowo w celu dalszego uzasadnienia swojego stanowiska uważa Pani za niezbędne przytoczenia fragmentu z pisma z dnia 6 lipca 2022 r. z Departamentu Podatków Dochodowych Ministerstwa Finansów RP, udzielone w odpowiedzi na pismo nr 679 z dnia 14 czerwca 2022 r.:

"Jeżeli osoba fizyczna przejdzie test rezydencji zarówno w Polsce, jak i na Ukrainie, to zasady remisu określone w art. 4 § 2 Umowy. Jeśli nie można zastosować kryterium stałego pobytu, najważniejszym atrybutem jest kryterium ośrodka interesów życiowych. Jeśli chodzi o ukraińskich rezydentów w Polsce, to chciałbym zapewnić o bardzo elastycznym i indywidualnym podejściu polskich organów podatkowych. Generalnie rzecz biorąc, nie negujemy co do zasady możliwości utrzymania w czasie wojny ośrodka żywotnych interesów na Ukrainie".

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Jak wynika z opisu Pani sprawy, Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych jest w Ukrainie. Świadczą o tym następujące okoliczności:

1)

ma Pani stałe miejsce zamieszkania w Ukrainie,

2)

ma Pani własny lokal mieszkalny w Ukrainie,

3)

po zakończeniu działań bojowych zamierza Pani wrócić na Ukrainę,

4) Pani ośrodek interesów życiowych mieści się w Ukrainie.

Nie będzie Pani więc osobą, która ma miejsce zamieszkania w Polsce z uwagi na centrum interesów życiowych.

Z opisu sprawy wynika jednak, że przebywa Pani w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W takim przypadku, po upływie 183 dni pobytu, będzie Pani uważana za osobę, która ma miejsce zamieszkania w Polsce w świetle art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ww. przepis stosuje się jednak z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska (art. 4a ustawy). Ostateczne przesądzenie, czy stanie się Pani polskim rezydentem podatkowym wymaga zatem odniesienia się do polsko-ukraińskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak Pani wskazała, zgodnie z przepisami ukraińskimi jest Pani rezydentem podatkowym Ukrainy. Zgodnie natomiast z polskimi przepisami po przekroczeniu 183 dni pobytu na terytorium Polski ma Pani/będzie Pani miała miejsce zamieszkania w Polsce.

Zastosowanie w Pani sytuacji znajdą tzw. reguły kolizyjne, które określa art. 4 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Konwencji:

W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

W świetle natomiast art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

a)

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek jej interesów życiowych);

b)

jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)

jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisów należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Z Pani wniosku wynika, że:

1) Pani stałe miejsce zamieszkania znajduje się w Ukrainie (ma Pani stałe miejsce zamieszkania w Ukrainie, a Pani pobyt w Polsce jest tymczasowy, uzależniony od działań wojennych); 2) ściślejsze powiązania osobiste łączą Panią z Ukrainą, tym samym Pani ośrodek interesów życiowych znajduje się w Ukrainie.

Okoliczności wskazane we wniosku przesądzają, że nie ma Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (tzw. rezydencji podatkowej) w Polsce, tylko w Ukrainie. Tym samym w Polsce ma Pani (i będzie miała Pani nadal, po przekroczeniu 183 dni pobytu) ograniczony obowiązek podatkowy. Oznacza to, że podlega Pani obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na jej terytorium.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl