0115-KDIT1.4011.418.2022.2.MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 2 sierpnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni prowadzi Gospodarstwo Rolne jako osoba fizyczna, jest właścicielem nieruchomości gruntowych i ma podpisane dwie umowy dzierżawy nieruchomości (każda z innym podmiotem - osobą prawną) w celu prowadzenia działalności na wydzierżawionej nieruchomości gruntowej przez dzierżawcę (elektrownia fotowoltaiczna). W przedmiotowych umowach wysokość czynszu dzierżawnego płatnego przez dzierżawcę raz w roku za cały jeden rok, składa się z dwóch składników:

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 10 czerwca 2011 r. w zakresie: 01.61.Z Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną. To przedsiębiorstwo nie jest związane z wynajmem prywatnym składnika majątku Wnioskodawczyni. Umowy dzierżawy zostały zawarte z Wnioskodawczynią jako osobą prywatną w formie dzierżawy składnika majątku.

Umowa zawiera zapis, że Dzierżawca będzie zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z podatkiem od nieruchomości, stosownie do wysokości wskazanej corocznie w decyzji o wysokości tego podatku, a Wnioskodawczyni będzie "pośrednikiem" w przekazaniu tego podatku właściwemu organowi.

§ 6 Czynsz i obciążenia

1. Strony ustalają, że czynsz dzierżawny składał się będzie z:

a) Czynszu za używanie i pobieranie pożytków, oraz

b) Podatku od nieruchomości.

2. Czynsz dzierżawny, o którym mowa w ust. 1a) powyżej, wynosi 13.000 (trzynaście tysięcy) PLN netto rocznie za 1 ha. gruntu objętego przedmiotem Umowy: podatek od nieruchomości, o którym mowa w ust. 1b) powyżej, wynika z decyzji organu podatkowego.

Pytanie

Czy wydzierżawiający nie wlicza wartości podatku od nieruchomości do podstawy opodatkowania przychodu z umowy dzierżawy podatkiem ryczałtowym od wynajmu w wysokości 8,5% w limicie 100 000 złotych rocznie i 12,5% powyżej dochodu rocznego 100 000 złotych, aby sztucznie nie powodować wzrostu dochodu a zarazem podstawy opodatkowania podatkiem ryczałtowym, mimo zawarcia wartości ww. podatku w fakturze jako wartość części składowej netto?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni nie będzie wliczała wartości podatku od nieruchomości do podstawy wyliczenia podatku ryczałtowego od dochodu podatnika z dzierżawy nieruchomości - składnika prywatnego majątku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 z późn. zm.) - dalej: "ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym":

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym".

Przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) to przychody, których źródłem jest:

najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 należą więc m.in. przychody z dzierżawy nieruchomości, jeśli nieruchomości nie są związane z działalnością gospodarczą (jeśli dzierżawa nie ma charakteru prowadzenia działalności gospodarczej).

W myśl art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Podstawą generowania przychodów z tytułu dzierżawy po stronie wydzierżawiającego jest zatem zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, przy czym - jak wynika z art. 693 § 2 Kodeksu cywilnego - czynsz można określić w pieniądzu lub świadczeniach innego rodzaju, a także w ułamkowej części pożytków.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym:

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie natomiast do przepisu art. 6 ust. 1a tej ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

A zatem, przysporzeniem majątkowym wydzierżawiającego, a tym samym jego przychodem podatkowym jest czynsz określony w umowie dzierżawy. Jednakże, aby przychód ten powstał po stronie wydzierżawiającego, musi zostać:

- otrzymany przez podatnika - tj. podatnik musi go rzeczywiście "dostać, odebrać, zainkasować, objąć w posiadanie", albo

- postawiony do dyspozycji podatnika - tj. zostać mu faktycznie udostępniony lub przekazany do odbioru.

Jednocześnie, wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem dzierżawy, które są ponoszone przez dzierżawcę, nie są składnikami przychodu wydzierżawiającego z tytułu dzierżawy, o ile z umowy wynika, że to dzierżawca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie są bowiem faktycznym przysporzeniem majątkowym wydzierżawiającego. Nie mieszczą się także w pojęciu "świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń", o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym zawarła Pani umowy dzierżawy. Dzierżawa ta ma tzw. charakter prywatny - nie ma charakteru działalności gospodarczej. Jest więc Pani źródłem przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymywany przez Panią stały czynsz (indeksowany rocznie wg wskaźnika GUS) należny Pani z tytułu dzierżawy jest Pani przysporzeniem majątkowym i jednocześnie Pani przychodem, który powinna Pani uwzględniać dla potrzeb ustalenia właściwej stawki ryczałtu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wartość podatku od nieruchomości, jako kosztu, który - zgodnie z zawartą umową dzierżawy - ma obowiązek pokrywać dzierżawca, nie będzie natomiast Pani przysporzeniem majątkowym. Nie ma przy tym znaczenia, że dzierżawca przekazuje Pani środki na pokrycie tego kosztu.

Prawidłowo wskazała Pani zatem, że nie ma obowiązku uwzględniania kwot otrzymywanych na pokrycie kosztu podatku od nieruchomości jako Pani przychodów. Nie będą one zatem miały wpływu na wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).