0115-KDIT1.4011.2.2019.3.DW - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.) i z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów preferencyjną stawką podatkową - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.) i z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W ramach tej działalności tworzy programy autorskie oraz rozwija i ulepsza programy komputerowe stworzone wcześniej przez inny podmiot, które podlegają ochronie patentowej. W ramach łączącej Wnioskodawcę z klientem umowy zawarto zapis, zgodnie z którym wynagrodzenie określone w umowie obejmuje również wynagrodzenie za korzystanie przez klienta oraz osoby trzecie za zgodą klienta na terytorium całego świata z wszelkich przedmiotów prawa własności intelektualnej, o których mowa w umowie, w tym za korzystanie ze wszystkich wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, utworów na wszelkich polach eksploatacji oraz know-how. Również prawo do uzyskania patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy i prawa z rejestracji wzoru przemysłowego dokonane w wyniku lub w związku z wykonywaniem przez klienta umowy, a także pierwszeństwo do uzyskania tych praw przysługuje klientowi na terytorium całego świata.

Umowa przewiduje dodatkowo, że Wnioskodawca przenosi na swojego klienta prawa do know-how, znaków towarowych lub baz danych powstałych w wyniku lub w związku z wykonywaniem umowy, z chwilą ich stworzenia lub dokonania przez Wnioskodawcę, a najpóźniej z chwilą ich pierwszego wykorzystania przez klienta w Polsce lub za granicą. Umowa wprost przewiduje przejście na klienta Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych do utworu (czyli programu komputerowego w rozumieniu art. 74 Prawa autorskiego), wszelkich jego uzupełnień, aktualizacji, poprawek, nowych wersji,... i... oraz.... Umowa wymienia pola eksploatacji w rozumieniu prawa autorskiego. Z majątkowymi prawami autorskimi nabywane są również zależne prawa autorskie.

Wnioskodawca rozważa obecnie korzystanie z możliwości opodatkowywania się na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy o PIT. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sytuacji, gdy dany przychód nie jest związany z tworzeniem utworu, a tworzeniem części lub przetwarzaniem części programu już istniejącego i podlegającego ochronie. Części wytwarzane lub przetwarzane przez Wnioskodawcę są wkomponowywane w istniejący program komputerowy, nie stanowią osobnej czy nawet samodzielnej aplikacji lub biblioteki (w rozumieniu programistycznym).

Wnioskodawca oczywiście jest świadom niezbędnych wymogów formalnych w zakresie odrębnej ewidencji w rozumieniu art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów lub usług. Nie jest natomiast działalnością obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do procesów lub usług.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że posiada na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Każde ulepszenie i rozwijanie wcześniej stworzonego programu stanowi nowe dzieło, które jest przenoszone na Zleceniodawcę Wnioskodawcy. Wobec tego, Wnioskodawca nie posiada licencji na ulepszanie i rozwijanie. Ulepszanie i rozwijanie oprogramowania dokonywane jest na zlecenie podmiotu będącego jego właścicielem. Jako że, ulepszenie i rozwijanie stanowi nowe dzieło, w związku z ulepszaniem i rozwijaniem programów komputerowych już istniejących Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględniony w cenie sprzedaży świadczonej przez podatnika usługi. Zatem taki dochód Wnioskodawca również ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez Wnioskodawcę czynności. Czynności zlecone Wnioskodawcy na podstawie umowy z klientem nie były, nie są i nie będą wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu czy w czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za 2019 r. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od grudnia 2018 r. Tworzone przez Wnioskodawcę dzieła w wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania komputerowego są odrębnymi częściami programu komputerowego - nie są odrębnymi programami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo stosować preferencyjne zasady opodatkowania opisane w art. 30ca i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli dany przychód nie jest związany z tworzeniem utworu w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, a jedynie tworzeniem nowej części lub przetwarzaniem istniejącej części programu już istniejącego i podlegającego ochronie, gdy części wytwarzane lub przetwarzane przez Wnioskodawcę są wkomponowywane w istniejący program komputerowy i nie stanowią osobnej, czy nawet samodzielnej aplikacji lub biblioteki (w rozumieniu programistycznym)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo stosować preferencyjne zasady opodatkowania opisane w art. 30ca i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nawet jeśli dany przychód nie jest związany z tworzeniem utworu w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, a jest związany jedynie z tworzeniem nowej części lub przetwarzaniem istniejącej części programu już istniejącego i podlegającego ochronie, gdy części wytwarzane lub przetwarzane przez Wnioskodawcę są wkomponowywane w istniejący program komputerowy i nie stanowią osobnej czy nawet samodzielnej aplikacji lub biblioteki (w rozumieniu programistycznym).

Jak wskazuje art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa) kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest również autorskie prawo do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Z literalnej treści przepisu wynika zatem, że nie tylko wytworzony przez podatnika program (właściwie autorskie prawo do tego programu) będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Takim prawem będzie również prawo wynikające z rozwinięcia lub ulepszenia programu już istniejącego.

Dodatkowo, w art. 30ca ust. 7 ustawy wskazano, że dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Skoro zatem, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, wynagrodzenie zawarte w łączącej Wnioskodawcę z klientem umowie o świadczenie usług obejmuje również wynagrodzenie za korzystanie przez klienta, oraz osoby trzecie za zgodą klienta, na terytorium całego świata, z wszelkich przedmiotów prawa własności intelektualnej, o których mowa w umowie, w tym za korzystanie z wszystkich wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, utworów na wszelkich polach eksploatacji oraz know-how, umowa wprost przewiduje przejście na klienta Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych do Utworu (czyli programu komputerowego w rozumieniu art. 74 Prawa autorskiego), wszelkich jego uzupełnień, aktualizacji, poprawek, nowych wersji,... i... oraz..., zasadnym jest zatem wnioskiem, że przychód z umowy przewidującej wynagrodzenie za rozwinięcie lub ulepszenie programu już istniejącego i przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych części lub przetworzonych/ulepszonych części tego programu będzie dochodem, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca tworzy nowe części lub przetwarza istniejące części programów komputerowych już istniejących w wyniku czego nie powstają odrębne programy komputerowe (nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci nowych autorskich praw do programów komputerowych), w konsekwencji efekty działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę nie stanowią kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że Wnioskodawca - wbrew jego przekonaniu - nie będzie mógł zastosować preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do dochodów uzyskanych z tytułu przenoszenia na Zleceniodawców autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów niebędących programem komputerowym, a tym samym nie będących kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.