0115-KDIT1.4011.197.2020.3.MST - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu: 24 lutego 2020 r.), uzupełnionym w dniu 22 maja 2020 r. oraz w dniu 7 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest:

* prawidłowe w odniesieniu do ww. dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę w związku z zawieraniem z kontrahentami pisemnych umów regulujących kwestię przenoszenia majątkowych praw autorskich do programów komputerowych,

* nieprawidłowe w odniesieniu do takich dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę w związku z umowami zawieranymi w formie ustnej.

W dniu 24 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony w dniach 22 maja 2020 r. oraz 7 czerwca 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Od dnia 1 marca 2018 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowania (62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem). Posiada On na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zgodnie z ogólną definicją, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wykonywana przez Wnioskodawcę działalność mieści się w zakresie pojęcia badań naukowych. Wynika to z faktu, że wykonuje On badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług.

Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klienta w ramach różnych projektów. Jest odpowiedzialny za tworzenie kodu źródłowego, łączenie ze sobą stworzonych modułów logiki w celu zaimplementowania logiki biznesowej aplikacji. Ponadto, jest On odpowiedzialny za programowanie testów jednostkowych, czyli kodu testującego aplikację, a także za programowanie konfiguracji sekwencji wdrożeniowej automatyzującej proces wdrożenia. Oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, twórczej działalności intelektualnej. Zajmuje się On opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi oraz rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej w prezentowanej formie. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie wymaga od Niego kreatywności i dostosowania do konkretnych potrzeb. Nie jest wynikiem jedynie mechanicznych działań, ale wnosi obiektywnie "nową" wartość. Jest również "odpowiednio ustalone", przez co Wnioskodawca rozumie, że zachodzi możliwość jego wyodrębnienia na tle innych tego typu produktów.

Swoją działalność Wnioskodawca wykonuje regularnie, starannie i systematycznie, w sposób uporządkowany, z nastawieniem na osiągnięcie z góry określonych celów, według przyjętego harmonogramu wykonywanych działań, z wykorzystaniem dostępnych Mu zasobów. Korzysta ze sprzętu odpowiedniego do wykonywanych przez Niego działań. Głównym celem obecnie trwającego projektu jest wdrożenie projektu u pierwszego klienta do końca marca br. roku, a następnie ciągły rozwój aplikacji w przyszłości. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi przyczyniają się do zwiększania zasobów wiedzy i tworzenia nowych rozwiązań technologicznych, poprzez samodzielnie tworzony kod aplikacji.

W wyniku wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, w ramach danego projektu powstaje każdorazowo kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. autorskie prawo do programu komputerowego. Działalność Wnioskodawcy skutkuje w powstaniu wytworzonych wskutek danych projektów aplikacji. Prawa te należą do katalogu określonego w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych. Prawa autorskie do programu komputerowego, które powstają w zakresie wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności w wyniku zawieranych umów są w całości przenoszone na kontrahenta, za co otrzymuje umówione wynagrodzenie. Z zawieranych umów wyraźnie wynika przeniesienie prawa, poprzez uwzględnienie odpowiednich zapisów.

Na potrzeby skorzystania z IP Box Wnioskodawca zlecił profesjonalnemu podmiotowi (biuro rachunkowe) prowadzenie ewidencji dla projektów dotyczących kwalifikowanych praw do programu komputerowego, poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP, zgodnej z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ewidencja jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W piśmie uzupełniającym w odpowiedzi na prośbę organu o wskazanie, na rzecz ilu i jakich podmiotów Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie rozwijania/wytwarzania oprogramowania wyjaśniono, że w 2019 r. było to dwóch kontrahentów: X Sp. z o.o. i podmiot Y, natomiast w 2020 r. jest to dotychczas X Sp. z o.o. Jednocześnie wskazano, że preferencyjną stawką Wnioskodawca chciałby opodatkować dochody:

* ze współpracy ze Spółką X - dochody osiągnięte dotychczas oraz przyszłe, które osiągnie do czasu ukończenia projektu, a także dochody, które osiągnie po ukończeniu projektu (przeniesieniu autorskich praw majątkowych),

* ze współpracy z podmiotem Y - dochody osiągnięte w roku 2019 oraz

* dochody, które Wnioskodawca osiągnie w wyniku zawarcia umów z przyszłymi kontrahentami, w przypadku gdy spełnione będą wymagane prawem przesłanki.

Ze Spółką X Wnioskodawcę łączy umowa o świadczenie usług zawarta w dniu 1 października 2018 r.w.... Zgodnie z § 3 ust. 1 umowy, Partner przenosi na spółkę-z chwilą wykonania usługi - całość praw majątkowych do stworzonego dzieła. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do dzieła obejmuje następujące pola eksploatacji w zakresie: utrwalenia, zwielokrotniania określoną techniką, wprowadzania do obrotu, rozpowszechniania, wprowadzania do pamięci komputera, publicznego wykonania albo publicznego odtworzenia, udzielania licencji na wykorzystanie dzieła. Wynagrodzenie zapłacone za wykonanie usługi zawiera w sobie również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do dzieła. Z podmiotem Y Wnioskodawcę łączy z kolei umowa zawarta w formie ustnej, zawierająca analogiczne ustalenia. W przyszłości Wnioskodawca chciałby również podejmować współpracę z innymi podmiotami na zasadach spełniających przesłanki uzyskania ulgi IP Box. Obecnie jest na etapie rozmów z potencjalnymi klientami.

W uzupełnieniu wskazano przy tym, że aplikacje, o których mowa we wniosku stanowią programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz że samodzielnie tworzony przez Wnioskodawcę kod aplikacji jest programem komputerowym podlegającym ww. ochronie. Wnioskodawca zaznaczył ponadto, że tworzy samodzielnie kod, do którego przenosi prawa autorskie na klienta. Docelowy produkt powstaje we współpracy z innymi osobami, które również wytwarzają kod komputerowy. Aktualny projekt do motywowania pracowników jest tworzony w zespole, jednak poprzedni (prawie cały 2019 rok) polegał na tworzeniu wielu niezależnych programów, z czego jeden z nich był tworzony wyłącznie przez Wnioskodawcę. Sytuacja z firmą Y wyglądała tak, że projekt był na początku rozwijany przez kilka osób, a następnie od września 2018 r. Wnioskodawca dodawał nowe funkcjonalności samodzielnie.

W odniesieniu do współpracy z "pierwszym klientem" i ciągłego rozwijania tworzonej aplikacji w przyszłości Wnioskodawca doprecyzował, że zmiany wprowadzone do rozwijanej aplikacji nie będą miały charakteru rutynowych, okresowych zmian. Planuje On, aby dalsza współpraca z klientem polegała na tworzeniu osobnych programów komputerowych stanowiących możliwe do dołączenia moduły dla pierwotnie stworzonego oprogramowania. Do każdego z kolejnych programów komputerowych Wnioskodawcy będą przysługiwały autorskie prawa majątkowe, które będzie przekazywał na kontrahenta. Rozwijane będą osobne programy komputerowe mogące stanowić dodatkowe moduły dla aplikacji pierwotnej. Wnioskodawca będzie właścicielem każdego z tych osobnych programów. Jednocześnie wskazano, że w efekcie rozwijania aplikacji powstanie odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na pytanie organu odnośnie tego, czy - odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów - ewidencja jest przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej udzielił On odpowiedzi twierdzącej.

Wnioskodawca wskazał przy tym, że Jego firma ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności. Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz klientów nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecających te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku doprecyzowano, że sformułowanie: Głównym celem obecnie trwającego projektu jest wdrożenie projektu u pierwszego klienta do końca marca br. (...) dotyczyło firmy trzeciej świadczącej usługi kurierskie, która jest jednym z docelowych odbiorców. Jednocześnie wskazano, że zawartą w pierwszym piśmie uzupełniającym informację, zgodnie z którą aktualny projekt do motywowania pracowników jest tworzony w zespole, jednak poprzedni polegał na tworzeniu wielu niezależnych programów, z czego jeden z nich był tworzony wyłącznie przez Wnioskodawcę należy odnieść do współpracy ze Spółką X. Na pytanie organu odnośnie tego, czy ww. program jest programem komputerowym podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego autorskie prawa majątkowe Wnioskodawca przeniósł na kontrahenta, a dochód z takiego przeniesienia zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatkową udzielono odpowiedzi twierdzącej precyzując przy tym, że program ten stanowi przejaw działalności twórczej, ma indywidualny charakter i jest ustalony. Dochód z takiego przeniesienia zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatkową.

Z kolei na wyrażoną w wezwaniu wątpliwość organu, czy - wobec wskazania w uzupełnieniu w odniesieniu do współpracy z firmą Y - że projekt był na początku rozwijany przez kilka osób, a następnie od września 2018 r. Wnioskodawca dodawał nowe funkcjonalności samodzielnie, takie nowe funkcjonalności stanowiły odrębne programy komputerowe podlegające ochronie z art. 74 powołanej ustawy, do których autorskie prawa majątkowe Wnioskodawca przeniósł na kontrahenta i wobec dochodu z przeniesienia ww. praw zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatkową Wnioskodawca odpowiedział twierdząco jednocześnie wskazując, że funkcjonalności (programy) stanowią przejaw działalności twórczej, mają indywidualny charakter i są ustalone. Dochód z takiego przeniesienia zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu będzie możliwe użycie stawki opodatkowania 5% odnośnie do dochodów uzyskiwanych z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych tworzonych i rozwijanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w Jego przypadku spełnione są wszystkie kryteria określone prawem, a tym samym w rozliczeniu rocznym podatku będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego oprogramowania.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie wynika z tego, że tworzy On i rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność ta spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Wytworzone prawa należą do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy i podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z przeniesienia tych praw Wnioskodawca otrzymuje dochód na podstawie umów zawieranych z kontrahentami. Prowadzi On odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie opodatkowania preferencyjną stawką podatkową dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąganych przez Wnioskodawcę w związku z zawieraniem z kontrahentami pisemnych umów regulujących kwestię przenoszenia majątkowych praw autorskich do programów komputerowych oraz nieprawidłowe w odniesieniu do takich dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę w związku z umowami zawieranymi w formie ustnej.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W przedmiotowej sprawie, wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do oceny możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania wobec dochodów uzyskiwanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych tworzonych i rozwijanych w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Jak wynika z uzupełnienia, Wnioskodawca zawarł w tym zakresie zarówno umowy pisemne, jak i ustne.

Stosownie do treści art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Wobec powyższego, w odniesieniu do zawierania z kontrahentami pisemnych umów regulujących kwestię przenoszenia majątkowych praw autorskich do programów komputerowych należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawców praw autorskich do wytwarzanego i rozwijanego programu komputerowego - autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone i rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

W odniesieniu natomiast do osiągania przez Wnioskodawcę dochodów z przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych w związku z umowami zawieranymi w formie ustnej należy stwierdzić, że z uwagi na brak zachowania właściwej, tj. pisemnej formy takich umów, a co za tym idzie - ich nieważności w świetle zapisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, 5% stawka podatku nie ma zastosowania, bowiem w takiej sytuacji nie dochodzi do skutecznego przeniesienia ww. praw na nabywcę. W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tej części uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.