0115-KDIT1-3.4012.591.2019.1.KJ - Zwolnienie z VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2019 r. (data wpływu 6 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży zabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży zabudowanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanej nieruchomości. W ww. nieruchomości prowadzona jest działalność gospodarcza. Budynek został wybudowany w 1969 r. i od tego roku nieprzerwanie wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. W okresie użytkowania tego budynku poniesione nakłady na jego ulepszenie nie przekroczyły 30% jego wartości. Wnioskodawca podpisał akt notarialny - przedwstępną umowę sprzedaży. W akcie notarialnym znalazł się zapis, którego zażądała strona kupująca, iż w przypadku doliczenia do ceny sprzedaży podatku od towarów i usług (VAT) Wnioskodawca do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy jest zobowiązany do przedłożenia interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o konieczności naliczenia podatku od towarów i usług (VAT).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Budynek został oddany do użytkowania w 1969 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej w pytaniu nieruchomości będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie " art. 43 pkt 10" ustawy o VAT, ponieważ doszło już do pierwszego zasiedlenia ww. budynku i od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Działka (...) o powierzchni (...) m², budynek na niej postawiony ma założoną KW (...). Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od podatku towarów i usług. Pierwsze zasiedlenie w 1969 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na gruncie ustawy za towary uznaje się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Artykuł 29a ust. 8 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w wydanych do niej przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych, spełniających określone w tych przepisach warunki.

Tak zatem, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, pierwsze zasiedlenie stanowi oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Rozstrzygając, czy w danych okolicznościach doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ww. przepisów, uwzględnić należy tezy wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 16 listopada 2016 r. w sprawie C-308/16 dot. Kozuba Premium Selection Sp.z.o.o., w którym to uznano, iż pierwsze zasiedlenie nie musi być związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE. Trybunał potwierdził, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - w obu przypadkach doszło bowiem do korzystania z budynku. W tym kontekście zaznaczyć również należy, iż TSUE w sposób jednakowy traktuje pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu obiektu oraz po jego ulepszeniu. Trybunał stoi na stanowisku, że w obu tych sytuacjach do pierwszego zasiedlenia budynku wystarczy samo rozpoczęcie jego użytkowania.

W świetle przepisów Dyrektywy oraz utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy zatem rozumieć szeroko - jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W konsekwencji, aby w danych okolicznościach można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do faktycznego zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, zamierza dokonać sprzedaży należącej do niego zabudowanej nieruchomości. Jak wskazano we wniosku, znajdujący się na nieruchomości budynek wybudowany został w 1969 r. i od tego czasu nieprzerwanie wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. W okresie użytkowania przedmiotowego budynku poniesione nakłady na jego ulepszenie nie przekroczyły 30% jego wartości.

Analiza opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do konkluzji, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z uwagi bowiem na fakt, iż przedmiotowy budynek oddano do użytkowania w 1969 r., stwierdzić należy, że doszło już do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przywołanego wyżej art. 2 pkt 14 ustawy. Ponadto nie ulega wątpliwości, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku dokonaną przez Wnioskodawcę upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W niniejszej sprawie zatem spełnione zostaną warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy powyższe zwolnienie będzie również dotyczyło dostawy gruntu związanego z przedmiotowym budynkiem.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że - jak wynika z całokształtu okoliczności przytoczonych we wniosku - nakłady poniesione na ulepszenie przedmiotowego budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.