0115-KDIT1-3.4012.567.2018.2.EB - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek z majątku osobistego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 września 2018 r.), uzupełnionym w dniach 28 września i 15 października 2018 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 28 września i 15 października 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1998 r. nabył Pan działkę rolną niezabudowaną nr 80/4, o powierzchni 0,73 ha, w obrębie ewidencyjnym S. W 1999 r. rozpoczął Pan budowę domu siedliskowego. Budowa została zakończona w 2003 r. Od 2004 r. do chwili obecnej otrzymuje Pan z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa płatności bezpośrednie do gruntów rolnych. Do końca lipca 2018 r. objęty był Pan ubezpieczeniem społecznym rolników (KRUS). W lipcu 2018 r. przeszedł Pan na emeryturę. W najbliższym czasie zamierza Pan sprzedać swoje siedlisko i zmienić miejsce zamieszkania. Z uwagi na aktualne przepisy ograniczające znacznie sprzedaż nieruchomości rolnych w 2018 r. dokonał Pan podziału działki siedliskowej nr 80/4 na działki: nr 80/14, o powierzchni 0,1855 ha, na której prowadzi uprawy rolne, nr 80/15, o powierzchni 0,299 ha, na której usytuowany jest dom i ogród oraz nr 80/16, o powierzchni 0,2454, na której znajduje się staw. Zamierza Pan zbyć działki nr 80/15 i 80/16 jednemu nabywcy, z uwagi na wspólne zagospodarowanie terenu tych działek, a działkę 80/14 innemu nabywcy. Nie jest Pan podatnikiem VAT. Poza podziałem gruntu nie wykonał Pan żadnych innych czynności, nie wystąpił z wnioskiem o warunki zabudowy dla działki 80/14, nie wykonał przyłączy wodociągowych, energetycznych i kanalizacyjnych. Nie oferował Pan ww. działek na sprzedaż w "żadnych mediach".

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zamiarem sprzedaży działek i domu, będzie Pan występował jako podatnik podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zamiar zbycia opisanych nieruchomości ma charakter zwykłego rozporządzania własnym majątkiem, a nie typowego handlu nieruchomościami. Wskazał Pan, że działkę nr 80/4 nabył przed dwudziestu laty, wybudował na niej dom i znalazł na długi czas miejsce do życia. Będąc na emeryturze zamierza Pan zmienić miejsce zamieszkania. Podziału działki dokonał Pan tylko ze względu na przepisy ograniczające i utrudniające zbycie nieruchomości rolnych. W tej sytuacji uważa Pan, że sprzedaż opisanych nieruchomości nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Wskazać należy, że w przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek służących do działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne, wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10).

Udzielając odpowiedzi na postawione w tym temacie pytania prejudycjalne, Trybunał wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Inaczej jest natomiast, wyjaśnił Trybunał, w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Warunkiem uznania osoby fizycznej za podatnika podatku od towarów i usług - w świetle przywołanego orzeczenia TSUE - jest to czy ta osoba podejmuje aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntu, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, tj. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i osoba ta nie podejmuje aktywnych działań w celu dokonania sprzedaży, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza treści wniosku, przywołanych regulacji prawnych oraz orzeczenia TSUE, prowadzi do stwierdzenia, że w związku z planowaną sprzedażą domu (posadowionego na działce nr 80/15) oraz działek gruntu niezabudowanego (działka nr 80/14 i 80/16) nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w 1999 r. nabył Pan grunt (działkę nr 80/4), na której wybudował dom. W związku z przejściem w 2018 r. na emeryturę podjął Pan decyzję o sprzedaży domu. W tym celu podzielił ww. grunt na 3 działki (nr: 80/14, 80/15, 80/16). Poza tym nie podejmował Pan innych aktywnych działań w związku ze sprzedażą nieruchomości, takich jak wykonanie przyłączy do działek niezabudowanych, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w prasie, internecie. Zatem należy stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji będzie korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Stąd też ww. czynności będą stanowiły działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym sprzedaż ww. działek z majątku osobistego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.