0115-KDIT1-3.4012.350.2017.2.JC - Zwolnienie limitowe z VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2017 r. (data wpływu 20 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniach 3 i 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 3 i 8 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 16 września 2009 r. prowadzi działalność gospodarczą, która początkowo polegała na sprzedaży internetowej. Jeszcze w 2009 r. nastąpiła utrata zwolnienie z VAT i wystąpił obowiązek zarejestrowania się jako podatnika VAT czynny.

Od 2015 r. Wnioskodawca prowadzi dodatkowo biuro rachunkowe - nie udziela porad prawnych ani księgowych. Rozlicza firmy miesięcznie na podstawie umów oraz rozlicza klientów indywidualnych - roczne zeznania podatkowe.

Uzyskany przychód w 2015 r. - 72. 000,00 zł.

Uzyskany przychód w 2016 r. - 61.000,00 zł.

Wnioskodawca w prowadzonej działalności nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od 1 stycznia 2018 r. Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z VAT w związku z tym że "dochód" nie przekracza obowiązującego limitu oraz nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, może skorzystać ze zwolnienia z VAT w związku z tym, że prowadzi sprzedaż wysyłkową i usługi księgowe które podlegają zwolnieniu z VAT, a "dochody" nie przekraczają obowiązującego limitu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Z treści art. 113 ust. 4 ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak stanowi art. 113 ust. 9 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 11 powołanej ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży internetowej i usług księgowych jako biuro rachunkowe. Od 2009 jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W prowadzonej działalności nie udziela porad prawnych ani księgowych. Rozlicza firmy miesięcznie na podstawie umów oraz rozlicza klientów indywidualnych - roczne zeznania podatkowe. Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W latach 2015 i 2016 r. obrót roczny nie przekroczył kwoty 150.000 zł.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro Wnioskodawca w prowadzonej działalności nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług to należy zgodzić się ze stanowiskiem wyrażonym we wniosku, że Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Jeżeli jednak wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o ustawy o podatku od towarów i usług przekroczy kwotę, o której mowa w tym przepisie, zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia podmiotowego w momencie wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem, uwzględniając fakt, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym od 2009 r. i - jak wynika z wniosku - w 2015 i 2016 r. nie uzyskał obrotu ze sprzedaży opodatkowanej przekraczającego kwotę limitu uprawniającą do zwolnienia, to będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od 1 stycznia 2018 r. pod warunkiem, że wartość sprzedaży w 2017 r. nie przekroczy kwoty 200.000 zł i nie wykona czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, pomimo odmiennej argumentacji, uznano za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie okoliczności przedstawionych we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.