0115-KDIT1-3.4012.275.2017.2.MZ - VAT w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług kompleksowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 lipca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.275.2017.2.MZ VAT w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług kompleksowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2017 r. (data wpływu 31 maja 2017 r.), uzupełnionym w dniu 4 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług kompleksowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług kompleksowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka B. sp.j. jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (czyli jest podatnikiem VAT czynnym).

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest produkcja stolarki budowlanej - bram segmentowych garażowych oraz bram segmentowych przemysłowych. Odbiorcami są klienci instytucjonalni oraz prywatni. Bramy segmentowe są każdorazowo wykonywane na indywidualne zamówienie. Proces produkcji bram za każdym razem dostosowany jest do indywidualnych potrzeb klienta, a wymiary zależne są od wymiarów otworów w ścianach, które te bramy zabezpieczają. Brama segmentowa przemysłowa jest przeznaczona do zamknięcia otworów wjazdowych w halach przemysłowych magazynowych, obiektach typu warsztaty samochodowe, i inne.

Właścicielem wkładu (surowca) z którego produkowana jest brama jest Spółka. Zlecającym (zamawiającym) jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą (spółki) lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Klienci mogą zamówić samą bramę segmentową lub bramę segmentową wraz z usługą montażu zamówionej bramy.

Jeżeli zlecający zamawia bramę segmentową wraz z usługą montażu, wówczas koszt montażu stanowi od 10% do 35% wartości sprzedawanej bramy przemysłowej segmentowej. Po wyprodukowaniu bramy segmentowej przemysłowej, jej montażu oraz próbnym uruchomieniu i sprawdzeniu działania bramy następuje podpisanie protokołu odbioru zamontowanej bramy, Spółka wystawia zlecającemu (odbiorcy) fakturę na której w osobnych wierszach jest wyszczególniona cena: bramy, zestawu napędu (jeśli brama otwierana jest automatycznie) oraz usługi montażu bramy.

Spółka wystąpiła do Urzędu Statystycznego w Łodzi o nadanie numeru PKWiU na: bramę segmentową, bramę segmentową wraz z usługą montażu, usługę montażu bram segmentowych. W odpowiedzi z dnia 2 marca 2017 r. Spółka otrzymała nr PKWiU na:

1.

wytwarzanie stalowych bram przemysłowych i dwuściennych bram garażowych wypełnionych pianką 25.12.10.0 Drzwi i progi drzwiowe, okna i ramy do nich, z metalu,

2.

montaż bram garażowych lub przemysłowych obsługiwanych ręcznie 43.32.10.0 Roboty instalacyjne stolarki budowlanej",

3.

montaż automatycznych bram przemysłowych lub bram garażowych 43.29.19.0 Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Spółka złożyła odwołanie od decyzji, gdyż jej zdaniem nie otrzymała odpowiedzi na nadanie nr PKWiU dla bramy garażowej wraz z montażem. W odpowiedzi z dnia 13 maja 2017 r. otrzymała informację: "Jednocześnie informujemy, iż w zasadach metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), nie ma zapisu dotyczącego wartości materiałów użytych do produkcji wyrobów lub świadczenia usług. Mając powyższe na uwadze Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur nie może zająć w tej kwestii stanowiska".

Ponadto wniosek został przekazany do Głównego Urzędu Statystycznego Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów i w odpowiedzi z dnia 27 kwietnia 2017 r. Spółka otrzymała odpowiedź: Wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 2007, poz. 1293, z późn. zm.) segmentowe bramy przemysłowe i dwuścienne bramy garażowe, wypełnione pianką poliuretanową klasyfikowane były do grupowania PKWiU 25.12.10.0 "Drzwi i progi drzwiowe, okna i ramy do nich, bramy, żaluzje oraz ścianki działowe mocowane do podłogi z metalu" a ich montaż do grupowania PKWiU 43.32.10.0 "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej". Spółka w odpowiedzi na ww. pismo napisała wniosek o udzielenie jasnej odpowiedzi i nadanie numeru PKWiU na bramę segmentową wraz z montażem. W odpowiedzi z dnia 18 maja 2017 r. Główny Urząd Statystyczny odpowiedział: "...Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów Głównego Urzędu Statystycznego uprzejmie wyjaśnia, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzanej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) roboty instalacyjne i montażowe, wykonane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane w ramach działu 33 grupa 33.2, z następującymi zastrzeżeniami:

* roboty instalacyjne i montażowe, wykonane przez producenta wyrobu własnymi siłami, są sklasyfikowane tam, gdzie jest sklasyfikowany wyrób,

* budowlane roboty instalacyjne i montażowe, włączając instalowanie (montaż) stolarki budowlanej własnej produkcji, klasyfikuje się w dziale 43.

Zasada ta obowiązuje także w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.). W związku z powyższym, zgodnie z metodycznymi PKWiU 2008 i PKWiU 2016 producent konstrukcji stalowej klasyfikuje ją we właściwym grupowaniu Sekcji C Przetwórstwo przemysłowe, natomiast montaż konstrukcji stalowej w miejscu wbudowania klasyfikowany jest w odpowiednim grupowaniu dział 43 Sekcji F Budownictwo."

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 lipca 2017 r., Spółka doprecyzowała opis stanu faktycznego poprzez wskazanie, że:

1. z zawartych pomiędzy Spółką a kontrahentami umów wynika, że przedmiotem sprzedaży jest kompleksowe świadczenie polegające na sprzedaży bramy segmentowej wraz z usługą montażu. Dostawa bramy garażowej wraz z jej montażem jest jedną transakcją ze sobą ściśle związaną i nie można jej sztucznie rozdzielać. Po zamontowaniu wyprodukowanej bramy, następuje próbne uruchomienie oraz sprawdzenie pracy bramy, potem Spółka i kontrahent podpisują protokół odbioru zamontowanej bramy oraz fakturę sprzedaży;

2. Spółka wystąpiła do Urzędu Statystycznego w Łodzi o nadanie numeru PKWiU na: bramę segmentową, bramę segmentową wraz z usługą montażu, usługę montażu bram segmentowych. Zdaniem Spółki nie otrzymała ona jednoznacznej odpowiedzi na zadane pytanie. W związku z powyższym Spółka nie wie, czy może klasyfikować bramę segmentową wraz z usługą montażu zgodnie z pozycją 43.22.10.0 PKWiU "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej". Spółka ponownie przytoczyła treść korespondencji z organami statystycznymi, którą przedstawiła także w pierwotnej wersji wniosku;

3. nabywcy świadczonych przez Spółkę usług, których dotyczy wniosek są podatnikami, o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług (czyli są podatnikami VAT czynnymi);

4. Spółka wykonuje usługi dla różnych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Spółka wykonuje usługi na rzecz generalnych wykonawców usług budowlanych, a także bezpośrednio na rzecz inwestora. W złożonym wniosku zadane zostało pytanie dotyczące wykonywania usług wyłącznie na rzecz generalnego wykonawcy, dla którego Spółka jest podwykonawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka jest zobowiązana do rozliczenia podatku VAT na zasadzie mechanizmu odwrotnego obciążenia w stosunku do sprzedaży bramy segmentowej przemysłowej wraz z usługą montażu tej bramy w sytuacji gdy dla zamawiającego (usługobiorcy) Spółka jest podwykonawcą oraz zamawiającym jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, w sytuacji gdy usługa montażu bram segmentowych została sklasyfikowania wg PKWiU pod numerem 43.32.10.0 "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej"?

2. Czy Spółka na fakturze sprzedaży bramy segmentowej przemysłowej wraz z montażem może w poszczególnych pozycjach prezentować elementy składowe całej dostawy wyróżniając cenę: bramy, zestawu napędu (jeśli brama otwierana jest automatycznie), oraz usługi montażu bramy i do każdej z pozycji zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania 1, Spółka musi zastosować procedurę odwrotnego obciążenia w stosunku sprzedaży bramy segmentowej wraz z usługą jej montażu dla usługobiorcy będącego podatnikiem VAT czynnym, dla których Spółka jest podwykonawcą. Dostawa bramy garażowej wraz jej montażem jest jedną transakcją ze sobą ściśle związaną i nie można jej sztucznie rozdzielać. Nabywca chce otrzymać zamontowaną w ramach prac budowlano-montażowych bramę segmentową przemysłową, a prace te wykonywane są na budynku/budowli, polegają na połączeniu bramy z nimi (fizycznie/funkcjonalnie). Usługa montażu bram segmentowych została sklasyfikowania wg PKWiU pod numerem 43.32.10.0 "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej". Roboty te są wymienione w załączniku nr 14 do obowiązującej od dnia 1 stycznia 2017 r. ustawy o podatku od towarów i usług w wykazie usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8.

Natomiast odnośnie pytania 2, zdaniem Spółki dostawa bramy segmentowej przemysłowej wraz z jej montażem jest jedną transakcją ze sobą ściśle związaną i nie można jej sztucznie rozdzielać, wobec tego nie należy jej na fakturze sprzedaży sztucznie "rozbijać" na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, czyli: "brama segmentowa przemysłowa wraz z usługą montażu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221,) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Dla celów podatkowych złożone działania podatnika powinny być - co do zasady - traktowane jako jednolita całość. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje kilku świadczeń na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia - dla celów podatku od towarów i usług - stanowią jedną całość. Wniosek taki wypływa m.in. z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96). Natomiast zgodnie z orzeczeniem Trybunału w sprawie C-321/94 pomiędzy Faaborg-Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg, o tym, czy dana transakcja stanowi dostawę towarów czy świadczenie usług powinny decydować wszystkie okoliczności zawarcia tejże transakcji.

W ramach świadczenia złożonego wyróżnić można świadczenie podstawowe (zasadnicze) oraz świadczenia pomocnicze, które nie stanowią celu samego w sobie, ale służą wykonaniu świadczenia podstawowego. Świadczenie złożone jako jedną całość należy opodatkować według zasad właściwych dla świadczenia głównego.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9;

b.

usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Według art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego, "podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy" (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Przy dalszych "podzleceniach" przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest - w stosunku do swojego podwykonawcy - głównym wykonawcą swojego zakresu prac.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powołane regulacje ustawy wprowadzają mechanizm polegający na przeniesieniu obowiązku rozliczania podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego wykonana została ściśle określona usługa.

Mechanizm "odwrotnego obciążenia" podatkiem od towarów i usług stanowi odstępstwo od generalnej zasady wyrażonej w art. 193 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - dalej zwanej "Dyrektywą" - (zgodnie z którym osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług) i przenosi obowiązek rozliczenia VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę. Podstawą dla zastosowania tego szczególnego środka jest art. 199-199a Dyrektywy. W art. 199 ust. 1 oraz art. 199a ust. 1 Dyrektywy zawarty został zamknięty katalog transakcji, w odniesieniu do których państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik podatku od towarów i usług - odbiorca towarów i usług będących przedmiotem tych transakcji, wśród których wymieniono dostawę zużytych materiałów, zużytych materiałów nienadających się do ponownego użycia w tym samym stanie, złomu, odpadów przemysłowych i nieprzemysłowych, odpadów przetwarzalnych, częściowo przetworzonych odpadów oraz dostawy pewnych towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku VI (art. 199 ust. 1 lit. d) Dyrektywy). Do decyzji państw członkowskich Unii Europejskiej pozostawiono zarówno ewentualne zaimplementowanie tego mechanizmu na grunt krajowych regulacji, jak również kwestię, które spośród enumeratywnie wskazanych w dyrektywie towarów i usług zostaną nim objęte.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zauważyć należy, że z treści ww. art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy, jednoznacznie wynika, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 1 - 15 ustawy, faktura powinna zawierać:

1.

datę wystawienia;

2.

kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Jak stanowi art. 106e ust. 4 ustawy, faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Z treści złożonego wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca zawiera umowy z kontrahentami, z których wynika, że przedmiotem sprzedaży jest kompleksowe świadczenie polegające na sprzedaży bramy segmentowej wraz z usługą montażu. Dostawa bramy garażowej wraz z jej montażem jest jedną transakcją ze sobą ściśle związaną i nie można jej sztucznie rozdzielać. Po zamontowaniu wyprodukowanej bramy, następuje próbne uruchomienie oraz sprawdzenie pracy bramy, potem Spółka i kontrahent podpisują protokół odbioru zamontowanej bramy oraz fakturę sprzedaży.

Spółka wystąpiła do Urzędu Statystycznego w Łodzi o nadanie numeru PKWiU na: bramę segmentową, bramę segmentową wraz z usługą montażu, usługę montażu bram segmentowych. Zdaniem Spółki nie otrzymała ona jednoznacznej odpowiedzi na zadane pytanie. W związku z powyższym Spółka nie wie, czy może klasyfikować bramę segmentową wraz z usługą montażu zgodnie z pozycją 43.22.10.0 PKWiU "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej".

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą opodatkowania ww. usług świadczonych na rzecz generalnego wykonawcy przy zastosowaniu przepisów art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Rozstrzygając niniejszą sprawę w zakresie żądania wyrażonego przez Wnioskodawcę w postawionym pytaniu należy stwierdzić, że o charakterze świadczonych robót decyduje całokształt okoliczności faktycznych jakie towarzyszą realizacji tych czynności. Dlatego też wnioski płynące ze wskazanego wcześniej wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96) przystają do okoliczności przedmiotowej sprawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca (podatnik VAT czynny) działa jako podwykonawca (na zlecenie głównego wykonawcy będącego również podatnikiem VAT czynnym) i wykonuje czynności, które rzeczywiście zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU mieszczącym się w katalogu załącznika nr 14 do ustawy, to tym samym w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Zatem tak opisane i zaklasyfikowane we wniosku świadczenie kompleksowe polegające na sprzedaży bramy segmentowej przemysłowej wraz z usługą montażu realizowane na podstawie zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą działającym w charakterze podwykonawcy a generalnym wykonawcą podlegają rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, pod warunkiem że Wnioskodawca sklasyfikował/sklasyfikuje takie świadczenie pod symbolem PKWiU wymienionym w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokumentowania dokonywanych transakcji na fakturze należy wskazać, że z treści art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy, jednoznacznie wynika, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Ponadto, podkreślić należy, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym względzie przepisami prawa krajowego. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zaistniałe zdarzenie gospodarcze, a elementy formalne faktury, wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają znaczenie dowodowe.

Treść ww. art. 106e ust. 1 ustawy określa, jakie elementy powinna zawierać faktura. Są to elementy obligatoryjne, których podanie ma przede wszystkim cel fiskalny. Służą one bowiem do prawidłowego zidentyfikowania dla celów podatkowych strony podmiotowej danej transakcji, rodzaju transakcji, jak również wartości służących do określenia wysokości zobowiązania podatkowego w kwotach bezwzględnych. Podmiot zobowiązany do wystawienia faktury powinien - w myśl art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy - precyzyjnie określić rodzaj "fakturowanej" czynności, tj. podać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia - na co wskazują okoliczności przedstawionego stanu faktycznego - ze świadczeniem kompleksowym, należna zapłata za to świadczenie powinna być udokumentowana wystawieniem faktury, w której w części zasadniczej przeznaczonej na wskazanie nazwy towaru lub usługi winna znaleźć się wyłącznie nazwa właściwa dotycząca danego świadczenia (świadczenia kompleksowego), w tym przypadku sprzedaż bramy segmentowej przemysłowej wraz z montażem. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie, aby np. w części informacyjnej faktury zawrzeć - jeśli jest taka wola i postanowienia stron umowy - elementy oraz ich wartość, które składają się na cenę całego świadczenia.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy o zastosowaniu mechanizmu odwrotnego obciążenia bez wykazywania podatku VAT należnego na fakturze odnośnie elementów składowych całego kompleksowego świadczenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 106e ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna została wydana przy założeniu, że dokonywane przez Wnioskodawcę świadczenia kompleksowe zostały/zostaną sklasyfikowane jako czynności wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie, organ w niniejszej interpretacji nie mógł rozstrzygnąć prawidłowości klasyfikacji świadczenia kompleksowego w świetle PKWiU. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl