0115-KDIT1-3.4012.269.2017.1.AT - Zwolnienie z VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2017 r. (data wpływu 30 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży zabudowanej nieruchomości (nr geodez....) - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży zabudowanej nieruchomości (nr geodez....).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska... posiada zabudowaną nieruchomość nr geod...., którą zamierza sprzedać. Na nieruchomości o powierzchni... m kw. znajduje się budynek gospodarczy, murowany. Budynek jest własnością Gminy Miejskiej i łącznie z budynkiem mieszkalnym stanowi mieszkaniowy zasób Gminy. Wykorzystany był przez najemców budynku mieszkalnego położonego na sąsiedniej działce, stanowiącej przed podziałem geodezyjnym jedną nieruchomość, na podstawie umów dzierżawy, za który pobierano czynsz opodatkowany podatkiem VAT do grudnia 2012 r.

Na terenie, gdzie jest położona nieruchomość obowiązuje miejscowy plan zagospodarowanie przestrzennego, zgodnie z którym teren ten przeznaczony jest pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne z dopuszczeniem zabudowy i urządzeń towarzyszących, nieuciążliwych dla środowiska. Możliwość lokalizacji budynków gospodarczych i garaży wynika z treści planu, który określa ich gabaryty i warunki usytuowania na działce. Nieruchomość zostanie przeznaczona do zbycia w drodze przetargu i w chwili zbycia pozostanie zabudowana.

W związku z prowadzonym postępowaniem w sprawie sprzedaży ww. działki miejskiej, w roku 2017 dokonano ponownej wyceny zabudowanej nieruchomości i w sporządzonym operacie szacunkowym rzeczoznawca majątkowy, z uwagi na obecnie bardzo zły stan istniejącego budynku gospodarczego, określiła iż nadaje się on do rozbiórki, a koszt rozbiórki oszacowany w wysokości... zł pomniejszył wycenioną wartość działki budowlanej.

W stosunku do budynku będącego przedmiotem postępowania Gminie Miejskiej... nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Gmina Miejska nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania organu władzy publicznej nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa, dla zrealizowania których została powołana (zadania statutowe), jest natomiast podatnikiem tego podatku w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Miasto... jest podatnikiem podatku VAT z tytułu, np. dzierżaw, sprzedaży gruntu, wieczystego użytkowania, sprzedaży lokali mieszkalnych, itp.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej zabudowanej nieruchomości należy potraktować jako dostawę budynków lub budowli, dla których spełnione są przesłanki zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa w ramach sprzedaży opisanej nieruchomości miejskiej nr geod...., położonej w..., przy ul...., podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W prezentowanej sprawie nieruchomość jest zabudowana w sposób trwały i na dzień dostawy w takim stanie pozostanie. Znajdujący się na niej budynek do grudnia 2012 r. podlegał czynnościom opodatkowanym (umowa dzierżawy).

Miastu... w powyższej sprawie została wydana interpretacja indywidualna w dniu 18 listopada 2011 r. przez Ministra Finansów, w którego imieniu działał organ upoważniony do wydania interpretacji - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, znak sprawy..., która następująco zakwalifikowała ww. nieruchomość: "zwolnienie od podatku, z uwagi na spełnienie przesłanek określonych w art. 29 ust. 5 w nawiązaniu do art. 43 ust. 10 ustawy".

W związku z opisanym powyżej stanem budynku gospodarczego podlegającego sprzedaży wraz z działką pojawiła się wątpliwość co do możliwości zastosowania uzyskanej w roku 2011 interpretacji indywidualnej. Wówczas budynek gospodarczy stanowił wartość dodatnią, podlegającą zwolnieniu, natomiast w chwili obecnej budynek ten stanowi, wg operatu szacunkowego wartość ujemną, obniżającą wartość działki o koszt jego rozbiórki.

Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia jest, że wartość budynku gospodarczego wręcz pozbawiona jest wartości rynkowej, w związku z tym uznano, że z podatkowego punktu widzenia w analizowanej sprawie przedmiotem sprzedaży jest grunt z posadowionym na nim budynkiem gospodarczym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywą 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "(...) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Według art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza informacji zawartych w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia - w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE - pozwala na stwierdzenie, że miało miejsce pierwsze zasiedlenie opisanego murowanego budynku gospodarczego, od którego upłynęły 2 lata. A zatem - w przypadku planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży - zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Skutkiem powyższego dostawa gruntu, na którym posadowiony jest opisany wyżej budynek, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Podkreślić należy, że interpretacji udzielono przy założeniu, że opisany we wniosku obiekt w momencie jego dostawy stanowić będzie budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.