0115-KDIT1-3.4012.259.2018.1.JC

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 czerwca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.259.2018.1.JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2018 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.), uzupełnionym w dniu 21 maja 2018 r. (data wpływu 25 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla dostaw towarów, o których mowa w art. 28-28b ustawy o podatku od towarów i usług, realizowanych na podstawie odrębnych umów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 maja 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla dostaw towarów, o których mowa w art. 28-28b ustawy o podatku od towarów i usług, realizowanych na podstawie odrębnych umów.

We wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina... posiada status podatnika VAT czynnego. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm. - zwana dalej u.s.g.). W myśl art. 1 ustawy o samorządzie gminnym mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową, ilekroć jest mowa o gminie, należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium.

Zadania własne gminy określone są w art. 7 ustawy oraz uszczegółowione w przepisach szczególnych - konkretyzujących ich realizację. Zgodnie z art. 7 ustawy zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania te obejmują w szczególności sprawy:

1.

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,

2.

gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

3.

wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

3a) działalności w zakresie telekomunikacji,

4.

lokalnego transportu zbiorowego,

5.

ochrony zdrowia,

6.

pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych,

6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,

7.

gminnego budownictwa mieszkaniowego,

8.

edukacji publicznej,

9.

kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami,

10.

kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,

11.

targowisk i hal targowych,

12.

zieleni gminnej i zadrzewień,

13.

cmentarzy gminnych,

14.

porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,

15.

utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,

16.

polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej,

17.

wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej,

18.

promocji gminy,

19.

współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573).

20.

współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych - co wynika z art. 166 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są:

1.

rada gminy,

2.

wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W myśl art. 26 ust. 1 u.s.g. organem wykonawczym gminy jest wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 u.s.g). Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1868, z późn. zm.- zwana dalej u.s.p) prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców (...). Miastem takim jest więc Gmina.... Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p. Tak więc do zadań gminy będącej miastem na prawach powiatu oprócz zadań nałożonych przez u.s.g. dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p.

Zgodnie z art. 9 pkt 2-3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, z późn. zm.- zwana dalej u.f.p.) sektor finansów publicznych tworzą m.in. jednostki samorządu terytorialnego oraz jednostki budżetowe. Jednostkami budżetowymi, zgodnie z art. 11 u.f.p., są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, działające na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".

Na skutek wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław stwierdzone zostało, iż gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W konsekwencji tego należy uznać, że samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła. Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie TSUE za obowiązkowe uznano "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT.

Wskazać należy, iż jeżeli chodzi o inną formę organizacyjną sektora finansów publicznych, tj. samorządowe zakłady budżetowe to w dniu 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FSP 4/15) zważył, co następuje:

"8.17 Reasumując tę część rozważań, należy stwierdzić, że:

1. Samorządowy zakład budżetowy nie ma osobowości prawnej:

* działa w imieniu i na rachunek podmiotu, który go utworzył,

* kierownik zakładu działa jednoosobowo na podstawie udzielonego pełnomocnictwa.

2. Samorządowy zakład budżetowy realizuje tylko zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie gospodarki komunalnej o charakterze czynności użyteczności publicznej.

3. Wydzielenie mienia na rzecz samorządowego zakładu budżetowego ma jedynie charakter organizacyjny. Mienie pozostaje w bezpośrednim władztwie jednostki samorządu terytorialnego, która określa zasady gospodarowania mieniem wydzielonym na potrzeby zakładu.

4. Odpowiedzialność za zobowiązania samorządowego zakładu budżetowego ponosi jednostka samorządu terytorialnego, która go utworzyła. Jednostka samorządu terytorialnego przejmuje również zobowiązania zakładu budżetowego w przypadku jego likwidacji.

Zatem - w świetle kryteriów samodzielności podatnika wskazanych w wyroku TSUE z dnia 29 września 2015 r., w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław - nie można uznać, że samorządowy zakład budżetowy wykonuje działalność gospodarczą we własnym imieniu, na własny rachunek i własną odpowiedzialność oraz że ponosi on związane z prowadzeniem działalności gospodarczej ryzyko gospodarcze. Trybunał bowiem w wyroku tym jednoznacznie wskazał, że dla oceny samodzielności podmiotu jako podatnika VAT za istotne uznać należy, czy dana osoba wykonuje działalność we własnym imieniu, na własny rachunek i własną odpowiedzialność oraz czy ponosi ona związane z prowadzeniem działalności ryzyko gospodarcze. Wprawdzie samorządowy zakład budżetowy ma większą samodzielność od jednostki budżetowej, na tle właściwości której wypowiadał się TSUE, lecz z uwagi na nie spełnianie powyższych warunków, nie można stwierdzić, że ma on podmiotowość podatkową VAT odrębną od jednostki samorządu terytorialnego, która go utworzyła."

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie TSUE oraz ww. uchwały NSA za obowiązkowe uznano "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT.

Ponadto w broszurze informacyjnej z dnia 24 listopada 2016 r. pt. "Centralizacja rozliczeń w podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego." Minister Finansów zwrócił uwagę na następującą kwestie, mianowicie na stronie 5 jest napisane: «Zakres "przedmiotowy" centralizacji. Centralizacja dotyczy tylko i wyłącznie rozliczeń w podatku VAT. Obowiązki podatkowe wynikające z innych ustaw podatkowych pozostają bez zmian. Jednostki organizacyjne gminy (jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe) nadal pozostają zatem odrębnymi podatnikami na gruncie innych ustaw podatkowych, jeśli ustawy te nakładają na nie obowiązek odprowadzania stosownych podatków, np. posiadają status płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłacanych wynagrodzeń czy też - w przypadku zakładów budżetowych - status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Jednostki organizacyjne będą też zobowiązane - tak jak dotychczas - do odrębnego odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne czy zdrowotne. »

Termin obowiązkowej centralizacji podatkowej dotyczącej podatku VAT w samorządach został określony komunikatem Ministerstwa Finansów opublikowanym dnia 15 stycznia 2016 r. na dzień 1 stycznia 2017 r., zatem Gmina od tego właśnie terminu rozpoczęła scentralizowane rozliczanie podatku od towarów i usług, tj. procesem tym objęte zostały wraz z Urzędem Miasta.

wszystkie gminne jednostki budżetowe oraz samorządowy zakład budżetowy. Formalną podstawę ww. działania stanowi art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280).

Podkreślono, iż procesem tzw. centralizacji podatkowej nie zostały objęte spółki komunalne (spółki prawa handlowego z udziałem miasta), samorządowe instytucje kultury oraz samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, jak również te jednostki budżetowe, które resort finansów traktuje w nieco odmienny sposób, a mianowicie urząd pracy, inspektorat nadzoru budowlanego i komenda straży pożarnej.

W tym zakresie Gmina jest adresatem interpretacji indywidualnej:

1....

2....

Wskazać też należy, iż ww. interpretacje indywidualne zgodne są także z wykładnią dokonaną w ww. broszurze pt. "Centralizacja rozliczeń w podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego."

W ww. broszurze czytamy na str. 4: "Centralizacji rozliczeń nie podlegają:

* inne jednostki budżetowe (w tym również państwowe), których obowiązek utworzenia wynika z mocy prawa (obsługujące m.in. organy administracji zespolonej), np. Powiatowy Urząd Pracy, Komenda Powiatowa Policji, Inspektorat Nadzoru Budowlanego, Komendy Państwowej Straży Pożarnej,

* samorządowe instytucje kultury posiadające osobowość prawną (np. domy kultury, biblioteki, muzea, teatry, kina itp.),

* samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (szpitale, przychodnie zdrowia itp.),

* inne samorządowe osoby prawne,

* tworzone przez JST spółki działające jako spółki prawa handlowego (np. przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne)."

W chwili obecnej Gmina przygotowuje uruchomienie procedury przetargowej zmierzającej do wyłonienia w trybie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1579, z późn. zm.) Wykonawcy (dostawcy usług telefonicznych oraz dostawcy terminali telefonicznych). Wyłoniony w przetargu Wykonawca świadczyć będzie usługi oraz dokonywał dostawy telefonów komórkowych, przez okres dwóch lat. Tak więc oprócz świadczenia usług telefonicznych (usługa główna) przedmiotem zamówienia objęta ma być także dostawa towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, tj. telefonów komórkowych.

Procedurą przetargową objęte są:

1.

nieposiadające osobowości prawnej jednostki organizacyjne Gminy... objęte procesem centralizacji podatkowej:

* jednostki budżetowe, w tym Urząd Miasta... - urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego działający w formie samorządowej jednostki budżetowej, co definiuje § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług dla celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193),

* samorządowy zakład budżetowy - ZNK,

posługujące się w relacjach cywilnoprawnych "na zewnątrz" numerem identyfikacji podatkowej Gminy,

2. M. w... - jednostka budżetowa Gminy... - nie objęta procesem centralizacji podatkowej,

3. samorządowe instytucje kultury (...) - nie objęte procesem centralizacji podatkowej,

4. Ośrodek L. - nie objęty procesem centralizacji podatkowej,

5. M... "..." Sp. z o.o. - nie objęty jako spółka prawa handlowego procesem centralizacji podatkowej.

Po wyłonieniu Wykonawcy zawarte zostaną z nim umowy. Odrębne umowy (każdą z osobna) zawrą z wyłonionym Wykonawcą w imieniu Gminy jednostki organizacyjne, o których mowa w pkt 1).

Umowy z wykonawcami zawrze w imieniu osoby prawnej (Gminy) każda jednostka organizacyjna, nie będzie zaś zawarta jedna umowa przez Gminę z Wykonawcą, która obejmowałaby swoim zakresem podmiotowym wszystkie ww. jednostki organizacyjne.

Spowodowane jest to szeregiem wielorakich czynników do których należą m.in.: sprawy organizacyjne, tj. konieczność efektywnego prowadzenia nadzoru nad zawartymi umowami, w tym szczególności pełną odpowiedzialnością nad realizacją umowy, nadzorem nad budżetem umowy, odpowiedzialnością za ewentualne przekroczenie środków (budżetu umowy) przeznaczonych na realizacje umowy. Nie bez znaczenia jest także standardowy wymóg Wykonawcy polegający na tym aby każda jednostka wskazała przedstawiciela do zgłaszania usterek, zamawiania terminali komórkowych, rozliczeń oraz innych zagadnień związanych np. z zmawianiem przez jednostkę usług dodatkowych, prowadzeniem nadzoru nad naprawami telefonów komórkowych itp.

Wskazano także, że pomimo faktu iż na gruncie ustawy o VAT począwszy od 1 stycznia 2017 r. mamy do czynienia z tzw. jednym podatnikiem, to za odrębnym zawieraniem umów przemawia fakt że na gruncie pozostałych przepisów prawa gminne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe (każda z osobna) są odrębnymi:

a.

jednostkami w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, z późn. zm.), co wynika z art. 9 pkt 3 i 4, art. 11 art. 14-17,

b.

jednostkami w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395, z późn. zm.), co wynika z art. 2 pkt 4 lit. a i b w związku z art. 3 ust. 1 pkt 1,

c.

zakładami pracy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy oraz przepisów regulujących zatrudnienie w jednostkach samorządowych, tj. ustawy o pracownikach samorządowych Powyższe wynika z art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 902, z późn. zm.).

Dostawa telefonów będzie następowała sukcesywnie w miarę występującego zapotrzebowania na podstawie składanych przez daną jednostkę organizacyjną zamówień przez okres trwania umowy.

Dostawa telefonów według szacunków Gminy nie przekroczy prawdopodobnie kwoty 20.000 zł - ale licząc dla każdej jednostki organizacyjnej, o której mowa w pkt 1 z osobna, z wyjątkiem Urzędu Miasta.... Dla Urzędu Miasta... kwota wynikająca z umowy zawartej przez Urząd zapewne będzie przekroczona. Urząd jest również jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej i działa w formie jednostki budżetowej. Powyższe definiuje w taki właśnie sposób także § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług dla celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193). Niewątpliwie zaś przekroczy ww. kwotę biorąc pod uwagę wszystkie jednostki organizacyjne, o których mowa w pkt 1 liczone łącznie. Na dzień składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jak jego uzupełnienia - z uwagi na fakt, iż przetarg nie jest rozstrzygnięty - można operować jedynie szacunkami.

Wskazano, że w przetargu będą mogły wziąć udział firmy, których działalność polega na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. Potencjalnymi uczestnikami przetargu, a w konsekwencji wyłonionym Wykonawcą może być przedsiębiorca posiadający status podatnika VAT czynnego, gdyż nie jest możliwym aby dostawca usług telefonicznych korzystał ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT z uwagi na niski limit progu zwalniającego - obecnie 200.000 zł. Przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest ewentualne zastosowanie przez Gminę w zakresie jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 1 tzw. mechanizmu "odwrotnego obciążenia" podatkiem VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z ust. 1c, 1d i 1e oraz poz. 28b załącznika nr 11 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) w odniesieniu do telefonów komórkowych (ex. 26.30.22.0). W przypadku podmiotów o których mowa w pkt 2 -5), a więc odrębnych od Gminy osób prawnych (z wyjątkiem M. w..., który jest nieposiadającą osobowości prawnej jednostką budżetową, która jednak jak wyżej podkreślono nie podlega centralizacji podatkowej) - objęte są przetargiem na mocy zawartych z Gminą (Urzędem Miasta. Wydziałem...) porozumień o wspólnym prowadzeniu postępowania przetargowego, którego przedmiotem jest: zakup usług telefonii komórkowej wraz z dostawą telefonów komórkowych. Każdy z ww. podmiotów zawrze odrębną umowę z Wykonawcą. W trakcie trwania umowy każdemu z ww. podmiotów także będzie przysługiwać możliwość sukcesywnego zakupu z przysługującej mu puli telefonów na podstawie składanych zamówień.

Zakup w przyszłości telefonów przez podmioty, o których mowa w pkt 2 -5) nie jest jednak objęty niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji i tym samym postawionym we wniosku pytaniem (choć uczestnictwo podmiotów w procedurze przetargowej jest elementem opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę) z uwagi na fakt, iż podmioty te są odrębnymi od Wnioskodawcy (Gminy) podatnikami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z rozstrzygnięciem przetargu Gmina stanie się - w ramach mechanizmu "odwrotnego obciążenia", o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z ust. 1c,1d i 1e oraz poz. 28b załącznika nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług - podatnikiem od nabywanych telefonów komórkowych w ramach umów zawartych z wyłonionym Wykonawcą przez gminne jednostki organizacyjne podlegające procesowi centralizacji podatkowej?

Stanowisko Wnioskodawcy, w związku z rozstrzygnięciem przetargu Gmina stanie się w ramach mechanizmu "odwrotnego obciążenia" (o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z ust. 1c, 1d i 1e oraz poz. 28b załącznika nr 11 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) podatnikiem od tej części nabywanych telefonów komórkowych, których wartość objęta jedną umową zawartą z wyłonionym Wykonawcą przez gminną jednostką organizacyjną podlegającą procesowi centralizacji podatkowej przekraczać będzie kwotę 20.000 zł bez podatku.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: (...)

7.

nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

b.

nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

c.

dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122;

W myśl ust. 1c ustawy, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20 000 zł.

Zgodnie z ust. 1d za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy.

Na podstawie ust. 1e za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się również transakcję obejmującą więcej niż jedną umowę, o której mowa w ust. 1d, jeżeli okoliczności towarzyszące tej transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy.

W świetle ww. przepisów kluczową wydaje się ocena czy mają one zastosowanie do sytuacji zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę, w szczególności czy mamy do czynienia z jednolitą gospodarczo transakcją w rozumieniu art. 17 ust. 1d i 1e ustawy.

Przetarg centralnie ogłasza i rozstrzyga Gmina (Urząd Miasta...), objęte są nimi jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej objęte procesem centralizacji podatkowej, w tym Urząd Miasta... - posługujące się w relacjach cywilnoprawnych numerem identyfikacji podatkowej Gminy, dla których rozstrzygnięcie co do wyłonienia wykonawcy będzie wiążące, to z ww. przesłanek powstaje wątpliwość czy w odniesieniu do wszystkich gminnych jednostek organizacyjnych będziemy mieli jednak do czynienia z jednolitą gospodarczo transakcją w rozumieniu ww. przepisów, czy też będziemy mieli do czynienia z tyloma transakcjami ile jest umów.

W świetle ww. przepisów dowodzić można zarówno tezy, iż z jednolitą gospodarczo transakcją mamy do czynienia dla każdej jednostki organizacyjnej osobno i że liczenie progu 20.000 zł następuje dla każdej jednostki organizacyjnej i nabyć przez nią dokonywanych z osobna, jak i dowodzić można tezy przeciwnej, iż kwoty wynikające z umów zawartych przez jednostki organizacyjne dla potrzeb wyliczenia ww. kwoty należy sumować. Stanowisko obecnie zaprezentowane przez Wnioskodawcę upatruje przesądzającego znaczenia w przesłance, o której mowa w ust. 1d, tzn. wywodzi go z faktu zawarcia wielu umów (a nie jednej), choć zawartych przez jednostki organizacyjne w imieniu Gminy z jednym wybranym Wykonawcą.

Przed wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 zapadła uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS I/13. Teza ww. uchwały w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług.

Naczelny Sąd Administracyjny dokonał w uchwale kompleksowej wykładni charakteru jednostki budżetowej: « (...) Zagadnienie prawne przedstawione przez Naczelny Sąd Administracyjny dotyczy wykładni art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia tego zagadnienia ma ust. 1 tego artykułu, który stanowi:

"Art. 15.1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności."

Jak trafnie podniósł w ww. postanowieniu Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnienie przedstawionego zagadnienia prawnego wymaga przede wszystkim udzielenia odpowiedzi na pytanie czy gminna jednostka budżetowa wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 art. 15 ustawy o VAT ? Trzeba również mieć na uwadze, że przepis ten stanowi implementację art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112. W polskiej wersji językowej tego artykułu dyrektywy podatnika zdefiniowano jako każdą osobę prowadzącą samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Podobnie o samodzielnej działalności gospodarczej jest mowa w niemieckiej wersji językowej ("selbstandig"). Natomiast w wersjach językowych angielskiej i francuskiej, co sygnalizowali: Sąd w uzasadnieniu ww. postanowienia oraz Prokurator Generalny w przedstawionym wyżej stanowisku, działalność gospodarczą, która ma charakteryzować podatnika VAT, określa się jako "niezależną" (odpowiednio: "independently" i "independante"). W związku z tymi różnicami w piśmiennictwie zwraca się uwagę na wnioski, które wypływają z wykładni celowościowej art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112, znajdującej potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które przemawiają za uznaniem za podatnika VAT podmiotu wykonującego działalność gospodarczą niezależnie (por. Ł. Karpesiuk w: Dyrektywa VAT 2006/112/WE. Komentarz 2009 pod red. J. Martini, s. 96 - 97; także wyroki TSUE: z dnia 25 lipca 1991 r. w sprawie 202/90, Lex 83916 i z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie C - 210/04, Lex nr 190051). Dlatego też przy rozstrzyganiu zagadnienia prawnego przedstawionego w ww. postanowieniu należy mieć na uwadze nie tylko literalne brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, ale również kontekst wspólnotowy zawartej w nim definicji.

Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny uważa, że ocena czy działalność gospodarcza, którą ubocznie mogą prowadzić gminne jednostki budżetowe ma charakter samodzielny, czy też niezależny, wymaga dokonania analizy sytuacji prawnej takiej jednostki w zestawieniu z konstytucyjną i ustawową pozycją gminy. Dlatego też powinna być dokonana na gruncie prawa polskiego i nie wymaga dokonania wykładni prawa wspólnotowego. To gmina bowiem, zgodnie z art. 164 ust. 1 i art. 165 ust. 1 ustawy zasadniczej, jako podstawowa jednostka samorządu terytorialnego ma osobowość prawną i jej przysługuje prawo własności i inne prawa majątkowe. Natomiast czynności podejmowane przez gminne jednostki budżetowe na podstawie umów cywilnoprawnych, które mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, realizowane są w związku z zadaniami publicznymi należącymi do właściwości gminy, wykonywanymi przez te jednostki.

Gminna jednostka budżetowa stanowi jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, zaliczaną do jednostek sektora finansów publicznych. Status takiej jednostki budżetowej wynika przede wszystkim z przepisów rozdziału 3 działu I ustawy o finansach publicznych, w szczególności art. 11 i art. 12 tej ustawy. Cechą charakterystyczną gminnej jednostki budżetowej jest brak własnego mienia i dysponowanie jedynie wyodrębnioną i przekazaną w zarząd częścią majątku osoby prawnej, jaką jest gmina. W związku z tym gminna jednostka budżetowa działa jako statio municipi. O utworzeniu, połączeniu lub likwidacji gminnej jednostki budżetowej decyduje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, który w gminie stanowi rada gminy. Ten organ nadaje gminnej jednostce budżetowej statut, określający nazwę, siedzibę oraz przedmiot działalności.

Gospodarka finansowa takiej jednostki charakteryzuje się tym, że gminna jednostka budżetowa pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a swoje dochody odprowadza na rachunek gminy (tzw. zasada rozliczeń brutto). Powoduje to, że wielkość wydatków gminnej jednostki budżetowej nie jest w żaden sposób związana z wysokością dochodów zrealizowanych przez tę jednostkę. Ponadto gminna jednostka budżetowa nie dysponuje realizowanymi przez siebie dochodami. Natomiast organ wykonujący budżet - gmina w toku roku budżetowego ma do dyspozycji pełną kwotą dochodów uzyskiwanych przez gminne jednostki budżetowe. W piśmiennictwie zwraca się uwagę, że ponieważ poziom wydatków ponoszonych przez taką jednostkę nie zależy od jej dochodów, nie występuje pojęcie wyniku finansowego, nie ma zatem deficytu (straty), ani nadwyżki finansowej. W związku z tym jednostki budżetowe w najpełniejszy sposób realizują funkcję redystrybucyjną, która jest podstawową funkcją finansów publicznych (zob. L. Lipiec - Warzecha, Ustawa o finansach publicznych. Komentarz, ABC 2011, komentarz do art. 11).

Wymienione cechy gminnej jednostki budżetowej, powodują, że mimo wyodrębnienia organizacyjnego takiej jednostki, nie prowadzi ona działalności gospodarczej w sposób samodzielny, czy niezależny od gminy, której majątkiem, w tym środkami finansowymi dysponuje. Celem takiej jednostki nie jest zresztą prowadzanie działalności gospodarczej. Co najwyżej taka działalność może wystąpić przy okazji innej aktywności o zasadniczym charakterze. Wyodrębnienie organizacyjne gminnej jednostki budżetowej jest kształtowane przez gminę i służy do wykonywania jej zadań. Gmina jako organ władzy publicznej, a zarazem osoba prawna do wykonywania ciążących na niej zadań musi wykorzystywać inne jednostki organizacyjne, cechujące się różnym stopniem samodzielności czy niezależności. Z punktu widzenia statusu takich jednostek jako podatników podatku od towarów i usług istotne jest jednak nie wyodrębnienie organizacyjne, ale przede wszystkim samodzielne czy też niezależne wykonywanie działalności gospodarczej. Gminne jednostki budżetowe takiej działalności gospodarczej nie prowadzą. Wszelkie czynności wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych, które mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, podejmują w imieniu i na rzecz gminy, w ramach limitu środków przyznanych im na dany rok w uchwale budżetowej. Przy czym w przypadku jednostki budżetowej charakterystyczny jest brak związku między skutkiem tych czynności w aspekcie finansowym, a wydatkami jednostki. W związku z tym np. odprowadzenie podatku należnego dokonywane jest z tej części budżetu gminy, która została przekazana do dyspozycji jednostki w planie finansowym. Natomiast zwrot podatku wpływa do budżetu gminy, nie powiększając ilości środków finansowych, będących w dyspozycji jednostki budżetowej.

Gminna jednostka budżetowa, jako statio municipi, nie odpowiada też za szkody wyrządzone swoją działalnością. Taka odpowiedzialność ciąży na gminie. Nie ponosi również ryzyka związanego z podejmowaniem czynności opodatkowanych z uwagi na brak związku pomiędzy jej wydatkami, a dochodami. Bez względu na wypracowany dochód, otrzyma taką ilość środków finansowych na swoje wydatki jaka była uchwalona w budżecie gminy.

Trzeba też podkreślić, że zmiany, jakie wprowadzono do ustawy o finansach publicznych w 2010 r., zlikwidowały takie formy organizacyjne jak gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, rachunki dochodów własnych, czy fundusze motywacyjne, które pozwalały jednostkom budżetowym na pewną samodzielność w wykorzystywaniu swoich dochodów. Idea tych zmian polegała zresztą na konsolidacji sektora finansów publicznych i likwidacji odstępstw od zasady rozliczeń brutto.

Z przedstawionych względów z założenia jednostki budżetowe nie są wykorzystywane jako forma organizacyjna, za pośrednictwem której gminy prowadzą działalność komunalną, co nie wyklucza, że mogą one podejmować czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Można zauważyć, że preferowane do podejmowania takiej działalności są samorządowe zakłady budżetowe lub spółki prawa handlowego (zob. art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej - Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236, z późn. zm.).

Dlatego też w przypadku gdy w ramach ubocznej działalności gminnej jednostki budżetowej dojdzie do podjęcia czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług podatnikiem będzie gmina. Takie stanowisko ukształtowało się zresztą w orzecznictwie sądów administracyjnych przy okazji oceny dopuszczalności rejestrowania gminnej jednostki budżetowej - urzędu gminy jako odrębnego od gminy podatnika podatku od towarów i usług (np. wyroki NSA z dnia 23 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 273/09, z dnia 18 listopada 2008, I FSK 1148/07, opubl. CBOSA). W piśmiennictwie zwrócono uwagę, że to stanowisko sądów administracyjnych, znajdujące także potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, powinno skłonić do refleksji organy podatkowe przy przyznawaniu statusu podatnika samorządowym jednostkom budżetowym, które z uwagi na niewystarczającą samodzielność ani w świetle dyrektywy 2006/112, ani ustawy o VAT nie powinny być uznawane za podatników podatku od towarów i usług (zob. J. Perzanowska-Kuśnierek, R. Namysłowski w: Dyrektywa VAT, Polska perspektywa pod red. naukową R. Namysłowskiego i D. Prokop, Warszawa 2012, s. 70 - 71).

Wobec przedstawionych wyżej unormowań ustawowych, z których wynika, że gminne jednostki budżetowe nie mają przymiotu samodzielności, czy niezależności w dysponowaniu przyznanymi im środkami finansowymi, przy wykonywaniu wszelkich czynności, w tym opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, regulacja zawarta w § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia Ministra Finansów nie może mieć przesądzającego znaczenia, jako argument dotyczący uznania gminnej jednostki budżetowej za podatnika podatku od towarów i usług. Z przepisu tego pośrednio możnaby wyprowadzić wniosek, że wszystkie jednostki budżetowe są podatnikami podatku od towarów i usług gdyż zwolnieniem od podatku objęto usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi lub samorządowymi zakładami budżetowymi. Jednakże unormowanie to zawarte jest w akcie podustawowym, przy okazji uregulowania innego zagadnienia (zwolnień). Natomiast, zgodnie z art. 217 Konstytucji, określanie podmiotów opodatkowania następuje w drodze ustawy. Dlatego też wykładnia tego przepisu aktu wykonawczego musi być przeprowadzana w zgodzie z ustawą. (...) ».

Tak więc jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej nie zawiera (nie może zawierać) umów w imieniu własnym, lecz w imieniu osoby prawnej - Gminy, nie nabywa więc towarów ani usług, ani nie świadczy ich we własnym imieniu, nie gospodaruje także własnym majątkiem (takowego nie ma), lecz majątkiem osoby prawnej powierzonym w zarząd, jednak w kontekście definicji jednolitej transakcji gospodarczej może nie mieć to przesądzającego znaczenia.

Wnioskodawca uzasadniając zmienione stanowisko przywołał także wykładnię dokonaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 28 sierpnia 2017 r. znak 0112-KDIL1-1.4012.163.2017.1.MJ dla jednej z jednostek samorządu terytorialnego w zbliżonym stanie faktycznym i identycznym stanie prawnym.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zważył, co następuje: "Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Gmina powinna sumować wartość umów dotyczących nabycia towarów, o których mowa w art. 28-28b, zawieranych odrębnie przez jednostki organizacyjne Gminy oraz Urząd Miejski na potrzeby identyfikacji jednolitej gospodarczo transakcji i stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, a w szczególności czy w sytuacji, gdy wartość jednej umowy lub niektórych umów będzie wyższa niż 20.000 zł netto do dostaw dokonanych na podstawie pozostałych umów znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Należy na wstępie wskazać, że zarówno jednostki budżetowe, jak i zakłady budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie podatnikiem z tytułu czynności wykonywanych przez jednostki organizacyjne gminy może być więc wyłącznie Gmina.

W tym miejscu należy wskazać na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454, z późn. zm.), zwana dalej ustawą "centralizacyjną", zgodnie z którym jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy "centralizacyjnej", jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Artykuł 2 pkt 1 ustawy "centralizacyjnej" wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej - rozumie się przez to:

1.

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,

2.

urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Z opisu sprawy nie wynika, aby Gmina była stroną umowy ramowej (o współpracy), która przewidywałaby nabywanie przez jednostki organizacyjne Gminy w określonym horyzoncie czasowym towarów wymienionych w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy o łącznej wartości przekraczającej kwotę 20.000 zł (bez kwoty podatku). Zamówienie realizowane przez poszczególne jednostki organizacyjne Gminy oraz Urząd Miejski dokonywane będą na podstawie odrębnych umów.

Jak wskazano powyżej, za jednolitą gospodarczo transakcję, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy).

W konsekwencji, każda umowa dotycząca nabycia towarów wymienionych w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy zawarta przez jednostkę organizacyjną gminy (jak również przez Urząd Miejski) powinna być oddzielnie analizowana pod kątem limitu kwotowego przewidzianego w art. 17 ust. 1c ustawy.

Tym samym, Gmina na potrzeby identyfikacji jednolitej gospodarczo transakcji i stosowania odwrotnego obciążenia nie jest zobowiązana do sumowania wartości towarów nabywanych na podstawie odrębnych umów. W okolicznościach wskazanych w złożonym wniosku - w sytuacji, gdy okoliczności towarzyszące transakcji nabycia towarów, o których mowa w art. 28-28b lub warunki, na jakich umowa została zrealizowana, nie odbiegają od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami będącymi przedmiotem wniosku - jednolitą gospodarczo transakcję stanowi poszczególna umowa. W przypadku, gdy wartość umowy na dostawę towarów wymienionych w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy przekracza 20 000 zł do dostaw dokonanych na podstawie tej umowy ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Okoliczność ta nie skutkuje jednak obowiązkiem zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do dostaw towarów dokonanych na podstawie odrębnych umów, gdy wartość dostaw określona w każdej z nich nie przekracza 20 000 zł.

Reasumując, w sytuacji gdy poszczególne jednostki organizacyjne Gminy oraz Urząd Miejski będą zawierać w ramach swoich kompetencji odrębne umowy na dostawy towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy, oraz:

* wartość umowy zawartej przez Urząd Miejski będzie przekraczać 20 000 zł (bez kwoty podatku),

* wartość każdej z umów zawartych przez jednostki organizacyjne Gminy nie będzie przekraczać 20 000 zł (bez kwoty podatku),

podatnikiem z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy zawartej przez Urząd Miejski będzie Gmina, a z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umów zawartych przez jednostki organizacyjne Gminy poszczególni dostawcy.

Natomiast, w sytuacji gdy poszczególne jednostki organizacyjne Gminy oraz Urząd Miejski będą zawierać w ramach swoich kompetencji odrębne umowy na dostawy towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy, oraz:

* wartość umowy zawartej przez Urząd Miejski oraz odrębnej umowy zawartej przez jedną z jednostek organizacyjnych Gminy będzie przekraczać 20 000 zł (bez kwoty podatku),

* wartość każdej z umów zawartych przez pozostałe jednostki organizacyjne Gminy nie będzie przekraczać 20 000 zł (bez kwoty podatku),

podatnikiem z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy o wartości przekraczającej 20 000 zł (bez kwoty podatku) zawartej przez jednostkę organizacyjną Gminy oraz na podstawie umowy zawartej przez Urząd Miejski będzie Gmina, a z tytułu dostaw dokonywanych w ramach pozostałych umów zawartych przez jednostki organizacyjne Gminy poszczególni dostawcy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe. (...)".

Cytując obszerny fragment ww. Interpretacji Wnioskodawca argumentację z niej wynikającą przywołuje jako własną i stoi na stanowisku, iż kwot dotyczących telefonów wynikających z umów zawartych przez jednostki organizacyjne podlegające centralizacji podatkowej dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z ust. 1c,1d,i 1e nie sumuje się.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zaznaczyć że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że nie będzie zawierana umowa ramowa, która przewidywałaby nabywanie przez jednostki organizacyjne Gminy w określonym horyzoncie czasowym telefonów o wartości przekraczającej kwotę 20 000 zł.

Ponadto podkreślenia wymaga fakt, że niniejsze rozstrzygniecie zapadło przy założeniu, że poszczególne jednostki organizacyjne Gminy rzeczywiście będą zawierały z wyłonionym Wykonawcą odrębne i prawnie skuteczne umowy.

Jednocześnie zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl