0115-KDIT1-3.4012.255.2018.2.EB - Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na budowie infrastruktury rekreacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.), uzupełniony w dniu 18 maja 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na budowie infrastruktury rekreacyjnej w miejscowościach: W., S., D. i O. - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 maja 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na budowie infrastruktury rekreacyjnej w miejscowościach: W., S, D. i O.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Klub Sportowo-Turystyczny zgodnie z wpisem do KRS, zaświadczeniem o numerze identyfikacyjnym REGON oraz statutem, jest stowarzyszeniem. Źródłem przychodów stowarzyszenia są dotacje, składki członkowskie oraz darowizny. W grudniu 2017 r. Klub złożył wniosek o powierzenie grantu na realizację operacji w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Celem inwestycji jest budowa ogólnodostępnych, wielofunkcyjnych, plenerowych stref aktywności, skierowanych do różnych grup wiekowych oraz tworzenie przestrzeni aktywności sportowej, sprzyjającej międzypokoleniowej integracji społecznej.

Zadanie będzie polegało na zagospodarowaniu terenu poprzez budowę czterech obiektów infrastruktury rekreacyjnej w ogólnodostępnych miejscach, w miejscowościach: W., S., D. i O. Do kosztów kwalifikowanych zalicza się również podatek od towarów i usług (VAT) w przypadku gdy wnioskodawca nie może tego podatku odzyskać z instytucji skarbowej (§ 4 pkt 3 pdpkt 1). Klub nie prowadzi działalności gospodarczej, czynności realizowane w ramach ww. działania będą skierowane na rozwój turystyczny i gospodarczy terenów wiejskich, z których będzie korzystać duża liczba mieszkańców wsi. Wszystkie planowane działania w ramach tego projektu będą miały charakter nieodpłatny, więc nie będą generować przychodów. Klub nie jest podatnikiem VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Wszystkie wydatki poniesione w związku z realizacją ww. projektu zostaną udokumentowane wystawionymi na Klub fakturami VAT. Klub "nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1" ustawy o podatku od towarów i usług. Zakupione materiały i usługi w ramach projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Interpretacja będzie stanowić załącznik do wniosku o płatność na etapie refundacji wydatków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Klub może odzyskać podatek naliczony, który zostanie poniesiony w związku z realizacją operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji brak jest związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, zatem nie zachodzą przesłanki wymienione w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Klub nie ma prawa obniżenia kwoty podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku. Klub nie jest uznawany za podatnika VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej. Klub wyraża więc stanowisko, że w przedstawionym zdarzeniu nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zapłaconego w cenie nabywanych towarów i usług przy realizacji opisanego zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro infrastruktura rekreacyjna (ogólnodostępne, wielofunkcyjne, plenerowe strefy aktywności), która powstanie w czterech miejscowościach w wyniku realizacji projektu nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych, Klub nie będzie miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z tym projektem. Ponadto nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie będzie stanowić środków wskazanych w przywołanym rozporządzeniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 40, 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.