0115-KDIT1-3.4012.200.2018.3.AT - VAT w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości w drodze licytacji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 czerwca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.200.2018.3.AT VAT w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości w drodze licytacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2018 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 30 maja 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości w drodze licytacji (...) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 30 maja 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości w drodze licytacji (...).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W sprawie egzekucyjnej KM..., jako organ egzekucyjny, Wnioskodawca prowadzi postępowanie przeciwko dłużnej spółce... w.... KRS...., NIP.... Dłużniczka widnieje jako aktywny podatnik podatku VAT. Spółka posiada prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności posadowionego na nim budynku i innych urządzeń, położonego w... przy ul...., dla których Sąd Rejonowy w... prowadzi księgę wieczystą o nr..., z której to nieruchomości została wszczęta egzekucja. Zgodnie z operatem szacunkowym wycena nieruchomości tej wynosi... zł.

Budynek na gruncie został wybudowany w okresie wrzesień 2010 - październik 2011 przez... w..., KRS..., a wartość inwestycji wyniosła... zł. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem o funkcji "budynki biurowe" o pow. Użytkowej... mkw. oraz budynkiem o funkcji "zbiorniki, silosy i budynki magazynowe" o pow. użytkowej... mkw.

Nieruchomość została następnie zbyta na rzecz..., KRS..., NIP... w dniu... marca 2012 r. za kwotę... zł brutto (z VAT).

Nieruchomość była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez ww. spółkę. W dniu... października 2012 r. została zawarta umowa dzierżawy na okres 10 lat pomiędzy... jako właścicielem m.in. nieruchomości w... przy ul.... nr..., zabudowanej budynkiem magazynowo-biurowym, a.... Czynsz dzierżawny został opodatkowany podatkiem VAT. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku, które były niższe niż 30% wartości początkowej obiektu.

Użytkowanie wieczyste nabyte zostało przez spółkę... wskutek umowy o przeniesienie praw na zabezpieczenie w dniu... grudnia 2012 r. od..., KRS..., NIP.... i nieruchomość została wydana nabywcy we władanie w dniu... grudnia 2012 r. Wartość przedmiotu umowy strony ustaliły na kwotę... zł (bez podatku VAT), a spółkom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z tą transakcją.

W dniu... września 2013 r. została zawarta umowa najmu w celu używania i pobierania pożytków na okres 10 lat pomiędzy..., jako właścicielem nieruchomości w... przy ul...., nr..., zabudowanej budynkiem magazynowo-biurowym o pow.... mkw., a..., KRS..., NIP.... Najemca według umowy ma prawo oddawania osobom trzecim przedmiot najmu, bądź jego części w poddzierżawę, podnajem, albo do bezpłatnego używania, a wysokość czynszu strony ustaliły na kwotę... zł netto plus należny podatek VAT. Powyższa umowa najmu została wpisana do działu III księgi wieczystej nr....

Na podstawie umowy przed notariuszem z dnia... marca 2015 r.... zatrzymała prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w... przy ul....., nr.... oraz wyraziła zgodę na wykreślenie roszczenia zwrotnego przeniesienia tego prawa na rzecz.... Wartość przedmiotu umowy strony ustaliły na kwotę... zł.

Aktualnie nieruchomość została podnajęta trzeciemu podmiotowi na okres 5 lat od... listopada 2013 r. do... października 2018 r. Według posiadanej wiedzy użytkownik wieczysty.... nie dokonywał wydatków na ulepszenie budynku, a jeżeli ich dokonywał, to wydatki te nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Budynki należące do.... były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze stanowiące czynność opodatkowaną od... września 2013 r. Umowa najmu w chwili obecnej nadal jest aktualna.

Przedmiotem sprzedaży w drodze egzekucji nieruchomości nr... będzie jeden budynek magazynowo-biurowy.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie.

Czy komornik będąc "płatnikiem" podatku VAT, stosownie do art. 18 ustawy o VAT, przy ewentualnym zbyciu w drodze licytacji publicznej nieruchomości nr..., będzie obowiązany obliczyć i pobrać podatek od towarów i usług od dłużnej spółki, skoro zbycie tej nieruchomości w wyniku egzekucyjnej jej sprzedaży, uznaje się za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą o VAT"?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualna sprzedaż nieruchomości nr... w drodze egzekucji we wskazanym wyżej stanie faktycznym, będzie podlegać obowiązkowi obliczenia i pobrania od dłużnej spółki podatku od towarów i usług wobec braku zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawach określonych w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również "6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, 7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6".

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Powyższe tworzy regułę podstawową stanowiącą, że każda dostawa budynków, budowli lub ich części, dokonywana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, podlega zwolnieniu od podatku.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Zatem rozróżnia się tutaj dwie sytuacje w odniesieniu do zastosowania definicji "pierwszego zasiedlenia", tj. albo po wybudowaniu, albo po ulepszeniu, co oznacza, że do pierwszego zasiedlenia może dochodzić nawet kilkakrotnie. W pierwszym przypadku należy to rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie", co oznacza, że musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. W drugim przypadku, gdy na budynek poniesiono nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej do zastosowania definicji "pierwszego zasiedlenia" konieczne jest oddanie budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem w tej sytuacji pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wtedy, kiedy zmodernizowany budynek zostanie sprzedany lub oddany w najem, dzierżawę lub inną umowę o podobnym charakterze. Jeżeli natomiast po ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej podatnik przyjmie do używania budynek w swojej działalności, pomimo że dojdzie do korzystania z budynku, to nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że użytkowanie wieczyste nabyte zostało przez spółkę... wskutek umowy o przeniesienie praw na zabezpieczenie w dniu... grudnia 2012 r. od..., KRS..., NIP... i nieruchomość została wydana nabywcy we władanie w dniu... grudnia 2012 r. Wartość przedmiotu umowy strony ustaliły na kwotę... zł (bez podatku VAT), a spółkom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z tą transakcją. W dniu... września 2013 r. została zawarta umowa najmu w celu używania i pobierania pożytków na okres 10 lat pomiędzy..., a.... Najemca według umowy ma prawo oddawania osobom trzecim przedmiot najmu, bądź jego części w poddzierżawę, podnajem, albo do bezpłatnego używania, a wysokość czynszu strony ustaliły na kwotę... zł netto plus należny podatek VAT. Spółka... nie była pierwszym użytkownikiem, któremu oddano budynek po jego wybudowaniu, jak i nie poczyniła nakładów przewyższających 30% wartości początkowej budynku. Stwierdzić zatem należy, że w tej sytuacji ewentualne zbycie budynku w drodze egzekucji nie będzie sprzedawane w ramach pierwszego zasiedlenia. Tak więc nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a (nie doszło w tej sytuacji do pierwszego zasiedlenia), jak i przesłanka, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) (nakłady nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku), pomimo tego, że budynek był oddany w najem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Dopiero ewentualne zbycie w drodze egzekucji tej nieruchomości spowoduje pierwsze zasiedlenie w stosunku dłużnej spółki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, wobec braku zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz, że dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej obiektu. Dla zastosowania tego zwolnienia spełnione powinny być łącznie dwie przesłanki. Warunku z ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT). Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z umową najmu z dnia... września 2013 r. Zatem nie została spełniona przesłanka z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a, co przy wymogu spełnienia obu przesłanek z tego przepisu powoduje, że zwolnienie nie może być zastosowane. Również w stanie sprawy nie zachodzą możliwości zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (Spółka nie wykorzystywała obiektu wyłącznie do działalności zwolnionej z VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* (...);

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6);

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Wnioskodawca wskazał, że dłużnik jest czynnym podatnikiem VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej "Dyrektywą" - posługują się zwrotem "pierwsze zasiedlenie", jednakże go nie definiują oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

a.

dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

b.

dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zd. drugie Dyrektywy, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym, państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej, albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

W złożonym wniosku poinformowano, że Wnioskodawca, jako organ egzekucyjny, prowadzi postępowanie przeciwko dłużnikowi (aktywny podatnik podatku VAT). Dłużnik posiada prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności posadowionego na nim budynku i innych urządzeń, położonego w... (KW...), z której została wszczęta egzekucja. Budynek na gruncie został wybudowany w okresie wrzesień 2010 - październik 2011. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem o funkcji "budynki biurowe" o pow. Użytkowej... mkw. oraz budynkiem o funkcji "zbiorniki, silosy i budynki magazynowe" o pow. użytkowej... mkw. Użytkowanie wieczyste nabyte zostało przez dłużnika wskutek umowy o przeniesienie praw na zabezpieczenie w dniu... grudnia 2012 r. i w tym dniu nieruchomość została wydana nabywcy. W dniu... września 2013 r. została zawarta umowa najmu w celu używania i pobierania pożytków na okres 10 lat pomiędzy dłużnikiem, jako właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowo-biurowym o pow.... mkw., a.... Najemca według umowy ma prawo oddawania osobom trzecim przedmiot najmu, bądź jego części w poddzierżawę, podnajem, albo do bezpłatnego używania, a wysokość czynszu strony ustaliły na kwotę... zł netto plus należny podatek VAT.

Na podstawie umowy przed notariuszem z dnia... marca 2015 r. dłużnik zatrzymał prawo użytkowania wieczystego nieruchomości (KW...) oraz wyraził zgodę na wykreślenie roszczenia zwrotnego przeniesienia tego prawa na rzecz....

Aktualnie nieruchomość została podnajęta trzeciemu podmiotowi na okres 5 lat od... listopada 2013 r. do... października 2018 r. Według posiadanej wiedzy dłużnik (użytkownik wieczysty....) nie dokonywał wydatków na ulepszenie budynku, a jeżeli ich dokonywał, to wydatki te nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Budynki należące do.... były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze stanowiące czynność opodatkowaną od... września 2013 r. Umowa najmu w chwili obecnej nadal jest aktualna.

Przedmiotem sprzedaży w drodze egzekucji będzie jeden budynek magazynowo-biurowy.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanego stanu prawnego prowadzi do wniosku, że doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy budynków znajdujących się na nieruchomości opisanej we wniosku (użytkowanie wieczyste nieruchomości KW...), od którego upłynęły dwa lata. Wskazać bowiem należy, że dłużnik oddał w najem tą nieruchomość nieprzerwanie od dnia... września 2013 r. Ponadto dłużnik nie dokonywał wydatków na ulepszenie budynku magazynowo-biurowego, a jeżeli ich dokonywał, to wydatki te nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Z wniosku nie wynika również, aby najemcy ponosili takie wydatki. W rezultacie opisana we wniosku sprzedaż prawa użytkowania wieczystego zabudowanej wskazanym budynkiem nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Konsekwentnie zatem błędnie Wnioskodawca wywodzi, że sprzedaż będzie podlegać obowiązkowi obliczenia i pobrania od dłużnej spółki podatku od towarów i usług wobec braku zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawach określonych w art. 43 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl