0115-KDIT1-3.4012.109.2018.1.DM - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 kwietnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.109.2018.1.DM Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2018 r. (data wpływu 2 marca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 21 marca 2018 r. (opłata) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 marca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan osobą prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą "X" z siedzibą w O., ul. K.... Działalność prowadzi Pan od dnia 20 czerwca 2017 r. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT o numerze NIP:.

Na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w dniu 24 sierpnia 2017 r. przez notariusza Paulinę G. w B., repertorium A nr..., nabył Pan za pieniądze pochodzące z darowizny otrzymanej od ojca, na zasadzie surogacji (pozostaje Pan w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej), na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, własność niezabudowanej nieruchomości, oznaczonej jako działka nr 385, o obszarze 0,5200 ha, KW nr..., położonej w miejscowości B., gmina R., powiat o., województwo. Zgodnie z uchwałą nr. Rady Gminy R. z dnia 29 grudnia 2006 r., w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy R. (Dziennik Urzędowy Województwa..k. z 2007 r. Nr 57, poz. 1287), działka położona jest na terenie oznaczonym symbolem MU - teren przeznaczony na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz zabudowy usługowej z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi.

Przedmiotową nieruchomość nabył Pan w celu dalszej odsprzedaży, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Sprzedającą opisaną nieruchomość była osoba fizyczna, a transakcja była opodatkowana podatkiem VAT. Notariusz nie pobrał przy transakcji podatku od czynności cywilnoprawnych p.c.c.

Na podstawie aktu notarialnego, zawartego w dniu 23 października 2017 r. przed Pauliną G.-K. w C., repertorium A nr..., zawarł Pan przedwstępną umowę sprzedaży opisanej wcześniej nieruchomości, pod warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę obiektu handlowego z firmą D. S.A. z siedzibą w K.

W obecnej chwili zamierza Pan zbyć przedmiotową nieruchomość - w realizacji zawartej przedwstępnej umowy sprzedaży. Wyjaśnia Pan, iż nabywanie i dalsza odsprzedaż nieruchomości nierolnych jest i będzie jednym z rodzajów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i zamierza Pan uczynić z tego stałe źródło dochodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w tak zakreślonym stanie faktycznym, sprzedaż nieruchomości szczegółowo opisanej wyżej, objęta będzie podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej 23%, czy też korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

* nieruchomość jest nieruchomością nierolną o biznesowym przeznaczeniu (przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego);

* sprzedaż dokonywana będzie w ramach działalności gospodarczej jako jeden ze stałych sposobów uzyskiwania dochodu;

* nieruchomość traktowana jest przez Pana jako towar do dalszej odsprzedaży;

* zakup nieruchomości opodatkowany był podatkiem w wysokości 23% i traktował go Pan jako podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - według art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z zapisów art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i gospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście powołanych przepisów, prowadzi do stwierdzenia, że zbycie przez Pana nieruchomości, o której mowa we wniosku będzie podlegało opodatkowaniu, stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika z treści wniosku, prowadzi Pan działalność gospodarczą, a przedmiotową nieruchomość nabył Pan z zamiarem dalszej odsprzedaży. Sprzedaż ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, z uwagi na to, że przedmiotowa nieruchomość - jak wynika z wniosku - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest gruntem przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową i usługową, a jedynie grunty inne niż budowlane mogą być zwolnione od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl