0115-KDIT1-2.4012.92.2018.1.AGW

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług polegających na naprawie części składowych statków objętych klasyfikacją ex 30.11 - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług polegających na naprawie części składowych statków objętych klasyfikacją ex 30.11.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan m.in. wykonywaniem usług polegających na naprawie części (np. sprężarek, wirówek itp.), które po takiej naprawie są montowane na statkach wymienionych w klasie PKWiU ex 30.11. Usługę naprawy tychże części realizuje Pan na rzecz różnych podmiotów, które uczestniczą w łańcuchu dostaw tych elementów na statek jako podwykonawcy lub wykonawcy konkretnych prac na statkach, w których zakupione od Pana części (lub naprawione przez Pana) są montowane. Każdorazowo w takim przypadku sprzedaż opodatkowuje Pan zgodnie z art. 83 ust. 1 stawką VAT 0%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stosuje Pan prawidłową stawkę VAT w przypadku, gdy wykonuje Pan remont części pochodzącej z jednostki pływającej, sklasyfikowanej w klasie PKWiU ex 30.11, która to część po dokonanej naprawie ponownie podlega zamontowaniu na tymże statku?

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje prawidłowo, gdy usługę polegającą na naprawie części składowej statku (np. sprężarek, wirówek itp.), która jest częścią składową statku sklasyfikowanego w klasie PKWiU ex 30.11. opodatkowuje stawką 0%. Uważa Pan, że postępuje prawidłowo stosując stawkę 0% niezależnie od tego czy podmiot zlecający naprawę jest właścicielem statku, z którego owa część pochodzi, czy też jest wykonawcą zleceń właściciela.

Zastosowanie stawki VAT 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 15 uzależnione jest od dwóch warunków. Usługi remontowe muszą dotyczyć elementów stanowiących części składowe statków wymienionych w PKWiU ex 30.11 oraz od prowadzenia przez Pana dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że wymóg dotyczący przeznaczenia ww. części składowych statku klasy PKWiU ex 30.11 został zachowany.

Realizując zamówienie każdorazowo w zleceniu wskazana jest jednostka, na której naprawiany przez Pana podzespół zostanie zainstalowany. W związku z powyższym spełnione zostają obydwa warunki zastosowania stawki VAT 0% dla realizowanej przez Pana dostawy usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia w wielu wypadkach odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów podatku od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków wymienionych w klasie PKWiU ex 30.11 oraz ich części składowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W świetle art. 83 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu stawką 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Stosownie do powyższego w celu zastosowania stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy, należy spełnić łącznie następujące przesłanki:

Przepis art. 83 ust. 16 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia dokumenty, dane, które powinna zawierać dokumentacja, o której mowa w ust. 2 - uwzględniając specyfikację wykonywania niektórych czynności, konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji usługi na potrzeby rozliczenia podatku oraz przepisy Unii Europejskiej.

Wobec braku w tym zakresie rozporządzenia wykonawczego do ustawy, dokumentacja, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy winna udowadniać, że stawkę 0% zastosowano do czynności, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, z tym że dokumenty potwierdzające wykonanie tych czynności muszą mieć rangę dowodów, w związku z czym muszą w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać okoliczność faktycznie przez nie dowodzoną. Podatnik aby skorzystać ze stawki 0% powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie transakcji.

Ustawodawca określając w art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług 0% stawkę podatku do usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji, ograniczył jej stosowanie wyłącznie do statków z klasy ex 30.11 PKWiU.

Wskazać należy, że poprzez dodanie symbolu "ex", sam fakt sklasyfikowania obiektu w klasie 30.11 nie jest przesłanką wystarczającą do uznania go za objęty preferencyjną stawką podatku.

W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 30 pod symbolem PKWiU 30.11. zostały wskazane "STATKI I KONSTRUKCJE PŁYWAJĄCE".

Jak stanowi art. 148 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

(...).

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że - skoro z wniosku wynika, że - świadczone przez Pana usługi z zakresu naprawy części statków (np. sprężarek, wirówek) dotyczą statków wymienionych w klasie PKWiU ex 30.11. (są na nich po naprawie montowane) i prowadzi Pan dokumentację, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy, to niezależnie od tego, czy usługi świadczy Pan bezpośrednio jako wykonawca, czy też jako podwykonawca - jest Pan uprawniony do opodatkowania ich zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy stawką 0%, przy założeniu, że miejscem świadczenia dla przedmiotowych usług jest terytorium Polski.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga innych kwestii zawartych we wniosku, w tym stawki podatku na dostawę części do statków, gdyż w tym zakresie nie postawiono pytania ani nie przedstawiono stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował świadczone usługi do odpowiedniego klasyfikowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.