0115-KDIT1-2.4012.895.2017.1.AD - Brak prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2017 r. (data wpływu 8 grudnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.) swoim zasięgiem działania obejmuje wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do podstawowych zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty - art. 2 ust. 1 oraz art. 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W dniu 1 kwietnia 2012 r. Gmina została zarejestrowana jako podatnik VAT przez Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz otrzymała potwierdzenie rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Gmina realizuje zadanie inwestycyjne w ramach projektu pn. "...", zgodnie z umową o przyznaniu pomocy z dnia 29 maja 2017 r., współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Poziom dofinansowania z PROW na lata 2014-2020 wynosi 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych, pozostały koszt stanowi wkład własny Gminy. Celem operacji jest dostosowanie świetlicy wiejskiej, która poprawi jakość życia poprzez stworzenie ofert kulturalnych, integrację środowiska wiejskiego na terenie LGD XX, poprawi ofertę spędzania czasu wolnego. Zmodernizowana świetlica poprawi wizerunek wsi D., stanie się atrakcją turystyczną.

Modernizacja świetlicy polegała na wykonaniu izolacji cieplnej dachu wełną mineralną gr 20 cm, skuciu istniejącej posadzki z płytek wraz z rozebraniem podłoża i wykonaniu nowych warstw podkładowych, izolacji cieplnej steropianem i izolacji przeciwwilgociowej z foli i położeniu wykładziny homogenicznej PCV, malowaniu ścian i sufitu sali. Dokumentacja projektowa została opracowana we wcześniejszym terminie. Nadzór prowadził pracownik Urzędu Miasta i Gminy w Cz.

Utrzymanie i prowadzenie świetlic wiejskich mieści się w zadaniach własnych gminy określonych ustawą o samorządzie gminnym oraz innymi ustawami szczegółowymi. Świetlica jest zatem ważnym elementem infrastruktury komunalnej. Gmina nie pobiera opłat za wykorzystywanie świetlicy. Jest ona udostępniana mieszkańcom nieodpłatnie. Gmina również nie udostępnia majątku w inny odpłatny sposób: nie ma wynajmu, dzierżawy, itp.

W ramach realizacji projektu wykonane zostanie zadanie inwestycyjne obejmujące zaprojektowanie (wykonano wcześniej), wykonanie modernizacji świetlicy oraz nadzór dokonywany przez pracownika tutejszego urzędu. Wykonanie ww. zadania inwestycyjnego, oprócz nadzoru, zlecono w całości firmom zewnętrznym, posiadającym stosowne kwalifikacje/uprawnienia do wykonania tego typu działalności, które wyłonione zostały zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.). Jednym z załączników do wniosku o dofinansowanie było złożenie oświadczenia o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, który został zaliczony do kategorii wydatków kwalifikowanych projektu.

Faktury VAT związane z realizacją projektu wystawione są na Gminę. Pozyskana lepsza jakość obiektu w ramach projektu będzie służyć wszystkim użytkownikom.

Utrzymanie i prowadzenie świetlic wiejskich należy do zadań własnych gminy na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 16, poz. 95), która stanowi, że do zadań gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty mieszkańców (organizowanie świetlic jest formą takiej pracy). W przedmiotowej sprawie ważne są też przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. Nr 114, poz. 493). Według tych regulacji, zadaniem Gminy, jest działalność kulturalna, która w rozumieniu ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Efekt projektu ze złożonego przez Gminę wniosku będzie służył wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ramach realizacji projektu Gmina nie osiągnie zysku. Wykonanie modernizacji świetlicy nie posłuży wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak również nie zostanie ona wykorzystana do czynności zwolnionych z tego podatku. Realizowany projekt należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 9 i pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym. Obejmuje on wyłącznie działania niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, jako beneficjent projektu, zobowiązana jest zgodnie z umową o przyznanie pomocy do przedłożenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w przedmiotowym projekcie za wydatek kwalifikowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT dotyczących realizacji projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje możliwość odliczenia podatku od towarów i usług wskazanego na fakturach wystawionych przez wykonawców z tytułu realizacji ww. zadania. Nabywane przez Gminę towary i usługi w ramach realizowanego projektu będą służyły realizacji jej zadań statutowych i nie będą wykorzystane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wykonana infrastruktura nie zostanie wykorzystana do czynności podlegających opodatkowaniu VAT i nie będzie generowała żadnych przychodów ze sprzedaży. Będzie służyła realizacji zadań statutowych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 9 i pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym. W związku z powyższym Gmina nie będzie posiadała możliwości odliczenia podatku od towarów i usług wskazanego na fakturach wystawionych przez wykonawców z tytułu realizacji ww. zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż świetlica udostępniana jest nieodpłatnie mieszkańcom wsi, a zatem nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Tym samym stanowisko Gminy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 84, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.