0115-KDIT1-2.4012.839.2018.1.AW - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją operacji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.839.2018.1.AW Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją operacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2018 r. (data wpływu 8 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją operacji pn. "...."- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją operacji pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 28 listopada 2017 r. Gmina złożyła wniosek aplikacyjny do Departamentu Rozwoju Obszarów Wiejskich Urzędu Marszałkowskiego o przyznanie pomocy finansowej w ramach (...), dla operacji pn. "....". Miejscem realizacji operacji jest działka będąca własnością Gminy oznaczona numerem ewidencyjnym x, położona w miejscowości S. Działka ta jest bezpośrednio położona przy drodze powiatowej (...). Działka objęta operacją położona jest w centrum wsi, w sąsiedztwie cmentarza i kościoła filialnego Parafii, w obszarze o zwartej zabudowie. Wnioskiem aplikacyjnym objęte było utwardzenie kostką betonową terenu działki na powierzchni około 700 m2 oraz montaż małej infrastruktury wypoczynkowej (ławek, stołu, stojaków na rowery). Dnia 22 czerwca 2018 r. została podpisana umowa o przyznaniu dofinansowania. Zgodnie z umową, beneficjentowi, tj. Gminie, przyznano dofinansowanie w formie refundacji 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych, w tym podatku od towarów i usług (VAT). Zgodnie z ww. umową, Gmina zobligowana jest do dostarczenia wraz z wnioskiem o płatność interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnej) w sprawie braku możliwości odzyskania VAT dla przedmiotowej operacji. Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Faktury VAT związane z niniejszą inwestycją zostały wystawione na Gminę. Efekty realizacji projekt, tj. ławki, stół, stojaki na rowery oraz plac utwardzony kostką betonową, są udostępniane nieodpłatnie i służą wyłącznie realizacji zadań własnych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w zw. z realizacją projektu na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę placu rekreacyjnego. Sprawy dotyczące ładu przestrzennego - zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994) - należą do zadań własnych gminy i mieszczą się w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. Z uwagi na to, że budowa placu rekreacyjnego odbywa się w ramach władztwa publicznego, a Gmina wykonując zadanie działa jako administracja publiczna i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, to w tym zakresie Gmina nie występuje w roli podatnika. Skoro więc budując plac rekreacyjny, Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT, a poniesione w związku z tą budową wydatki nie są związane z wykonywaniem przez nią czynności opodatkowanych, tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową tego placu rekreacyjnego. Jednocześnie Gmina wskazuje, iż uzyskała interpretację indywidualną w sprawie nr... z dnia... r., w której Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy potwierdził stanowisko Gminy w analogicznej sprawie dotyczącej braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania własnego, jakim była przebudowa drogi gminnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

W ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. artykułu wskazano, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W ust. 6 cyt. artykułu wskazano, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz treści powołanych przepisów prawa pozwala na stwierdzenie, że skoro Gmina realizując opisaną operację dotyczącą budowy placu rekreacyjnego nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, a efekty tej operacji nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko zaprezentowane we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl