0115-KDIT1-2.4012.545.2017.2.AP - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży licytacyjnej majątku osobistego dłużnika.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 19 października 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego w drodze licytacji komorniczej... - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 19 października 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego w drodze licytacji komorniczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dłużnik jest właścicielem nieruchomości - lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość położonego:.., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze. Lokal składa się z salonu połączonego z aneksem kuchennym i jadalnią (zamiennie pokój biurowy), pokoju, WC i pomieszczenia gospodarczego oraz antresoli, na której znajduje się pokój, garderoba, łazienka i WC o łącznej powierzchni użytkowej 119,80 m². Do lokalu przylegają dwa balkony. Lokal położony na III piętrze i poddaszu w budynku wielolokalowym, stanowiącym część składową nieruchomości gruntowej obejmującej działkę ewidencyjną o numerze.., zlokalizowaną w G. i przy ul. S. Dla nieruchomości gruntowej prowadzona jest przez Sąd Rejonowy, księga wieczysta nr. Właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej w wysokości 152/10000 części. W ramach nieruchomości wspólnej właściciel lokalu mieszkalnego... przy ul. S. w klatce.., korzysta z tarasu o powierzchni 50,60 m², z wyłączeniem praw właścicieli innych lokali co do posiadania i władania tym tarasem. Z informacji uzyskanej od ZUS wynika, że dłużnik jest wspólnikiem spółki Kancelaria Prawna. Brak innych informacji o prowadzeniu działalność gospodarczej i jej zakończeniu. Komornik Sądowy pismem z dnia 16 grudnia 2015 r. wezwał dłużnika do: "Dłużnik obowiązany jest złożyć oświadczenie, czy jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) w świetle § 15-17 w zw. z § 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz § 24 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego zawiadomienia po rygorem uznania, że dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W przypadku odpowiedzi twierdzącej dłużnik obowiązany jest w powyższym terminie złożyć kserokopie dokumentów potwierdzających nadanie numerów: NIP oraz REGON (osoba prawna) lub PESEL (osoba fizyczna)." Dłużnik do dnia dzisiejszego nie złożył takiego oświadczenia.

Dłużnik nie złożył oświadczenie w zakresie:

* czy prowadzi działalność gospodarczą,

* czy jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT,

* czy w stosunku do ww. nieruchomości przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,

* czy nie poniósł nakłady przewyższające 30% wartości początkowej i skorzystał z prawa odliczenia VAT od nakładów,

* jakim celom służy nieruchomość.

Dnia 10 lutego 2017 r. nieruchomość dłużnika została sprzedana na licytacji za kwotę 595. 000.00 zł.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że lokal mieszkalny dłużnika stanowiący odrębną nieruchomość położoną: G., ul. S., dla którego Sad Rejonowy prowadzi księgą wieczystą o numerze... był wykorzystywany na cele mieszkaniowe. Dłużnik nie złożył oświadczenia, że ww. lokal wynajmował, dzierżawił albo był przedmiotem innej czynności o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości - lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość położonego: G., ul. S., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze..., wykorzystywanej do celów mieszkaniowych, w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości - lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość położonego: G., ul. S., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze..., wykorzystywanej do celów mieszkaniowych, w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1201, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (lokalu mieszkalnego), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dostawa lokalu wykorzystywanego na cele mieszkaniowe, o którym mowa we wniosku, w drodze licytacji. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż z treści wniosku nie wynika, aby dłużnik wykorzystywał przedmiotowy lokal do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisanej sytuacji dłużnik nie wystąpił w charakterze podatnika. Zatem sprzedaż licytacyjna jest sprzedażą majątku osobistego dłużnika, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania, wobec czego Wnioskodawca (komornik sądowy) nie jest zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazuje się, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.