0115-KDIT1-2.4012.494.2017.4.AW - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie infrastruktury towarzyszącej oraz braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania tej infrastruktury.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14e § 1a pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wyniku uwzględnienia w całości skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) z urzędu zmienia interpretację indywidualną z dnia 13 października 2017 r. znak 0115-KDIT1-2.4012.494.2017.1.AW i uznaje, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie infrastruktury towarzyszącej oraz braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania tej infrastruktury - jest prawidłowe.

W dniu 21 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie infrastruktury towarzyszącej oraz braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania tej infrastruktury.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

M. C. B.V., M. D. P. Sp. z o.o. oraz Miasto (dalej: Miasto) zawiązały w 2012 r. spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością o nazwie F. G. Sp. z o.o. (dalej: Spółka), której celem jest kompleksowa realizacja inwestycji pod nazwą F. G. (dalej: Inwestycja).

Celem realizacji Inwestycji przez Spółkę jest, po jej zakończeniu, komercjalizacja, to znaczy wynajem powierzchni handlowych, biurowych, sprzedaż części zrealizowanych elementów inwestycji oraz uzyskiwanie wszelkich innych możliwych przychodów, jakie wiążą się z działalnością centrów handlowych. Uzyskiwanie tych przychodów wiąże się z działalnością gospodarczą Spółki w ramach czynności podlegających podatkowi VAT (odpłatnych dostaw towarów i odpłatnego świadczenia usług), w których Spółka występuje jako czynny podatnik VAT. Tym niemniej, ze względu na położenie Inwestycji, efektem jej zrealizowania będzie radykalna zmiana dotychczasowego wyglądu i funkcji terenu Inwestycji oraz obszarów przyległych, czyli rejonu ulic T. S. i T. R. w miejscowości G. Wymogi nałożone przez władze publiczne na Spółkę oraz poczynione liczne uzgodnienia ze stroną publiczną, sprawiły, iż konsekwencją realizacji Inwestycji będzie także faktyczna rewitalizacja i wzmocnienie śródmieścia G. poprzez stworzenie wielofunkcyjnego centrum miasta łączącego kulturę, handel, rekreację, rozrywkę, usługi i powierzchnię biurową oraz ogólnodostępne parkingi.

Inwestycja zlokalizowana jest w samym centrum G., zajmuje około 5,5 ha i poprzez swoje centralne położenie jej realizacja w sposób oczywisty wpływa na układ komunikacyjny tej części Miasta. Realizując Inwestycję konieczne jest zatem odpowiednie dostosowanie układu drogowego związanego z ruchem kołowym i torowym (tramwajowym i kolejowym) w tej części Miasta oraz zapewnienie bezpośredniej dostępności obszaru Inwestycji do przystanków autobusowych, tramwajowych i przystanku Szybkiej Kolei Miejskiej.

Istotną częścią Projektu jest zatem (obok budowy infrastruktury komercyjnej) także zagospodarowanie przestrzeni publicznej, stworzenie nowych obiektów publicznych oraz przebudowa istniejącej infrastruktury technicznej, szynowej i drogowej. W konsekwencji, do zadań Spółki związanych z realizacją Inwestycji należy m.in. realizacja następujących przedsięwzięć (dalej określanych łącznie jako "Infrastruktura towarzysząca"):

* Zewnętrznego Układu Komunikacyjnego,

* Wewnętrznego Układu Komunikacyjnego,

* Elementów Infrastruktury Publicznej,

* Elementów Infrastruktury Technicznej Zewnętrznej.

Infrastruktura towarzysząca realizowana jest przez Spółkę na gruntach należących do:

* Spółki lub

* Miasta lub

* innych podmiotów, w tym osób prawnych, np. spółek kapitałowych prowadzących działalność w zakresie transportu, infrastruktury transportowej, podmiotów administrujących infrastrukturą drogową, kolejową lub tramwajową.

W sytuacji, w której dane elementy Infrastruktury towarzyszącej zostaną wybudowane na gruncie nienależącym do Spółki, po zakończeniu ich budowy Spółka przekaże te elementy właścicielowi gruntu. Przekazanie to będzie miało, zależnie od konkretnych ustaleń z drugą stroną lub obowiązujących w tej materii przepisów prawa (np. art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych), formę odpłatną lub formę przekazania bez wynagrodzenia.

W przypadku odpłatnego przekazania elementów infrastruktury właścicielowi gruntu (przy czym odpłatność ta może przybrać formę różnego rodzaju rozliczeń, które na gruncie przepisów regulujących podatek VAT traktowane są jako forma wynagrodzenia za dostawę towaru lub świadczenie usług) Spółka potraktuje taką transakcję jako podlegającą podatkowi VAT, udokumentuje stosowną fakturą i rozliczy w sposób wynikający z obowiązujących przepisów w tym zakresie.

Natomiast sposób dokonania stosownych rozliczeń związanych z elementami Infrastruktury towarzyszącej, które będą przekazywane właścicielom gruntu w sposób nieodpłatny, jest przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację przepisów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z wytworzeniem Infrastruktury towarzyszącej, która będzie nieodpłatnie przekazana do Miasta lub innych podmiotów (dalej określanych łącznie jako: "właściciele gruntu")?

2. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne przekazanie Infrastruktury towarzyszącej należy traktować jako nieodpłatne świadczenie usług przez Spółkę na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W przedstawionym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z wytworzeniem Infrastruktury towarzyszącej, która będzie nieodpłatnie przekazana do właścicieli gruntu.

2. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne przekazanie Infrastruktury towarzyszącej należy traktować jako nieodpłatne świadczenie usług przez Spółkę na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowisk Wnioskodawcy.

Ad 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 167 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1, dalej: "Dyrektywa VAT"), prawo do odliczenia powstaje w momencie, gdy podatek, który podlega odliczeniu, staje się wymagalny.

Ponadto zgodnie z art. 168 Dyrektywy VAT, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić, m.in. kwot VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Wymienione przepisy statuują fundamentalne prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Prawo to, przysługuje podatnikowi jedynie w odniesieniu do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla stwierdzenia czy w przypadku zakupu przez podatnika konkretnej usługi lub towaru przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest więc ustalenie, czy istnieje związek między dokonanym zakupem oraz wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") wskazuje na konieczność rozróżnienia związku o charakterze bezpośrednim i związku o charakterze pośrednim i podkreśla, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej i określić zakres takiego prawa "zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a transakcją lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia. Prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia. Prawo do odliczenia zostaje jednak również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną transakcją objętą podatkiem należnym lub większą liczbą takich transakcji, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Tego rodzaju wydatki mają bowiem bezpośredni i ścisły związek z całością działalności gospodarczej podatnika" (wyrok TSUE z 22 października 2015 r. w sprawie C-126/14 Sveda UAB; zob. także wyrok TSUE z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Wolfram Becker, tezy 19-29 oraz wyrok NSA z 9 września 2014 r., sygn. I FSK 1430/13).

Jak wskazano powyżej, budowa Infrastruktury towarzyszącej w zakresie wskazanym w opisie stanu faktycznego jest istotnym elementem Inwestycji. Realizacja Inwestycji w ściśle określonym kształcie i funkcji była jednym z warunków, na których Spółka uzyskała zgodę określonych podmiotów (w tym Miasta) na tę Inwestycję, przez co uznać należy, iż bez realizacji Infrastruktury towarzyszącej Spółka w ogóle nie uzyskałaby możliwości prowadzenia działalności gospodarczej w tym miejscu. Kolejnym argumentem uzasadniającym stanowisko Spółki jest także funkcja Infrastruktury towarzyszącej, która będzie umożliwiać dostęp do budowanego centrum handlowego, a przez to będzie wpływać na liczbę potencjalnych klientów, co z kolei przełoży się na kalkulacje Spółki na przykład co do wysokości czynszu z wynajmowanych lokali, a więc będzie mieć związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną. Bez wytworzenia odpowiedniej Infrastruktury towarzyszącej nie będzie zatem możliwe prowadzenie przez Spółkę działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Chociaż sama Infrastruktura towarzysząca, w zakresie, w jakim będzie przekazywana nieodpłatnie, nie będzie przedmiotem czynności opodatkowanych dokonywanych przez podatnika, to jej wytworzenie pozostaje w ścisłym związku z czynnościami opodatkowanymi, które będą dokonywane przez Spółkę z wykorzystaniem Inwestycji.

Odnosząc powyższe do treści przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwa TSUE i NSA, należy uznać, że po stronie Spółki istnieje możliwość odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystanych do wytworzenia Infrastruktury towarzyszącej.

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdza np. interpretacja indywidualna z 18 listopada 2014 r. wydana w analogicznej sprawie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-835/14-2/MT, zgodnie z którą: "budowa infrastruktury drogowej, przekazywanej następnie nieodpłatnie na rzecz Miasta, stanowi istotny element głównej inwestycji, ponieważ zapewnia dojazd do budowanego przez Spółkę osiedla. Sprzedaż wybudowanych przez Spółkę domów i lokali w ramach prowadzonej przez nią działalności deweloperskiej stanowi czynności opodatkowane podatkiem VAT, zatem wydatki poniesione na budowę i przebudowę infrastruktury drogowej będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności generujących podatek należny. Zatem należy stwierdzić, że poniesione przez Spółkę wydatki na budowę infrastruktury drogowej stanowią pośrednie powiązanie z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi".

Powyższe stanowisko potwierdzają także inne interpretacje indywidualne wydane przez organy podatkowe w podobnych stanach faktycznych, w tym:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 stycznia 2016 r., sygn. ITPP1/4512-1062/15/IK;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 października 2014 r., sygn. ITPP2/443-951/14/AD;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 marca 2012 r., sygn. IPPP1/443-114/12-2/AW.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z wytworzeniem Infrastruktury towarzyszącej, która będzie nieodpłatnie przekazana do właścicieli gruntu.

Ad 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podana jest definicja dostawy towarów, którą jest, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje definicję świadczenia usług, przez które rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny"), do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. Natomiast w myśl art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

W przedstawionym w niniejszym wniosku opisie zdarzenia przyszłego Spółka wskazuje, że wytwarza Infrastrukturę towarzyszącą na gruncie stanowiącym własność właścicieli gruntu. Na tle przytoczonych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego oznacza to, że Infrastruktura towarzysząca od momentu wytworzenia jest z mocy prawa własnością właścicieli gruntu. Spółka dokonuje więc określonych nakładów na ulepszenie nieruchomości stanowiącej własność kogo innego, w tym przypadku właścicieli gruntu. Znajduje to potwierdzenie w orzecznictwie NSA, który w wyroku z 16 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 161/09, wskazał, że "co do zasady budynek wzniesiony przez samoistnego posiadacza gruntu nie stanowi jego własności. Oznacza to, iż nie może on dokonać sprzedaży tego budynku. Jednakże jest właścicielem nakładów, które poniósł np. na wybudowanie budynków. Przedmiotem obrotu mogą być zatem nakłady poniesione na jego wybudowanie. (...) Dokonanie nakładów, rodzi z reguły po stronie beneficjenta, obowiązek ich zwrotu. Nakład polegający więc na wybudowaniu budynku na cudzej nieruchomości, zasadniczo kreuje dla właściciela nieruchomości obowiązek jego zwrotu". NSA w dalszej części cytowanego wyroku odwołuje się również do wyrażanego w orzecznictwie TSUE stanowiska, zgodnie z którym podobne zdarzenia należy oceniać na gruncie systemu podatku od wartości dodanej biorąc pod uwagę przede wszystkim kryterium ekonomicznego znaczenia transakcji (zob. np. wyrok TS z 20 lutego 1997 r. w sprawie C-260/95 oraz wyrok TS z 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88).

Skutkuje to uznaniem przez NSA, że na gruncie rozpatrywanej przez ten sąd sprawy istotą zbycia nakładów jest "realizacja czynności o charakterze ekwiwalentnym w wykonaniu istniejącego prawnie obowiązku, która polega na zatrzymaniu ulepszeń za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu. Okoliczności te pozwalają zatem na zakwalifikowanie tej czynności do kategorii usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką w wysokości 22% (art. 41 ust. 1 u.p.t.u.) i to niezależnie od faktu, że z cywilistycznego punktu widzenia efekty nakładów poczynionych na cudzej nieruchomości od razu należą do właściciela gruntu, a ich zwrot nie wiąże się z transferem praw własności - jest to transakcja ekonomiczna".

Odnosząc to do opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Spółka w ramach uzgodnień z właścicielami gruntu zobowiązała się nieodpłatnie przekazać im nakłady poniesione w związku z wytworzeniem Infrastruktury towarzyszącej na gruncie stanowiącym ich własność. Na gruncie ustawy o VAT oznacza to, że ponosząc wskazane nakłady na wytworzenie Infrastruktury towarzyszącej Spółka będzie świadczyła usługę, polegającą na przeniesieniu praw do wartości materialnych, wymienioną w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega jedynie odpłatne świadczenie usług. Natomiast na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również m.in. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W związku z powyższym, mając na uwadze treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie wpisywało się w cel prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

W przedstawionym wyżej opisie zdarzenia przyszłego Spółka wskazuje, że wytworzyła Infrastrukturę towarzyszącą na gruncie stanowiącym własność określonych właścicieli gruntu. Wytworzenie tej Infrastruktury w celu jej przeniesienia do majątku właścicieli gruntu było warunkiem, pod którym określone podmioty (np. Miasto) wyraziły zgodę na realizację Inwestycji wraz z Infrastrukturą towarzyszącą. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę będzie m.in. odpłatne wynajmowanie przestrzeni handlowej i usługowej na terenie Inwestycji. Prowadzi to do wniosku, że aby możliwe było dokonywanie przez Spółkę czynności opodatkowanych niezbędne było także wytworzenie Infrastruktury towarzyszącej na gruntach, których Spółka nie jest właścicielem.

Podobny stan faktyczny został opisany w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 marca 2016 r., sygn. IPPP3/4512-66/16-2/k.p., w której organ podatkowy zajął stanowisko, zgodnie z którym "nieodpłatne świadczenie usług, polegające na nieodpłatnym przekazaniu wybudowanej nawierzchni drogi wraz z infrastrukturą tj. oświetleniem ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Jak wskazał Zainteresowany Gmina Miasta w celu wyrażenia zgody na dalszą budowę przez Wnioskodawcę osiedla mieszkalnego w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej, zobowiązała Wnioskodawcę do wybudowania na własny koszt nawierzchni i oświetlenia drogi dojazdowej do budowanego osiedla mieszkaniowego. Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy Miasta wybudowanej nawierzchni drogi wraz z infrastrukturą tj. oświetleniem, znajdującą się na gruncie nienależącym do Wnioskodawcy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Infrastruktura towarzysząca ma ponadto, w założeniu, umożliwić potencjalnym klientom korzystanie z centrum handlowego i zlokalizowanych na jej terenie punktów handlowych i usługowych. Spółka zamierza to ułatwić poprzez stworzenie odpowiedniego połączenia komunikacyjnego w postaci dróg publicznych. Wynika z tego, że aby Spółka mogła efektywnie prowadzić swoją działalność gospodarczą, niezbędne będzie także wytworzenie Infrastruktury towarzyszącej o odpowiedniej jakości i przepustowości dla zapewnienia możliwości korzystania z Inwestycji. Wykonywanie robót budowlanych oraz innych czynności związanych z przygotowaniem dróg, oświetlenia, parkingów oraz innych elementów Infrastruktury należy w takim wypadku uznać za nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Wytworzenie Infrastruktury na rzecz właścicieli gruntu stanowić będzie więc czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT.

Znajduje to potwierdzenie w stanowisku wyrażonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. IPPP1/443-1531/11-2/JL, w której organ wskazał, że: "wybudowanie infrastruktury drogowej było niezbędne do zapewnienia pełnej funkcjonalności CH, tj. umożliwienia klientom dogodnego dojazdu do CH. Bardziej funkcjonalny dojazd będzie przekładał się na liczbę klientów sklepów wynajmujących powierzchnię od Wnioskodawcy, co z kolei przełoży się na łatwość w zawieraniu umów najmu i wysokość dochodu uzyskiwanego z tytułu najmu. Spółka trafnie również zauważa, że w wyniku przekazania infrastruktury na rzecz miasta, Spółka przestanie być zobowiązana do ponoszenia nakładów na jej utrzymanie, a także uniknie ewentualnej odpowiedzialności cywilnej w przypadku wypadków mających miejsce na jej terenie. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż przekazując nieodpłatnie nakłady poniesione w związku z wykonaniem infrastruktury technicznej w postaci połączenia drogowego, Wnioskodawca będzie świadczył nieodpłatną usługę, która w świetle art. 8 ust. 2 ustawy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przekazanie to związane jest z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą".

Powyższe stanowisko potwierdzają także inne interpretacje indywidualne wydane przez organy podatkowe w podobnych stanach faktycznych, w tym:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 stycznia 2016 r., sygn. ITPP1/4512-1062/15/IK;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 listopada 2015 r., sygn. IBPP1/4512-655/15/AL;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. IPPP2/443-1046/11-2/MM.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż nieodpłatne wytworzenie Infrastruktury towarzyszącej na rzecz właścicieli gruntu należy uznać za nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika, które - zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT - pozostaje poza zakresem opodatkowania.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał w dniu 13 października 2017 r. interpretację indywidualną, znak 0115-KDIT1-2.4012.494.2017.1.AW, w której stanowisko Spółki uznał za:

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie infrastruktury towarzyszącej;

* nieprawidłowe - w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania tej infrastruktury.

Spółka na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego złożyła skargę z dnia 15 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.).

W złożonej skardze wydanej interpretacji indywidualnej zarzucono:

Po przedstawieniu dotychczasowego przebiegu postępowania, Skarżąca obszernie uzasadniła powyższe zarzuty.

W wyniku ponownej analizy sprawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1a pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może z urzędu zmienić interpretację indywidualną w wyniku uwzględnienia skargi do sądu administracyjnego na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.).

W myśl art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, w wyniku uwzględnienia w całości skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie infrastruktury towarzyszącej oraz braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania tej infrastruktury uznano za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie - stosownie do art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - stwierdza się, że w niniejszej sprawie nie miało miejsca działanie organu bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.