0115-KDIT1-2.4012.483.2018.2.KK - Zbycie nieruchomości zabudowanej budynkiem jednorodzinnym wykorzystywanym na cele mieszkaniowe w trybie licytacji komorniczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 30 lipca 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej w trybie egzekucji publicznej (...) - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 30 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej w trybie egzekucji publicznej (...).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w... prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne pod sygnaturą akt KM... z nieruchomości położonej w C. przy ul. K., o numerze KW (...), należącej do dłużników: M. J., H. J.

Nieruchomość składa się z działki ewidencyjnej nr 103, o powierzchni 541 m², zabudowanej budynkiem jednorodzinnym, w zabudowie wolnostojącej, podpiwniczonym, parterowym, z poddaszem użytkowym, z garażem w bryle budynku. Powierzchnia całkowita kondygnacji nadziemnych wynosi 167,9 m², natomiast dla celów oszacowania przedmiotowej nieruchomości przyjęto powierzchnię użytkową 146,6 m² (pomijając powierzchnię garażu 21,3 m²). Budynek oddany do użytkowania w 2005 r. Zaświadczenie powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy z dnia 14 czerwca 2005 r. nr (...). Obszar lokalizacji przedmiotu egzekucji objęty jest miejskim planem zagospodarowania przestrzennego. Symbol planu 64. MN - obszar zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Do akt sprawy dłużniczka złożyła oświadczenie:

Według informacji z urzędu skarbowego dłużniczka M. J. figuruje w rejestrze podatników Drugiego Urzędu Skarbowego w. Odnotowanie adresu działalności gospodarczej (od 17 października 2011 r.) miejscowość C., ul.....

Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD Q 86.90.C praktyka pielęgniarek i położnych - powiązanie od 1 listopada 2011 r. Nie figuruje w rejestrze podatników od towarów i usług.

Dłużnik H. J. złożył następujące oświadczenie:

W uzupełnieniu wniosku Komornik wskazał, że na nieruchomości objętej postępowaniem egzekucyjnym znajduje się budynek w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202). Budynek - o którym mowa we wniosku - był i jest wykorzystywany przez dłużników wyłącznie na cele osobiste (mieszkaniowe), nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

W dniu 25 lipca 2018 r. dłużnicy sprostowali oświadczenie w sprawie podatku od towarów i usług, poprzez wskazanie, że nie ponieśli nakładów przewyższających 30% wartości początkowej nieruchomości. Budynek nie był i nie jest przedmiotem najmu/dzierżawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości o nr KW (...) będzie podlegała podatkowi od towarów i usług, w jakiej stawce?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż licytacyjna nieruchomości o nr KW (...) będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, gdyż dłużnicy pod adresem położenia nieruchomości nie prowadzą działalności gospodarczej. Budynek jest wykorzystywany wyłącznie do funkcji mieszkalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - według art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z zapisów art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy stanowią odzwierciedlenie przepisu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.) zgodnie z którym "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub wykonujący wolny zawód.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zbycie nieruchomości zabudowanej budynkiem jednorodzinnym wykorzystywanym na cele mieszkaniowe, w trybie licytacji komorniczej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dłużnicy nie wystąpią w charakterze podatników, ponieważ czynność ta nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji sprzedaż licytacyjna ww. nieruchomości stanowi czynność zwykłego zarządu majątkiem osobistym dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Jednocześnie należy wskazać, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu dostawy) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame.

Zatem, stanowisko w sprawie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji komorniczej uznano za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.