0115-KDIT1-2.4012.192.2019.2.KK - Dostawa nieruchomości gruntowej a zwolnienie limitowe z VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 20 maja 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dostawy nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniu 20 maja 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dostawy nieruchomości gruntowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez: * Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Panią D. M., (...) * Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pana H. M., (...)

przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W dniu 13 września 2001 r. H. M. nabył od Miasta i Gminy P. prawo wieczystego użytkowania działki niezabudowanej położonej w P., zaś w dniu 31 maja 2007 r. przedmiotowa działka została sprzedana przez Miasto i Gminę P. małżonkom D. i H. M. Zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy P. przedmiotowa działka została oznaczona jako obszar zabudowy istniejącej o przeważającej funkcji produkcyjnej. W momencie zakupu małżonkowie mieli zamiar prowadzenia na niej własnej działalności gospodarczej i na części przedmiotowej działki była prowadzona działalność gospodarcza:

* w latach 2000-2005 przez H. M.,

* od 2005 r. do dnia dzisiejszego przez D. M. (jest ona zarejestrowanym podatnikiem VAT). Małżonkowie mają zamiar dokonać sprzedaży przedmiotowej działki i w tym celu w dniu 18 października 2018 r. została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży pod warunkiem, w formie aktu notarialnego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1. aktualnie wobec "tej" działki gruntu została wydana decyzja o warunkach zabudowy, dla przedsięwzięcia polegającego na budowie budynku handlowo-usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą (dowód: informacja Burmistrza P. z dnia 15 maja 2019 r.);

2. H. M. od początku wykorzystywał działkę o aktualnym nr..., a faktycznie cześć z tej działki, bo wcześniej posiadał tylko działkę o poprzedniej numeracji... o powierzchni 965 m² na cele prowadzonej wówczas przez niego działalności gospodarczej.

Nadmienić należy, iż H. M. początkowo wziął w użytkowanie wieczyste działkę o nr... i tam od razu prowadził swoją działalność gospodarczą. Później tą działkę o nr... odkupił od Gminy Miasto P., a następnie darował udział w tej działce swojej żonie D. M. (dowód: umowa o oddanie w użytkowanie wieczyste z 3 września 2001 r., umowa darowizny z dnia 3 grudnia 2009 r.).

Nadto w 2007 r. kupił wraz z żoną od Gminy Miasto P. również sąsiednią działkę o ówczesnym nr geodezyjnym... (dowód: umowa sprzedaży 31 maja 2007 r.).

Następnie działki o nr... i..., których był właścicielem wraz z żoną D. M. zostały scalone w jedną działkę nr..., a następnie znowu podzielone na działki o nr... i....

Po dokonanym podziale geodezyjnym działek na dwie, tj.:. i... D. M. przeniosła swoją działalność gospodarczą na działkę..., a działka... stała się nieużytkowana. Na działce nr "..." małżonkowie M. wybudowali nowy budynek stacji paliw i myjnię i tam jest prowadzona działalność gospodarcza przez D. M. (dowód: mapka z geoportalu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie prawnym oboje małżonkowie będą zobowiązani do odprowadzenia należnego podatku VAT od planowanej sprzedaży przedmiotowej działki?

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są m. in osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem tego podatku.

Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. W przedmiotowej sytuacji warunek ten nie został spełniony. W związku z tym Wnioskodawcy będą występowali w charakterze podatników VAT, gdyż dokonując sprzedaży będą wykonywali działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonane przez Wnioskodawców nabycie ww. nieruchomości stanowiło pierwszą czynność wykonaną w ramach przygotowań zmierzających do rozpoczęcia prowadzenia na niej działalności gospodarczej. Zatem sam zamiar wykorzystania nabytego gruntu dla celów zarobkowych istniał już w momencie zakupu.

Dostawa niezabudowanej działki powinna być opodatkowana podstawową stawką podatku, gdyż jest to grunt przeznaczony pod zabudowę (brak podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Zamiar wykorzystywania działki zakupionej w 2007 r. dla celów działalności gospodarczej istniał po stronie obojga małżonków i w rzeczywistości oboje wykorzystywali nabytą działkę dla celów działalności gospodarczej. Oznacza to, że oboje małżonkowie będą zobowiązani do odprowadzenia podatku należnego od planowanej sprzedaży przedmiotowej działki. Ze względu na dyspozycję art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o VAT, H. M. nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku i będzie musiał dokonać rejestracji dla potrzeb VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", koniec okresu obowiązywania stawek podatku, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 października roku następującego po roku, dla którego zostały spełnione warunki określone w ust. 1.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy budynków, budowli i ich części zostały określone w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

* brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów,

* towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i gospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście powołanych przepisów, prowadzi do stwierdzenia, że transakcja sprzedaży działki gruntu (o bieżącym numerze...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że Zainteresowani nabyli działkę gruntu z zamiarem przeznaczenia jej do działalności gospodarczej, zatem w transakcji sprzedaży wystąpią w charakterze podatników podatku od towarów i usług.

Należy także podkreślić, że dla przedmiotowej działki wydana jest decyzja o warunkach zabudowy, zatem jest to teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, który nie jest objęty zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W niniejszej sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ z treści wniosku nie wynika, że Zainteresowani wykorzystywali przedmiotową nieruchomość wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W takich okolicznościach, stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, sprzedaż przedmiotowej działki, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 ustawy będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

Jednocześnie Pan H. M., ze względu na dyspozycję art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku i zobowiązany będzie dokonać rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawców należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Zainteresowanych dokonano wyłącznie na podstawie opisu zdarzenia zawartego we wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.